La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Cronache/2Cronache24

←2 Crònache 23

La Bibia piemontèisa Ij lìber dle Crònache

2 Crònache 25→

La Bìbia piemontèisa - 2 Crònache 24

24

Joas a comanda che ‘l Templi a sia rangià

¹Cand ch’a l’é dventà rè, Joas a l'avìa mach set agn. A l’ha regnà për quarant'agn an Gerusalem. Soa mare a l'era Zibia, ëd Beer-Sheba. ²Joas a l'ha fàit lòn che a Nosgnor a-j pias, contut mach për tut ël temp ëd la vita ‘d Jehoiadà, ël sacerdòt, ch’a l’era sò consijé fidà. ³Jehoiadà a l'avìa ‘dcò sernù për chiel doe fomne përchè a-j deisso fieuj e fije.

⁴Ant un moment dàit, Joas a l’avìa decis ëd riparé e restauré ‘l Templi ‘d Nosgnor. ⁵Për lòn a l’ha convocà ij sacerdòt e ij Levita e a l’ha daje coste istrussion: “Andé ant le sità 'd Giuda e buté ansema j’oferte prestabilie parèj che i podoma fé le riparassion necessarie al Templi ‘d Nosgnor. Pì gnun artard!”. Mach che ij Levita a tardavo a felo. ⁶Anlora ‘l rè a l’ha mandà a ciamé Jehoiadà, ël cap dij sacerdòt^[1] e a l’ha ciamaje: “Për che motiv ti ‘t l’has pa fàit che ij Levita a seurtièisso a ancassé ij sòld ëd le taje da le sità ‘d Giuda e ‘d Gerusalem? Mosè, ël servitor ëd Nosgnor, a l’avìa bin ëstabilì cola taja përche la comunità d’Israel a deissa soa contribussion për ël manteniment dël Tabërnàcol ëd l’Aleansa^[2]”. ⁷Për vàire agn coj ch’a l’avìo daje da ment a la grama Atalia a l’ero fin-a intrà ant ël Templi ‘d Nosgnor për porteje via j’asi sacrà e dovreie ant ël cult dij Baal.

⁸Ore, parèj, ël rè a l'ha comandà 'd fé un còfo e 'd piasselo ‘dnans ëd la pòrta dël Templi 'd Nosgnor. ⁹N'edit a l'é stàit mandà daspërtut an Giuda e an Gerusalem, ch’a comandava a la gent ëd porté al Signor la taja che Mosè, sërvent ëd Dé, a l'avìa stabilì an Israel ant ël desert. ¹⁰Sossì a l’é piasuje a tùit ij cap e al pòpol, e a l'han portà con gòj ij sò dné campàndje ant la cassia fin-a ch’a l'é ampinisse.

¹¹Tute le vire che ij Levita a portavo ël còfo al contàbil real e che a vedìo che a-i j'era motobin ëd dné, lë scrivan real e 'l contàbil dël prim sacerdòt a voidavo ël còfo për butelo peui torna a sò pòst. Tùit ij di as fasìa parèj e a l’é butasse ansema na gròssa quantità 'd dné. ¹²Ël rè e Jehoiadà a l'han dàilo ai meistr d'euvra ch'a travajavo al Templi 'd Nosgnor. Lor a l'han angagià 'd minusié e d'artisan për rangé 'l Templi ‘d Nosgnor, parèj come d'ovrié dël fèr e dël bronz, sempe për restauré 'l Templi 'd Nosgnor.

¹³J’òm ch’a l’ero 'mpiegà a le restaurassion a l’han travajà ‘d bon-a len-a e ij sò progress tòst a son fasse vëdde. A l’han restaurà ‘l Templi ‘d Nosgnor conform a sò disegn original e a l’han rinforsalo. ¹⁴Cora ch'a l'han finì, a l'han portà lòn ch’a restava dël dné al rè e a Jehoiadà. Lor a l'han dovralo për fé d'asi për ël Templi 'd Nosgnor, comprèis j'utiss dovrà për ël servissi dël Templi e për j'olocàust: ëd vas për ël servissi litùrgich e për j'olocàust, cope e d'àutri utiss d'òr e d'argent. Fin-a chè Jehoiadà a l’era an vita, ant ël Templi a son sempe smonusse d’olocàust.

¹⁵Jehoiadà a l'é vnùit motobin vej e a l'é peui mòrt a la bela età 'd sentetrant'ani. ¹⁶Chiel a l'é stàit sotrà ant la Sità 'd David con ij rè, përchè a l'avìa fàit da bin ël servissi ëd Nosgnor an sò Templi.

J’arforme ‘d Jehoiadà dësblà ‘d pianta

¹⁷Dòp ëd la mòrt ëd Jehoiadà, j'ufissiaj ëd Giuda a son andàit a prostërnesse dë 'dnans dël rè Joas e a l’han përsuadulo a deje da ment ai consèj ch’a l’avrìo daje. ¹⁸Costissì a l’han dije ch’as chitèissa ‘l Templi ‘d Nosgnor, ël Dé dij sò antich, e che a sò pòst as rendèissa l’adorassion ai paloch sacrà d’Asera e a soe mistà. Për motiv ëd cost pecà grev, l’ira ‘d Nosgnor a l’é tombà dzora ‘d Giuda e Gerusalem. ¹⁹Ël Signor a l'ha bin mandaje 'd profeta përchè a-j fèisso torné a chiel. Lor a l'han comunicà sò mëssagi d’amonission, ma ‘l pòpol a l'ha pa daje da ment.

²⁰Anlora lë Spirit ëd Nosgnor a l’é calà sù Zecaria, fieul dël sacerdòt Jehoiadà. Chiel a l'é aussasse an pé ‘dnans ëd la gent e a l'ha dije: “Sossì a l'é lòn che Dé a dis: Për che motiv i l'eve violà ij comandament ëd Nosgnor? Për lòn i l’avreve pa la prosperità ch’i vë speteve! I l'eve chità 'l Signor, ma chiel, a soa vira, a l'ha bandonà vojàutri!”.

²¹Ma a l'han congiurà contra 'd chiel e për decret real a l'han massalo a prassà ant la cort dël Templi^[3]. ²²Rè Joas a l'é pa pì avisasne dla lealtà ch'a l'avìa daje Jehoiadà, pare 'd Zecaria, ma a l'ha massane 'l fieul che an morend a l'ha dit: “Che Nosgnor a peuda vëdde lòn ch’a fan e pijess-ne l’arvangia!”.

La fin dël regn ëd Joas

²³Al prinsipi ëd l'ann apress, l'armeja sirian-a a l'ha marcià contra 'd Joas e ocupà Giuda e Gerusalem. Lor a l'han ësterminà an tra 'l pòpol tùit ij cap e a l'han mandà la pijàita antrega al rè 'd Damasch. ²⁴L'esèrcit aramé a l'era rivà con pòchi soldà, ma Nosgnor a l’ha giutaje a bate l’armeja gròssa ch’a l’avìa Giuda. Ël pòpol ëd Giuda a l’avìa chità ‘l Signor, ël Dé dij sò antich: a l’é për lòn che sò giudissi a l’é tombà dzora ‘d Joas.

²⁵Cora che j’Aramé a son partì, an lassand-lo ferì grev, j’ufissié ‘d Joas a l'han vorsù pijesse l’arvangia për vendiché 'l fieul ëd Jehoiadà, ël sacerdòt, e për lòn a l'han sassinalo cand ch’a l’era cogià an sò let. Përparèj che a l'é mòrt e a l'han sotralo ant la sità 'd David, ma nen andova che a l'avìo le tombe ij rè. ²⁶Ij sassin a l’ero Zabad fieul ëd Simeat, na fomna amonita e Jeosabad fieul ëd Simrit, na Moabita.

²⁷La lista dij fieuj ëd Joas, j'oràcoj profétich dzora 'd chiel, e la quantità 'd tribut fàit paghé për ël restaur dël Templi 'd Dé, tut sòn a l'é stàit anregistrà ant ël lìber dij Fàit dij Rè. A sò pòst Amasia, sò fieul, a l'ha arpijassalo tanme rè.

Nòte

1. O “prim sacerdòt”.
2. Cfr. Surtìa 30:11-16.
3. Cfr. Maté 23:35; Luca 11:51.