Nino Costa

Gioann Còsta, stranomà Nino, a l'é nà a Turin dël 1886. Sò pare a l'era canavzan ëd Sirié, e soa mare a l'era monfrin-a. Për fé 'n piasì a sòj genitor Nino da giovo a l'ha prinsipià jë studi 'd veterinaria, ma peui a la fin a l'ha cangià e a l'é laureàsse an Litre. Furnì jë studi a l'ha passà quei ann a Paris, e belelì a l'é vzinàsse a la poesìa e a l'ha scrivù prima 'd piesse an fransèis, peui an italian, e peui an piemontèis. Rintrà an Piemont, a l'ha mostrà pr'un curt temp an dij Liceo peui a l'ha vagnà 'n band për la Cassia 'd Rësparm ëd Turin e a l'ha smensà a travajé lì.

Dël 1918 as maria con soa cara Ercolin-a, e a catran tre masnà: Maria Antoniëtta (mòrta dòp pòchi mèis), Celestin-a e Mario. A l'é peui mòrt dël 1945, apress n'ann ëd deul për la perdùa 'd fieul Mario, partisan massà an Valchison dël 1945 durant la lòta 'd liberassion. Àora pare e fieul a arpòso davzin ant ël simiteri 'd Sirié.

Le prime piesse an piemontèis ëd Nino Còsta (dont la prima poesìa a l'é Macëtta 'd Natal dël 1909) a comparisso ant l'arvista 'L Birichin, andoa as signa con lë stranòm ëd "Mamina". Passà d'agn a taca tutu a slontanésse da la manera 'd fé "birichinòira", con ël but che 'l piemontèis a l'ha da esse alvà al ranch ëd na lenga poética, e nen dovrà mach con un ròl minor për badiné e antërten-e la maraja.

Dël 1922 a decid ëd publiché sò prim volum: n'archeujta 'd poesìe publicà fin-a col moment an sl'arvista. Peui a editrà na sconda e na tersa archeujta 'd poesìe, cujenda semper ij travaj già publicà an dzora 'L Birichin.

Dacant sòn a chërs sò amor pr'ël teatro: dël 1921 a scriv la prosa "Tèra monfrin-a" (musicà peui da Edoard Verslèt) mentre 'l test "Testa 'd fer" a pòrta la dàita 1929. A travaja për scrive dcò numros test për la scòla.

Tra sòj travaj ëd poesìa as armemòria: Mamina (Edission Lattes 1922); Sal e pèiver (Edission Sacerdote, 1924); Brassabòsch (Edission Casanova, 1928); Fruta Madura (Edission S.E.L.P, 1931); Poesìe Religiose Piemontèise (1934); Ròba Nòstra (1938); Tempesta (apress-mòrt, 1946); Tornand (Edission Viglongh, apress-mòrt 1977). Rispartission cronològica.

Poesìe

Ave Marìa Baraba Cél piemontèis Cerèa Crija a j'amis për la sin-a a Val San Martin Doi tòch ëd bronz Dòp Ël Cotolengo Ël galucio Ël machinista Ël pensé caponà Ël Pò e la Dòira Ël Valentin Farchet ëd montagna Grisantem Ij cit Ij doi nemis Invern Invìdia I scoto... J'àutre bestie L'arvira dij cunij L'acqua dël Pò L'Angelica L'era na sèira 'd magg L'erca L'ex cesa dël Balon La ciòca granda La copà La Consolà La Gran Madre La guèra La Mòle La robiòla La macia rossa (Finlandia) La Madòna dij soldà	La mia patria l'é sla montagna La prima sosta La stòria dël torototela Le busche d'òr Le fior dij Patriòta Le muraje pcite Mama! Mare granda Mesaneuit ëd Natal Mila lire... Mirafior Nivole Nòstra ca Pare scarpon Paròle sante Piemont a l'erta Ël mè piemontèis Pòrta Neuva Rassa Nostran-a Stupinis Superga Tèra monfrin-a Turin Umberto Vicol Santa Marìa