La Bibia piemontèisa/Testament Neuv/Luca/Luca 10

←Luca 9

La Bibia piemontèisa Vangeli 'd Luca

Luca 11→

Luca

10

La Bìbia piemontèisa - Luca 10

La mission djë stantadoi

¹Ora, apress dë ste còse, ël Signor a l’ha ancora stabiline d’àutri stantadoi dissépoj, e a l’ha mandaje da doi a doi përchè a andèisso anans ëd chiel an tute le sità e an tùit ij pais doa ch’a l’avìa da passé. ²A disìa: “La mësson a l’é granda, ma a-i na j’é pòchi ch’a sio dispòst a travajé; preghé donca ‘l Signor ëd la mësson, ch’a possa ‘d travajeur ant ij sò camp^[1].

³Adess andé: iv mando tanme d’agnej an mes ai luv^[2]. ⁴Porteve nen d’arzan^[3], nì la borsa da viagi^[4] o n’àutra pàira ‘d sàndole, e fermeve nen a ciaciaré^[5] për la stra.

⁵Cand ch’i intre ant la ca ‘d cheidun, comensé a dì: “La pas a sìa a sta ca!”. ⁶S’a-i é lì cheidun ch’a na sia degn^[6], la pas ch’i j’àugure a l’avrà sò efet^[7], se nò, la pas a artornrà a vojàutri. ⁷Passé nen da ca an ca për alogeje: stè mach ant un sol leugh. Mangé e bèive lòn ch’av butran dë 'dnans. Sté nen lì a limocé cand ch’a v’ufrisso d’ospitalità, përchè coj ch’a travajo a mérito soa paga^[8].

⁸S’i intre ant na borgià e la gent av dà ‘l bin-ëvnù, mangé tut lòn ch’av sarà presentà. ⁹E varìje ij malavi ch’a-i saran, varije e dije a la gent: “Ël Regn ëd Nosgnor a l’é rivà davzin ëd vojàutri”. ¹⁰Ma s’i intre ant na borgià e la gent a v’arsèiv nen, seurte an le stra e dije parèj: ¹¹“Fin-a la póer ëd vostra borgià ch’a l’é tacasse ai nòstri pé i la sopatoma vìa. Contut i l’eve da savèj ch’ël Regn ëd Nosgnor a l’era rivà davzin ëd vojàutri e i l’eve arfudalo. ¹²E iv diso ch’ ël dì dël giudissi a sarà pì soportabil për Sòdoma che për cola borgià^[9].

Le sità dla Galilèa ch’a son nen convertisse

¹³“Maleur a ti Corasim! Maleur a ti, Betsàida! Përchè se ij miracoj ch’a son fasse an mes ëd voi a fusso fasse a Tir e a Sidon, a-i é da un pes ch’a sarìo pentisse, quatà d’un sach, e setà an sla sënner^[10]. ¹⁴Për col motiv-lì ël giudissi sarà pì soportàbil për Tir e Sidon che për vojàutri. ¹⁵E vojàutri, gent ëd Capernaum, pensevene che un dì i sareve onorà an cel? Nò, vojàutri i sareve fàit calé fin-a a l’infern^[11].

¹⁶Col ch’a scota vojàutri a scota mi; e col ch’av arfuda, a arfuda mi; e col ch’am arfuda, a arfuda Nosgnor, ch’a l’ha mandame^[12].

Artòrn djë stantadoi da la mission

¹⁷Jë stantadoi a son tornass-ne pien ëd gòj e a l’han dije a Gesù: “Signor, fin-a ij demòni a son sogetasse a nojàutri për ël podèj ëd tò nom!”. ¹⁸Gesù a l’ha dije: “I j’ero a vardé Sàtana ch’a cascava giù dal cel tanme në sludi! ¹⁹Vardé, i l’hai dave l’autorità ‘d marceje adòss a le serp e a jë scorpion^[13], e deje adòss a la potensa dël nemis. A-i é gnente ch’a sarà bon a feve ‘d mal. ²⁰Contut, arlegreve nen ëd lòn che jë spirit a son sogetasse a vojàutri; arlegreve pitòst che vòstri nòm a son ëscrit ant ël cel!”

Preghiera ‘d Gesù

²¹An col istess moment. Gesù, pien dla gòj dlë Spirit Sant, a l’ha dit: “It làudo, ò Pare, Signor dël cel e dla tèra, ëd lòn ch’it l’has ëstërmaje ste còse a coj ch’as chërdo d’esse savi e studià, e ch’it l’has mostraje a le masnà. A l’é parèj, ò Pare, përchè lolì a l’è piasute ‘d felo. ²²Ògni còsa am é stàita dàita an man da mè Pare; e gnun a conòss chi ch’a sìa ‘l Fieul, sëdësnò ‘l Pare; nì chi ch’a sìa ‘l Pare, sëdësnò ‘l Fieul e col che ‘l Fieul a l’avrà bin vorsujlo mostré^[14]”.

²³Peui, virandse anvers ai sò dissépoj, a l’ha dije an dëspart: “A son beat j’euj ch’a vëddo lòn ch’i vëdde vojàutri. ²⁴Përchè iv diso che diversi profeta e diversi rè a l’avrìo bin vorsù vëdde lòn ch’i vëdde vojàutri, e a l’han nen vëddulo; e sente le còse ch’i sente vojàutri, e a l’han nen sentije”.

Paràbola dël bon samaritan

²⁵Na vira un magister ëd la Lege a l’é levasse për buté Gesù a la preuva, e a l’ha ciamaje: “Magister, còsa ch’i l’hai da fé për oten-e la vita eterna?” ²⁶E Gesù a-j dis: “Còs é-lo ch’a l’é scrit ant la Lege? Còsa i leses-to?”. ²⁷A l’ha rësponduje: “It l’has da vorèj bin a Nosgnor tò Dé ëd tut tò cheur, ëd tuta toa ànima, ëd tute toe fòrse e ‘d tut tò pensament; e tò pròssim tanme ti midem^[15]”. ²⁸E Gesù a l’ha dije: “Bin dit! It l’has rëspondù bin! Fà lolì e it vivras!”. ²⁹Ma chiel, për giustifiché lòn ch’a fasìa, a-j ciama a Gesù: “E chi ch’a son j’àutri ch’i l’hai da voleje bin^[16]?”.

³⁰Gesù anlora a-j rëspond con na conta: “N’òm, ch’a l’era n’Israelita, a calava da Gerusalem a Gerico, e a l’é tombà ant le man dij brigant. A l’han dëspojalo, a l’han daje ‘d bòte e a son andass-ne lassandlo mes mòrt. ³¹Combinassion, un sacerdòt a calava për l’istessa stra, ma cand ch’a l’ha vëddulo a l’é staje a la larga an passand da l’àutra banda dla stra^[17]. ³²N’ëstant dël Templ^[18] essend ëdcò chiel rivà an col pòst-lì, cand ch’a l’ha vëddù col òm a tèra, a l’ha fàit l’istess dël sacerdòt: a l’é passà da l’àutra banda.

³³Peui a l’é rivà un samaritan, che j’Israelita a lo dëspresio. Cand ch’a l’ha vëddù col òm a tèra, a l’é vnù da chiel e a l’é staje tocà da la compassion. ³⁴E avzinand-sje, a l’ha vërsà dzora ‘d soe piaghe d’euli e ‘d vin e a l’ha bindaje. Peui a l’ha butalo an sù soa montura e a l’ha mnalo ant n’obergi e a l’ha avune soen^[19]. ³⁵A l’indoman, anans ëd parte, a l’ha tirà fòra doi dné, a l’ha daje a l’obergista an disandje: ‘Pijete soen ëd chiel-lì, e tut lòn ch’it të spenderas ëd pì, it lo rendrai  a mè artòrn’. ³⁶Dime ‘n pò, “a l’ha seguità a dì Gesù, “Col ch’a l’é ‘d coj tre ch’a l’é portasse coma ‘l pròssim ëd l’òm ch’a l’era tombà ant le man dij brigant?”. ³⁷Ël magìster ëd la Lege a l’ha rësponduje: “A l’é col ch’a l’ha avune misericòrdia”. Anlora Gesù a-j dis: “Va, e fà ‘dcò ti autërtant”.

Marta e Marìa

³⁸E a l’é rivà che, damentre ch’as n’andasìo, ch’a l’é intrà ant un paisòt, e na fomna, ch’a l’avìa për nòm Marta, a l’ha arseivulo an soa ca. ³⁹Marta a l’avìa na seur, për nòm Marìa, che, tenend-se setà ai pé ‘d Gesù, a scotava soa paròla^[20]. ⁴⁰Marta, a l’opòst, as dasìa da fé an cusin-a për pronté da mangé. A l’é vnùa da Gesù e a l’ha dije: “Signor, at n'anfà nen che mia seur a staga sì setà, damentre che tut ël travaj për pronté la sin-a i lo fasa mach mi? Disje donca ch’am daga na man!”. ⁴¹E Gesù a-j rëspond: “Marta, Marta, ti’t dase ‘d crussi e ‘d sagrin për motobin ëd còse; ⁴²cand che mach na còsa a sarìa necessaria: Marìa a l’ha sernù lòn ch’a l’é mej^[21] e lolì a sarà mai pì gavaje”.

Nòte

1. O “an soa mësson”. Cfr.Maté 9:37-39.
2. Cfr. Maté 10:16.
3. O “na borsa”
4. O “un sach”.
5. O “saluté gnun”.
6. S’a-i lì ‘d gent pacifica.
7. O “a arposrà dzora ‘d lor”.
8. Cfr. 1 Corint 9:14; 1 Timòt 5:18.
9. Cfr. At 13:51; Maté 10:7-14; March 6:8-11; Luca 9:3-5. Gen 19:24-28; Maté 11:24.
10. Cfr. Isaia 23:1-18; Esechiel 26:1-28:16; Gioel 3:4-8; Amos 1:9-10; Sacharia 9:2-4; Isaia 14:13-15.
11. O “ti ch’it ses stàita elevà fin-a al cél, ti ‘t saras ësbassà fin-a ant l’infern”.
12. Cfr. Maté 10:40; March 9:37; Luca 9:48; Gioann 13:20.
13. Cfr. Salm 91:13.
14. Cfr. Gioann 3:35; 10:15.
15. Cfr. Deuteronòmi 6:5; Levitich 19:18.
16. Cfr. Levitich 18:5; Maté 22:35-40; March 12:28-34.
17. O “A l’é dëstravirasse”.
18. O “un Levìta”.
19. O “cura”.
20. Cfr. Gioann 11:1.
21. O “la bon-a part”.