La Bibia piemontèisa/Testament Neuv/Ebreo/Ebreo 11

←Ebreo 10

La Bibia piemontèisa Litra a j'Ebreo

Ebreo 12→

Litra a j’Ebreo

11

La Bìbia piemontèisa - Ebréo 11

La fede dj’antich

¹La fede a l’é 'l fondament ëd nostra speransa^[1]; a l’é la certëssa^[2] dl’esistensa ‘d ròbe ch’a-i son, bele s’i podoma nen vëddje^[3]. ²A l’é për la fede che j’antich a l’han meritasse la bon-a reputassion^[4] ch’a l’han ancheuj.

³A l’é grassie a la fede ch’i comprendoma che tut l’univers a l’é stàit creà da la paròla ‘d Nosgnor e che për conseguensa, tut lòn ch’i vëddoma a ven da lòn ch’as vëd nen^[5].

⁴A l’é grassie a la fede che Abel a l’ha smonù a Nosgnor un sacrifissi ch’a l’era mej che col ëd Cain^[6]. Për costa fede Abel a l’ha dàit preuva^[7] ch’a l’era n’òm giust, sicoma che Nosgnor a l’ha acetà coj present ch’a smonìa. Bele se Abel a l’é mòrt da tant, chiel ancora an parla për sò esempi ëd fede^[8].

⁵A l’é grassie a la fede che Enoch a l’é stàit elevà fin-a al cel sensa passé për la mòrt, e che gnun a l’ha pì nen trovalo, përché Nosgnor a l’avìa ciapalo con chiel. Anans d’esse stàit elevà al cel, chiel a l’era bin conossù^[9] coma n’òm agradì a Nosgnor^[10]. ⁶An efet, sensa fede a l’é nen possibil d’esse agradì a Nosgnor, përchè chi s’acòsta a Nosgnor a l’ha da chërde che chiel a esist e ch’a arcompensa coj ch’a lo serco sincerament.

⁷A l’é grassie a la fede che Noé a l’ha fabricà na gròssa ambarcassion për salvé soa famija dal diluvi^[11]. A l’avìa fàit l’ubidiensa a Nosgnor ch’a l’avìa avertilo ch’a sarìo capitaje ‘d còse ch’as vëddìo ancora nen. Për soa fede Noé a l’ha condanà ‘l mond e a l’ha arseivù^[12] la giustissia ch’a ven da la fede^[13].

⁸A l’é grassie a la fede che Abraham, ciamà da Nosgnor, a l’ha ubidije e a l’é andass-ne ant ël pais ch’a l’avìa d’arsèive an ardità, e a l’é partì sensa savèj bin andoa ch’andasìa^[14]. ⁹E ‘dcò cand ch’a l’é rivà ant la tèra che Nosgnor a l’avìa promëttuje, chiel a l’é staje për la fede - përchè a-i stasìa tanme ‘n foresté ch’a viv an tenda. Parèj a l’han fàit Isach e Giacòb, ch’a l’ero ardité con chiel dl’istessa promëssa^[15]. ¹⁰Abraham a spetava, an efet, la sità ch’a l’ha ‘d fondassion eterne e ch’a l’ha Nosgnor medésim coma sò architet e costrutor.

¹¹A l’è grassie a la fede che fin-a Sara a l’ha arseivù l’ podèj d’avèj na masnà, bele s’a l’era stéril e tròp veja. Chila a l’ha chërdù che Nosgnor a l’avrìa onorà soa promëssa^[16]. ¹²A l’é parèj che na nassion antrega a l’é surtìa da cost ùnich òm ch’a l’era già davzin a la mòrt - na nassion con tanta ‘d cola gent che, coma le stèile dël cel^[17] e la sabia ch’a l’é an riva dël mar, a peul gnanca contesse.   

¹³Tuti coj-lì a son mòrt che ancora a chërdìo a lòn che Nosgnor a l’avia promëttuje. A l’han nen arseivù lòn ch’a l’era staje promëttù, ma a l’han vëddulo da lontan salutand-lo. A l’avìo arconossù ch’a l’ero dë strangé e ‘d foresté an sla tèra^[18]. ¹⁴Përchè coj ch’a parlo parèj a fan vëdde ciàir ch’a serco ancora un pais ch’a peussa esse considerà ‘l sò. ¹⁵Se lòr a l’avèisso avù nostalgìa për ël pais ch’a l’ero surtine, a l’avrìo bin podù artornene^[19], ¹⁶ma lor a sercavo un pais ch’a fùssa mej, la patria del cel. A l’é për lòn che Nosgnor a l’ha gnun-a onta d’esse ciamà sò Dé ‘d lor, përchè ch’a l’avìa prontaje na sità.

¹⁷A l’é grassie a la fede che Abraham, butà a la preuva, a l’ha smonù Isach an sacrifissi. A l’era sò fieul ùnich ch’a l’avìa smonù, combin ch’a l’avèissa mach arseivù 'd promësse^[20], ¹⁸Nosgnor a l’avìa dije: “La dissendensa ch’a porterà tò nòm a sarà cola d’Isach^[21]”. ¹⁹Abraham, contut, a l’avìa fàit ël rasonament che Nosgnor a l’avrìa bin podù arsussitelo dai mòrt; e a l’é stane, an efet, na sòrt d’arsurression, la manera ch’a l’ha vëduss-lo dé andaré.

²⁰A l’é ‘dcò grassie a la fede che Isach a l’ha dàit soa benedission a Giacòb e a Esaù nunsiand lòn ch’a l’era da vnì^[22].

²¹A l’é grassie a la fede che Giacòb, ch’a stasìa për meuire, a l’ha dàit soa benedission a mincadun dij fieuj ëd Giusèp e a l’é prostërnasse an adorassion pogiandse a sò baston^[23].

²²A l’é grassie a la fede che Giusèp, cand ch’a stasìa për meuire, a l’ha fàit mension ëd la seurtìa dij fieuj d’Israel da l’Egit e a l’ha dàje l’òrdin ëd porté con lor ij sò oss cand ch’a l’avrìo chità col pais^[24].

²³A l’é grassie a la fede che, cand ch’a l’é nassù Mosè, a l’è stàit stërmà për tre dì^[25] da sò pare e da soa mare, përchè ch’a l’aviò vëddù che bela masnà ch’a l’era e a l’han nen avù tëmma dla crija real^[26]. ²⁴A l’é grassie a la fede che Mosè, cand ch’a l’é stàit grand, a l’ha arfudà d’esse ciamà fieul ëd la fìja ‘d Faraon^[27], ²⁵essendje pì car d’esse maltratà con ël pòpol ëd Nosgnor, che gòde për un pò ‘d temp dël pecà. ²⁶Chiel a pensava ch’a fùssa mej patì për amor dël Crist^[28] che d’avèj tùit ij tesòr d’Egit, përchè ch’a l’avìa lë sguard fiss anvers l’arcompensa ch’a l’avrìa arseivù an avnì. ²⁷A l’é grassie a la fede ch’a l’ha chità l’Egit sens’ avèj tëmma dla zara dël rè, përchè ch’a l’é stàit frem, costant, coma s’a vëdèissa col ch’a l’é invisìbil^[29]. ²⁸A l’é grassie a la fede che Mosè a l’ha comandà al pòpol d’Israel ëd sacrifiché l’agnel ëd Pasca e ch’a l’ha fàit l’aspersion con ël sangh, përchè col ch’a massava ij prim-genit, a tochèissa nen ij sò^[30]. ²⁹A l’é grassie a la fede che j’Israelita a l’han travërsà ‘l Mar Ross coma s’a fùissa tèra sùita, mentre che j’egissian, ch’a l’avìo ‘dcò provà ‘d felo, a na son ëstàit tuti travondà^[31].

³⁰A l’é grassie a la fede ch’a son tombaje le muraje ‘d Gerico, apress che j’Israelita a na fasìo ‘l gir për set dì^[32]. ³¹A l’é grassie a la fede che Raab, la meretris, ch’a l’avìa arseivù an pas j’esplorator^[33], a l’é nen mòrta con coj ch’a l’avìo arfudasse ‘d fé l’ubidiensa a Nosgnor^[34].

³²Còsa dirai-ne ‘d pì? Am mancherìa ‘l temp s’i l’avèissa da parlé ‘d Gedeon^[35], ëd Barach^[36], ëd Samson^[37], ëd Iefte^[38], ëd David^[39], ëd Samuel^[40], e dij profeta. ³³Tuti coj-lì e d’àutri ancora, për la fede a l’han sogetà ‘d regn; a l’han aministrà la giustissia; a l’han vëddù compisse le promësse; a l’han sarà le gole ‘d leon^[41]; ³⁴a l’han dëstissà la fòrsa dël feu^[42]; a son ëscapà dai tàj dle spa; da malavi a son dventà vigoros; a son mostrasse fòrt ant la bataja, a l’han fàit ëscapé d’armade forestere. ³⁵Ëd fomne a l’han arcuperà ij sò mòrt për ël mojen ëd n’arsurression^[43]; d’àutri a son ëstàit suplissià, arfudandse d’arneghé Nosgnor, combin che a l’avèisso podù esse liberà, për oten-e l’arsurression a na mej vita. ³⁶D’àutri a son ëstàit butà a la preuva con dë schergne e ‘d bòte, për ëd caden-e e për la përzon^[44]. ³⁷A son ëstàit massà con ëd prassà, a son ëstàit rëssià, a l’han patì ‘d preuve rudìe, a son ëstàit butà a mòrt për ël taj dla spa; a son andàit ëd sà e ‘d là vestì con ëd pej ëd moton e ‘d crave, privà ‘d tut, përseguità e maltratà^[45], ³⁸A l’ero tròp bon për ësto mond, viroland për desert e për montagne; a së stermavo ant ëd balme e ant ij përtus ëd la tèra.

³⁹Tuti sti-sì, për motiv ëd soa fede 'd lor, a l’han vagnasse na bon-a reputassion; pura lor a l’han nen arseivù tut lòn che Nosgnor a l’avìa promëttù, ⁴⁰përchè Nosgnor, ch’a l’avìa an ment cheicòsa ‘d mej për nojàutri, a vorìa che lor a rivèisso nen a la përfession sensa noi.

Nòte

1. O "ëd lòn ch'i speroma".
2. O “la dimostrassion”.
3. O “a l’é arsèive an antìcip lòn ch’i speroma, a l’é conòsse ‘d realità ch’i vedoma nen”.
4. O “testimoniansa”.
5. Cfr. Gènesis 1:1; Salm 33:6,9; Gioann 1:3.
6. Cfr. Génesi 4:3-10.
7. O “ch’a l’ha arseivù la testimoniansa”.
8. O “soa fede ancora an parla”.
9. O “a l’avìa arseivù la testimoniansa che”.
10. Cfr. Génesi 5:21-24.
11. Cfr. Génesi 6:13-22.
12. O “ardità”.
13. O “ch’a l’é second la fede”.
14. Cfr. Génesi 12:3-5.
15. Cfr. Génesi 35:27.
16. Cfr. Genesi 18:11-14; 21:2.
17. Cfr. Génesi 15:5; 22:17; 32:12.
18. Cfr. Gènesi 23:4; 1 Crònache 29:15; Salm 39:12.
19. O “soa pàtria”.
20. Cfr. Génesi 22:1-14.
21. Cfr. Génesi 21:12.
22. Cfr. Génesi 27:27-29; 39-40.
23. Cfr. Génesi 47:31-48:20.
24. Cfr. Génesi 50:24-25; Surtìa 13:19.
25. Cfr. Surtìa 2:2.
26. Cfr. Surtìa 1:22.
27. Cfr. Surtìa 2:10-12.
28. O “l’onta ‘d Crist”.
29. Cfr. Surtìa 2:15.
30. Cfr. Surtìa 12:21-30.
31. Cfr. Surtìa 14:21-31.
32. Cfr. Giosué 6:12-21.
33. Cfr. Giosuè 6:22-25.
34. Cfr. Giosué 2:1-21.
35. Cfr. Giudes 6:11-8-32.
36. Cfr. Giudes 4:5-5:31.
37. Cfr. Giudes 13:2-5:31.
38. Cfr. Giudes 11:1-12.
39. Cfr. 1 Samuel 16:1-1 Re 2:11.
40. Cfr. 1 Samuel 1:1-25:1.
41. Cfr. Daniel 6:1-27.
42. Cfr. Daniel 3:1-30.
43. Cfr. 1 Re 17:17-24; 2 Re 4:25-37.
44. Cfr. 1 Re 22:26-27; 2 Crònache 18:25-26; Geremìa 20:2; 37:15; 38:6.
45. Cfr. 2 Crònache 24:21.