La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Giosue/Giosue 5

←Giosuè 4

La Bibia piemontèisa Giosue

Giosuè 6→

La Bìbia piemontèisa - Giosuè 05

Giosuè

5

¹Ij rè dj’Amorita ch’a vivìo a ponent dël Giordan e tùit ij rè cananita ch’a stasìo arlongh ëd la còsta dël Mediterani a l’han sentù dì 'd lòn che Nosgnor a l’avìa fàit. Cora ch’a l’han savù che Nosgnor a l’avìa sëccà j’aque dël Giordan përchè a passèisso j’Israelita, a son perdusse ‘d coragi e a podìo gnanca pì fiatì da la tëmma ch’a n’avìo.

Na neuva generassion a l’é sogetà a la sirconcision

²An col temp-là Nosgnor a l’ha dit a Giosuè: “Feve ‘d cotèj 'd pera e sogeté costa sconda generassion d’Israelita a la sirconcision”. ³Anlora Giosuè a l’ha fasse fé ‘d cotej 'd pera e a l’ha sogetà a la sirconcision tùit ij mas-cc d’Israel an sla Colin-a d'Aralot. ⁴A l’ha sogetaje a la sirconcision përchè tùit j’òm ch’a j’ero pro d’età për combate an bataja quand ch’a l’han chità l’Egit, a j’ero mòrt ant ël desert. ⁵Coj ch’a l’avìo chità l’Egit a l’ero stàit bin sogetà a la sirconcision, ma gnun ëd coj ch’a j’ero nassù apress la surtìa da l’Egit, durant ël temp ant ël desert, a-j në j’ero stàit sogetà. ⁶An efet, j’Israelita a l’avìo marcià quarant’agn pr’ ël desert fin-a a la mira che tùit j’òm ch’a l’ero pro d’età për combate an bataja quand ch’a l’han chità l’Egit a son mòrt. Përchè lor a l’avìo nen ëscotà Nosgnor, e Nosgnor a l’avìa fait giurament che chiel a l’avrìa nen lassaje vëdde ‘l pais ch’a l’avìa promëttù ai sò antich, un pais ch’a cola ‘d làit e d’amel^[1]. ⁷Parèj Giosuè a l’ha sogetà a la sirconcision ij sò fieuj ëd lor - coj ch’a j’ero chërsù për pijé ‘l pòst dij sò pare - dagià che durant la marcia pr’ ël desert lor a l’ero pa stàit sogetà a la sirconcision. ⁸Apress la sirconcision, tùit a son restà ant ël campament a l’arpòs fin-a ch'a fusso varì. ⁹Peuj Nosgnor a l’ha dit a Giosuè: “Ancheuj i l’hai tirà via^[2] da voi ël dzonor^[3] dl’Egit”. Për lòn a col leugh a l’han daje ‘l nòm ëd Ghilgal, ch’a l’é l’istess ch’a l’ha ancora ancheuj.

Prima Pasca an Canan

¹⁰J’Israelita a l’han drissà l’acampament a Ghilgal, an sla pian-a ‘d Gérico, e a l’han selebraie la festa ‘d Pasca^[4], la sèira dël quatòrdes dël mèis. ¹¹L’andoman d’avèj selebrà la Pasca a l’han 'ncomensà a mangé ‘l gran rostì e ‘l pan sens’ alvà ch’a l’avìo prontà da l’amson dël pais. ¹²Da cola matin-lì a l’é chitaje ‘d calé giù la mana^[5]. A l’é da col temp-lì che j’Israelita a l’han mangià lòn ch’a chërsìa an Canan.

Aparission a Giosuè

¹³Un di che Giosuè a l’era da le bande ‘d Gérico, a l’ha vardà ‘n sù e a l’ha vëddù n’òm drit dë 'dnans a chiel con na spa ‘n man. Giosuè a l’é avzinassje e a l’ha dije: “Ses-to n’amis o ‘n nemis?”. ¹⁴Col-li a l’ha rësponduje: “I son ël cap ëd l’armeja ‘d Nosgnor. I son rivà piror”. Cand ch’a l’ha sentù lòn, Giosuè a l’é prostërnasse con la facia fin-a a tèra e a l’ha dije: “Lòn ch’a comanda Nosgnor a sò sërvent?” ¹⁵Ël cap ëd l’armèja ‘d Nosgnor a l’ha rësponduje: “Gavte le sàndole përchè ‘l leugh anté ch’it ëstas a l’é sacrà!” E Giosuè a l’ha gavàssie.

Nòte

1. Cfr. Nùmer 14:28-35.
2. O “i l’hai fàit rolé via”.
3. O “onta”.
4. Cfr. Surtìa 12:1-13.
5. Cfr. Surtìa 16:35.