L'arvira dij cunij

Col bel dì che ij cunij a son arviràsse,
la Volp an pressa a va preghé lë Lion
ch’a-j piasa con le bon-e o con le mnasse:

“Maestà: a l’han perdù la cognission!
Ch’a staga atent … mach dal ciadel ch’a fan,
sossì a l’ha n’aria da rivolussion”.

Però lë Lion ch’a l’é pa tant gadan
as grata un momentin la gran testassa
e peui dòp a-j rëspond: “Mandomje 'l can”.

“Mandeje 'l can?! Cos veul-lo mai ch’a-j fassa
– la volp a dis – a sentlo nen coj crij?
Grassia s'a riess a porté a ca la plassa”.

Ma 'l re Lion a la varda an facia e a rij:
“Sburdiste nen. Lassa ch’i-j penso noi.
Për masenté l’arvira dij cunij
bogé në lion l’é tròp – basta 'n taboj – “.