Piemont a l'erta[modifiché]

(Primavera 1943)

Piemont a l'erta, che ant la gran caudera
per tuta Italia a-i é queicòs ch'a beuj.
Sle rame a sponto 'j but dla primavera
e 'l vent ëd jer l'é pi nen col d'ancheuj,
la brasa ch'a cëmìa l'é già anviscasse
e 'l grand cheur andurmì l'é dësvijàsse.

Prima dël temporal j'erbo a frisson-o,
l'aria l'é pien-a 'd lòsne e 'd nivolon,
le fiòche a fondo, j'eve a s'ambaron-o
doman peul esse 'l dì dl'anondassion…
Piemont a l'erta … Gav-te d'ant j'ambreuj
che ant la caudera a-i é queicòs ch'a beuj…

Da le fabriche an fond a le bariere,
da j'ufissi al sénter dla sità,
daj vìcoj, daj rondò, da le crosiere,
daj quarté, da le scòle e daj marcà
un as n'ancòrz, pa mach ch'a gira l'euj,
che ant la caudera a-i é queicòs ch'a beuj…

Ij campagnin lo nufio ant le coture,
lo leso jë student d'ant jë scartari,
ij comerciant lo s-ciàiro ant le fature
e j'ovrié ant ël gieugh dij machinari.
Tùit a lo san: jë svicc com ij mineuj
che ant la caudera a-i é queicòs ch'a beuj…

La corda dël destin un a la tira
fin ch'a së s-cianca e as peul pi nen gropé,
fòrsa 'd paciòch soma rivà a na mira
che sta baraca a peul pi nen duré
la stòria l'é an camin ch'a vòlta 'l feuj
e ant la caudera a-i é queicòs ch'a beuj…

Basta na tromba a dësvijé n'armada,
për déje feu al pajé, basta na splua.
L'é temp ëd comensé la gran' sonada
e 'j sonador son pront a la batùa.
A l'erta, vej Piemont, ciama 'j tò fieuj
che ant la caudera a-i é queicòs ch'a beuj…

Torna a slarghé ant ël sol la gran' bandiera
del Quaranteut e dël Sinquanteneuv…
Venta arcassé dëdlà da la frontiera
sta màniga ëd Tedesch antich e neuv
e ancor na vòta për salvé l’ëvnì
ël baston dël comand at toca a ti.