La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Giosue/Giosue 6

←Giosuè 5

La Bibia piemontèisa Giosue

Giosuè 7→

La Bìbia piemontèisa - Giosuè 06

Giosuè

6

La conquista ‘d Gérico

¹Ore, për càusa dj’Israelita, la sità ‘d Gérico a l’era stàita sarà e sbarà: gnun as n'ancalava pì, nì a intreje nì a surtije. ²Nosgnor a l'ha dije a Giosuè: “Varda, mi i l'hai butate an man Gérico^[1], con sò rè e j’òm fòrt e vajant ch’a la dësfendo. ³Ti e ij tò òm ëd guèra, marcé për ses di e na vira për di, tut dantorn ëd la sità. ⁴Sèt sacerdòt a l’han da ‘ndé ‘dnans ëd l’èrca, minca un con un còrn ëd moton an man. Ël sétim di i fareve për sèt vire ‘l gir tut dantorn a la sità, e ij sacerdòt a soneran ij còrn. ⁵Quand ch’i sentireve soné a dëstèisa ij còrn ëd moton, tut ël pòpol a l’avrà da butesse a crijé^[2] a tuta fòrsa e le muraje dla sità a drocheran an rovin-a. Anlora tuti, dal leugh anté ch’as trovran, a l’avran da dé l’assàut a Gérico”.

⁶Anlora Giosuè, fieul ëd Nun, a l’ha mandà a ciamé ij sacerdòt. A l’ha dije: “Porté l’Èrca dl’Aleansa e che sèt ëd vojàutri a vado dë 'dnans ëd l’Èrca ‘d Nosgnor con ij còrn ëd moton da soné”. ⁷Peui a l’ha daje al pòpol cost órdin: “Andé a fé ‘l gir ëd le muraje dla sità e che j’òm ëd vanguardia^[3] as buto ‘dnans ëd l’Èrca ‘d Nosgnor”.

⁸Tut a l’é fasse coma Giosuè a l’avìa comandà. Ij sèt sacerdòt ch’a portavo ij sèt còrn ëd moton a son passà anans ëd l’Èrca ‘d Nosgnor e a-j dasìo ‘d fià e l'Èrca dl'aleansa a-j vnisìa darera. ⁹J’òm armà a ‘ndasìo anans dij sacerdòt ch’a sonavo, e la retroguardia as tnisìa daré dl’èrca. Tùit a marciavo al son dij còrn. ¹⁰Giosuè a l’avìa comandà al pòpol dë sté chiet, che gnanca na paròla a-j seurtièissa da la boca e ch’a fèisso pa ‘d crij ëd guèra, fin-a ‘l moment ch’a-j fussa ordinà ‘d felo: anlora a l’avrìo lansà ‘l crij ëd guèra con tuta la fòrsa. ¹¹A l’é parèj ch’a l’é fasse ‘l gir na prima vira tut d’antorn a la sità con l’Èrca ‘d Nosgnor, peui a son tornass-ne al campament për passeje la neuit.

¹²L’andoman, Giosuè a l’é alvasse ‘d prima matin bonora e ij sacerdòt a l’han pijasse l’Èrca ‘d Nosgnor. ¹³Ij sèt sacerdòt ch’a portavo ij sèt còrn ëd moton, a marciavo dnans ëd l’èrca e a ‘ndasìo anans an sonàndje; e j’òm armà a ‘ndasìo ‘dnans ëd lor, e la retroguardia as tnisìa daré dl’èrca damentre che ij sacerdòt a dasìo ‘d fià ai còrn an continuassion. ¹⁴Dlë scond di a l’han fàit n’àutr gir ëd la sità, tornand-se peui al campament. Per ses di a l’han fàit sèmper l’istess.

¹⁵Rivà ch’a l’era ‘l sétim di, a son aussasse la matin a primalba e a l’han fàit ël sòlit gir ëd la sità, e col di-lì a l’han arpetulo për sèt vire. ¹⁶Al sétim gir, antramentre che ij sacerdòt a sonavo ij còrn, Giosuè a l’ha dàit l’òrdin: “Buteve a crijé! Che Nosgnor a farà tombé Gérico an vòstre man! ¹⁷La sità, con tut lòn ch’a l’ha ‘ndrita, a sarà consacrà a lë stermini tanme n’oferta a Nosgnor, foravìa che Racab, la meretris, e coj ch’a stan an soa ca. I-j lasseroma ‘n vita përchè a l’avìo fàit ëstermè j’esplorator^[4] ch’i l’avìo mandaje. ¹⁸Pijeve varda, tutun, ëd nen toché 'd lòn ch'a l'é votà a lë stermini^[5]. S’i pijèisse për vojàutri na còsa qualsëssìa, i farìe tombé la dësgrassia e ‘l castigh dlë stermini dzora nòst campament. ¹⁹Tut l'argent, l'òr, ij tupin d'aram e 'd fèr i-j consacreroma a Nosgnor e i-j porteroma an sò tesòr”.

²⁰Anlora, al son dël còrn, ël pòpol a l’ha lansà ‘l crij ëd guèra con tuta la fòrsa. Le muraje dla sità a son drocà^[6] e ‘l pòpol a l’é corù a l’assàut ëd Gérico, mincadun da la banda ch’a l’avìa ‘n facia, e a son ampadronisse dla sità. ²¹A l’é stàit votà a lë stermini^[7] tut lòn ch'a j'era an sità: òm e fomne, masnà e vej, fin-a ij beu, le feje e ij borich, tut a l'é stàit passà a fil dë spa.

Giosuè a lassa an vita Racab

²²Giosuè a l’avìa dàit l’ancombensa a le doe spie ch’a l’avìo esplorà Gérico, ch’a ‘ndèisso a ca dla meretris e ch’a la tirèisso fòra da lì con tut lòn ch’a l’era sò, precis coma ch’a l’avìo fane giurament. ²³Le doe spie, ch’a l’ero dij giovo, a son andaie e a l’han ëmnà fòra Racab, sò pare, soa mare e ij sò frej, con tuta soa ròba, e a l’han logiaje fòra dal campament israelita. ²⁴Peui tuta la sità a l’é stàita butà a feu con tut lòn ch’a l’avìa ‘ndrinta, gavà l'òr, l'argent, ij vas d'aram e 'l fèr ch’a l'han destinà al tesòr dla ca 'd Nosgnor. ²⁵A l’é parèj che Giosuè a l'ha salvaje la vita a Racab, la bagassa, con tuta soa famija e ij sò beni për ël motiv ch’a l'avìo stërmà j'emissari che Giosuè a l'avìa mandà a esploré Gérico. Racab e ij sò dissendent a son ëstàit an mes dël pòpol d’Israel fin-a ‘l di d’ancheuj^[8].

²⁶An col’ ocasion, Giosuè a l’ha lansà costa maledission^[9]: “Ch’a sia maledì an nòm ëd Nosgnor, l’òm ch’as butrà torna a fabriché costa sità! A në poserà le fondassion al pressi ‘d sò primgénit, e le pòrte al pressi ‘d sò fieul pì cit^[10]!”.

²⁷Nosgnor a l’era con Giosuè e soa fama a l’é spantiasse për tut ël pais”.

Nòte

1. A deuvìa esse na certëssa fin-a anans che j’aveniment a fusso compì.
2. Ël crij ëd guèra.
3. O “Tuti j’òm armà”.
4. O “ij mëssagé”.
5. O “a l'antërdission”.
6. Cfr. Ebreo 11:30.
7. O “a l’é stàit dëstrovù”.
8. Cfr. Ebreo 11:31.
9. O “giurament”.
10. Cfr. 1 Rè 16:34.