Nino Costa/Piemontèis

Da Wikisource.

Artorn a la Tàula


Ël mè piemontèis[modifiché]

Dal temp dij temp ij vej dla mia famija
l'han sempre dëscorù 'n dialet nostran.
Dij tanti amis dla gioventù fiorìa
pa gnun ch'a ciaciaréissa an italian.

La stòria dla mia gent, la poesìa
dël mè paìs l'é 'n dialet rudi e san
rangià 'n sël gust dla rima e dl'armonìa
ch'am ven dal sangh Monfrin e Canavsan.

Mè prim antich amor: la prima fiama
ch'a l'ha scaudà 'l mè cheur quasi... tre mèis,
l’è pròpe an turinèis ch'am piava 'n gir

e a l'é stait an dialet l'ultim sospir,
l'ultim salut ch'a l'ha bësbià mia Mama...
... L'é per lo-lì, ch'i scrivo an piemontèis.

                               Nino Costa

A son vers che Nino Costa a l’ha gropà s-ciass dantorn a na ciadeuvra poètica 'd prim-ordin, anpërché noi i savèisso arconòssi con gust, ij veri valor dla tèra che terpignoma… (fp)