La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 18

←Genesi 17

La Bibia piemontèisa Genesi

Genesi 19→

18

Sara a arsèiv la promëssa d’un fieul

La Bibia piemontèisa - Génesi 18

¹Nosgnor a l’è manifestasse a Abraham a le Rol ëd Mamre antramente che chiel a stasìa setà a l’intrada dla tenda ant l’ora pì càuda dël dì. ²A l’ha aussà j’euj e a l’amprovista a l’ha vëddù ch’a j’ero rivaje tre forësté^[1]. Pen-a ch’a l’ha vëdduje da l’intrada dla tenda, a l’é andaje 'd corsa 'ncontra e a l’é prostërnasse dë 'dnans ëd lor.

³A-j dis: “Cerea ai viandant^[2]: s'i l’eve acordame vòst favor, feme l’onor ëd fërmeve da mi për un pòch e che mi i sìa vòst sërvent. ⁴Arposeve a l’ombra dë st’erbo-sì e përmëttime ch’av sìa portà d’eva për netieve ij pé. ⁵Ant ël mentre i andrai a pronteve da mangé: av giutrà a fé torna dë strà; a l’é për lòn ch’i seve passà da vòst sërvent. “Va bin, fà pura coma ch’it l’has dit”, a-j rëspondo coj tre. ⁶Anlora Abraham a l’é intrà 'n pressa 'nt la tenda e a-j dis a Sara: “Cor, pija tre min-e ‘d fior ëd farin-a, ampastje e fane ‘d fogasse”. ⁷Peui Abraham a l’é andàit ëd corsa al cabial, a l’ha pijà ‘n bocin tënner e grass e a l’ha dajlo a un dij sò sërvent përchè tòst a lo prontèissa. ⁸Prontà ch’a l’é stàita la bestia da mangé, Abraham a l’ha ciapà ‘d quajà brusca, ‘d làit fresch, la carn rustìa, e a l’ha servula a coj forësté e a l’é restà 'n pé davzin a lor a l’ombra dla rol antant che lor-sì a mangiavo.

⁹Peui coj tre-lì a l'han dije: “Andoa ch’a l’é toa fomna?”, e Abraham a-j rëspond “A l’é 'nt la tenda”. ¹⁰Anlora un dij forësté^[3] a l’ha dije: “L’ann ch’a ven i sarai d’artorn për ësto temp-sì, e Sara, toa fomna, a l’avrà butà al mond un fieul!”^[4]. Sara a l’avìa sentù cole paròle da 'nt la tenda. ¹¹An col temp lì, Abraham e Sara a j’ero tùit e doi 'd vejòt, pitòst anans con j’agn, e Sara a l’avìa giumai passà l’età ‘d podèj avèj ‘d masnà^[5]. ¹²Parèj chila a grignava 'ndrinta ‘d chila e as ciamava coma ch'a l’avrìa mai podù chila, frusta^[6] coma ch’a l’era, 'd gòde ‘l piasì d’avèj na masnà, e peui, fin-a sò marì^[7] a l’era giumai ‘dcò chiel tròp vej për cole ròbe-lì. ¹³Ma Nosgnor a l’ha dije a Abraham: “Coma ch’a l’é che Sara a l’é butasse a rije 'n pensand che na fomna tant veja a peuda nen caté na masnà? ¹⁴E-lo miraco caicòsa che për Nosgnor a podrìa disse tròp malfé^[8]? L’ann ch’a ven i tornrai da ti për ësto temp-sì, e Sara, toa fomna, a l’avrà ‘n fieul!”. ¹⁵Sara a l'avìa tëmma d’arconòsse ch’a l’avìa grignà, e parèj a l’avìa dit: “A l’é nen vera ch’i l’hai grignà”, ma chiel a l’ha dije: “Sì, ti it l’has pròpi grignà”.

Intercession d’Abraham për Sòdoma

¹⁶Finì ch’a l’avìo ‘d mangé, coj tre òm a son aussasse a contemplé Sòdoma da l’àut, antramente che Abraham, për pijé congé da lor, a l’ha compagnaje pr'un tòch. ¹⁷Nosgnor a l’ha dije: “Dovrìa-ne fé le còse a lë scur sensa che Abraham a sapia lòn ch’i l’hai 'ntension ëd fé? ¹⁸Abraham a vnirà dabon ël pare ‘d na nassion granda e potenta, tant che tùit ij pòpoj dla tèra as serviran ëd sò nòm për benedisse. ¹⁹I l’hai sernulo parèj për ch’a peuda comandé ai sò fieuj e ai sò dissendent për fé 'n manera ch’a së slontan-o nen dai mè senté e ch’a sio onest e giust. Anlora i farai për Abraham tut lòn ch’i l’hai promëttuje".

²⁰Peui Nosgnor a l’ha dije a Abraham: “Le dolianse^[9] ch’i l’hai arseivù da Sòdoma e Gomora a son tròpe, përchè ij sò pëccà a son motobin grev. ²¹I veui calé a vëdde se lòn ch’a fan a corispond a le plente ch’a son rivame. S’a l’é nen parèj, i veui savèjlo!”.

²²Coj foresté, anlora, a son partì da lì ancaminand-se 'nvers Sòdoma antramente che Abraham a stasìa 'ncora dë 'dnans a Nosgnor. ²³Anlora Abraham a l’è avzinasse e a l’ha dije: “It faras meuire dabon ël giust con ël pecator? ²⁴Foma cont che 'nt la sità a-i sio sinquanta giust: veus-to dabon crasèje? E it përdoneras col leugh për rësguard ai sinquanta giust ch’as treuvo? ²⁵Ëd sicur it farìe nen na ròba parèj: fé meuire ‘l giust con ël pecador, për parèj che ‘l giust a sia tratà tanme ‘l pecador! I chërdo pa ch' it farìe na ròba parèj! Col ch’a giudica tuta la tèra, farà-lo nen conform a giustissia?”.  ²⁶Nosgnor a l’ha rësponduje: “Se a Sòdoma i troverai sinquanta giust, për rësguard ëd lor i përdonerìa a la sità antrega”.

²⁷Abraham a l’ha 'nsistù: “Im n’ancalo ‘d parlé torna a mè Signor, combin ch’i sia mach ëd póer e ‘d sënner. ²⁸Foma cont che 'nt la sità ai sinquanta giust a-i në manco sinch: për ësti sinch it dësbleras-to tuta la sità?”. Nosgnor a-j rëspond: “I la dëstruerai nen, për rësguard a coj quarantesinch". ²⁹Abraham a l’ha arpià a parlé e a l’ha dije: “Foma anlora cont ch’as në treuvo quaranta”. Nosgnor a-j rëspond: “I lo farai nen për rësguard a coj quaranta”. ³⁰Abraham antlor' a dis: “Ch’as la pija nen ël mè Signor, s’i parlo torna: “Miraco là as në troveran tranta”. Nosgnor a l'ha rësponduje: “I lo farai nen s’i në trovrai tranta”. ³¹E Abraham ancora: “Mè Signor! Miraco se là as në troveran vint”!? Nosgnor a-j rëspond: “I la dëstruerai nen për rësguard ëd coj vint”. ³²E Abraham: “Ch’as la pija nen ël mè Signor, se i parlo ancora mach na vira sola: miraco là as në troveran des”! E Nosgnor a-j rëspond: “I la dëstruerai nen për rësguard ëd coj des”.

³³Peui Nosgnor, coma ch’a l’avìa finì ‘d parlé con Abraham, a l’é andass-ne e Abraham a l’é 'rtornà 'n soa tenda.

Nòte

1. Cfr. Ebréo 13:2.
2. O “Mè Signor”. A podrìa rendse an doe manere: coma apelassion ëd rispet a ‘d monsù, o l’arconossiment d’Abraham ch’a stasìa dëdnans a Nosgnor Dé. La diferensa a l’é an ebràich mach ëd doi pontin, ma ël test original a l’avìa gnun pontin - ch’a son ëstaje butà pì tard da dë scriba. An efet le diverse tradussion a l’nterpreto ant l’un-a o ant l’àutra manera.    
3. O “Nosgnor”.
4. Cfr. Roman 9:9.
5. O “a l’avìa chità Sara lòn ch’a-j ven ëd régola a le fomne”.
6. O “anfijapìa”.
7. Cfr. 1 Pero 3:6.
8. Cfr. Luca 1:37.
9. O “Ël crij”.