Pòrta Neuva[modifiché]

Sola, 'n mes ai giardin ëd Pòrta Neuva,
l'acqua a va sù 'nt në spricc: drita, aota, franca,
e peui a casca 'nt una s-ciuma bianca
che 'n buff d'aria a smasiss parej 'd na pieuva.
Sota, la vasca, adess che 'l sol a-i manca,
së scuriss man a man d'na tinta bleuva;
j'anie pasie e domestie a fan la preuva
dë sbaciassé 'nt coi onde aote na branca.
Ma tut antorn le fior dij bei giardin
e j'erbo e ij monument son lì sospeis
për col gieugh d'acque fresch come 'n basin…
Fontan-a pien-a 'd grassia e senssa peis:
libera come l'anima 'd Turin,
drita come 'l carater piemontèis