La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Cronache/1Cronache 29

Da Wikisource.

1 Crònache[modifiché]

Pàgina arvëdùa da Majo Galin-a

29[modifiché]

Donassion për la fàbrica dël Templ[modifiché]

1Parèj, Rè David a l’é virasse ‘nvers a la ciambreja ‘ntrega e a l’ha dit: “Mè fieul Salomon, ël sol che Dé a l'abia sernù, a l'é ‘ncora giovo e sensa esperiensa, antramentre che 'l travaj da fé a l'é motobin amportant, për ël motiv che a l'é pa për n'òm che as và a constrùe un palass, ma për Nosgnor Dé.2Për lòn che am rësguarda, mi i l'hai consacrà tùit ij mè sfòrs a pronté l'òr, l'argent, ël bronz, fèr e bòsch për tut lòn che a serv a drissé con vàire materiaj ‘l Templi ‘d mè Dé. I l'hai dcò preontà pere 'd cornalin-a e pere 'd vaire valor, pere pressiose e 'd tùit ij color, tute sòrt d' angivaje e blòch bondos ëd marm biancon.

3E ora, për motiv ëd mia devossion al Templi ‘d mè Dé, mi i faso don për soa costrussion ëd tut lòn che i l'hai 'd pì pressios an òr e argent, dla mia proprietà, an pì 'd tut lòn ch’i l'hai prontà për ël Santuari. 4A-i son an mie riserve sent tonelà d'òr pur d'Ofir[1] e dosentessinquanta tonelà d'argent pur për cuaté le paréti dle costrussion. 5Cost òr e cost argent a son destinà a tut lòn che a l'ha da esse d'òr o d'argent, visadì: j’euvre dj'artisan. Al moment present, chi è-lo an tra 'd voi che a voreissa dé con bon-a volontà e 'd manera generosa ij sò present për Nosgnor?”.

6Anlora ij cap ëd famija e dle tribù d'Israel, j'ufissiaj 'd "milen-e" e "senten-e" e ij responsàbij carià dj'afé dël rè a son smonùsse volontari. 7Lor a l'han daje a l'euvra dël Templi sinch-mila talent d'òr, desmila "monede 'd Dario", desmila talent d'argent, disdeutmila talent ëd bronz e sentmila talent ëd fèr. 8Coj che a son artrovasse 'd cafassin a l'han daje a Jechiel, ghersonita, përchè a fusso deposità ant ël tesòr dël Templ. 9La gent a l'ha argiojì për soa generosità, përchè j'oferte a l'ero faite a Nosgnor con cheur genit; ëdcò rè David a l'ha avune motobin gòj.

David a fà n’orassion ëd làude[modifiché]

10Anlora David a l’ha laudà Nosgnor a la presensa ‘d tuta la ciambrèja. A l’ha dit:

"Ch’it sie benedì, Nosgnor, Dé ‘d nòstr antich Israel, ora e për sèmper! 11Toa, Nosgnor a l'é la grandëssa, la potensa, la glòria, lë splendrior e la majestà, përchè tut, ant ij cej e an sla tèra, a l'é tò. Signor, tò a l'é 'l regn; ti 't àusse sovran ansima a tute le còse. 12Da ti a rivo la richëssa e la glòria; ti 't ses padron ëd tut; drinta toa man a-i è fòrsa e potensa; da toa man a-i riva'l podej 'd fé tut frem e d'agrandilo.

13Ore, Nosgnor, noi 't ringrassioma e laudoma tò nòm glorios! 14Ma chi son-ne mi, e chi é-lo mè pòpol da podèj mai fete don ëd cheicòsa? Tut lòn ch’i l’oma a l’é vnùit da ti, e nojàutri it doma mach lòn che ti ‘t l’avìe anans dane! 15Nojàutri i stoma sì mach për un moment coma ‘d visitator e ‘d foresté ant ës pais parèj dij nòstri grand quand ch'a l'ero ramingh. Nòsta vita an sla tèra a l'é tanme n'ombra, destinà tòst a dësparì.

16Nosgnor nòst Dé! Fin-a tut ël material ch’i l’oma ‘mbaronà për edifiché un Templi për onoré tò nòm sant a riva da ti! Mach ti't në 't ses padron. 17I sai, mé Dé, che ti 't preuve ij cheur e che ti ‘t argiojisse quand ti ’t-i treuve l’onestà. Mi con cheur genit, i l'hai smonù ëd cheur tut sòn. Ora i vëddo tò pòpol ambelessì portete d’oferte con gòj.

18Nosgnor, Dé d'Abraham, d'Isach e d'Israel, ij nòstri antich! Fà che tò pòpol a veuja sèmper fete ubidiensa. Fà che sò amor për ti a cangia mai. 19A Salomon mè fieul daje un cheur sincer përchè a guerna ij tò comand, ij tò precet e decret, ch’a peussa fé tut sòn e a buta ‘n pé cost Templi, che mi già i l’hai preparane ij materiaj da costrussion”.

20Peui David a l'ha dije a tuta la ciambreja: "Dun-a, benedì Nosgnor vòst Dé!". E tuta la ciambreja a l'ha benedì Nosgnor, ël Dé dij sò grand; a son anginojasse e prostërnasse dëdnans al Signor e al rè.

Sucession ëd Salomon e mòrt ëd David[modifiché]

21Ël di apress a l'han ësmonù 'd sacrifissi a Nosgnor e a l'han brusaje d'olocàust: mila bocin, mila moton, mila babero con tute soe libassion, oltra che vàire sacrifissi për tuta Israel. 22A l'han mangià e beivù ‘dnans a Nosgnor an col di con manifestassion d'argiojissansa granda. A l'han torna proclamà rè Salomon, fieul ëd David, a l'han onsùlo, sacrandlo a Nosgnor tanme cap, e a l’han ëdcò consacrà Sadòch coma sacerdòt.

23Parèj Salomon a l'é stasse an sël tròno 'd Nosgnor tanme rè al post ëd David sò pare; a l'ha prosperà e tut Israel a l'é sogetasse a chiel. 24Tuti j'ufissiàj, ij guerié vajant e dcò tùit ij fieuj 'd rè David a son sotmëttusse a rè Salomon. 25Nosgnor a l'ha esaltà Salomon an facia a tuta Israel e a l'ha daje në splendrior ëd regn, che gnun anans ëd chiel, an Israel a l'avia mai avù.

Mòrt ëd David e somari ‘d sò regn[modifiché]

26David, fieul ëd Iesse, a l'avia regnà dzura 'd tuta Israel. 27La durà 'd so regn ansima a Israel a l'era staita 'd quarant agn: an Ebròn a l'avia regnà set agn e an Gerusalem trantetré. 28A l'é mòrt motobin vej, arpatà d'ann, ëd richëssa e 'd glòria. A sò post sò fieul Salomon a l'é vnùit a esse rè.

29Lòn ch'a l'ha fait re David, dal prinsipi a la fin, a l'é scrivù ant ël lìber dël profeta Samuel, ant ël lìber dël profeta Natan e drinta 'd col ëd Gad; 30con tuta la stòria 'd sò regn, ëd soa potensa e 'd lòn ch'a l'é ancapità ant ij temp ëd soa vita, an Israel e an tuti ij regn dj'àutri pais.

Nòte[modifiché]

  1. Tremila talent: l'òr d'Ofir a l'é soens mensionà tanme òr dij pì fin