Mare granda

Mare granda a l'ha sla schin-a
pi dë stanta carlevé,
ma le rëdne dla cassin-a
l'ha pa ancor lassàje andé:
L'é ancor chila ch'a comanda
Mare granda.

Për la stala o per la fnera
per la feuja o për ël liam,
quand ch'a vendo la barbera,
quand ch'as compra 'l verdaram,
sempe chila ch'a mërcanda
Mare granda.

I’é pa 'n fieul, i'é pa na fija,
ch'a s'ancala d'aussé 'l bech,
ij pi an gamba dla famija
dnans a chila a resto nech:
Veul pa sente gnun-a landa
Mare granda.

Bianca, drita, sëcca, ardìa,
con la béssola a rampin,
l'é magara 'n pòch rupìa,
ma l'ha d'euj parèj dël foin:
Veul pancora sté da banda
Mare granda.

Sempe l'ùltima a cogesse
e la prima a sauté an pe,
gnun la sent a lamentésse,
quand ch'as parla 'd travajé:
Tut ël di l'é lì ch'a branda
Mare granda.

Miraco a l'é 'n pòch barboton-a,
mincatant a l'ha 'l nervos.
Gnanca al diav a-j la perdon-a,
quand ch'a-j pias d'aussé la vos:
Lassa pa ch'a-j sofio aranda
Mare granda.

Ma a la sèira ant la soa stansa,
quand ch'a prega a ginojon,
tuta quanta la fiolansa
l'ha sò pòst ant j’orassion:
Un dòp l'àutr a j'arcomanda
Mare granda.