La Bibia piemontèisa/Testament Neuv/Gioann/Gioann 11

←Gioann 10

La Bibia piemontèisa Gioann

Gioann 12→

La Bìbia piemontèisa - Gioann 11

Gioann

11

La mòrt ëd Lazàr

¹Ora, ant la borgià 'd Marìa e 'd soa sorela Marta^[1], a-i era n'òm malavi ch'as ciamava Lazàr. ²Marìa a l'era cola ch'a l'avìa onzù Nosgnor con n'euli përfumà e ch'a l'avìa suvaje ij pé con ij sò cavèj^[2]. A l'era sò frel ch'a l'era malavi. ³Per lòn, coste sorele a l’avìo mandà n'ambassada a Gesù për dije: "Signor, col ch'it jë veule bin a l'é malavi (ëd manera grav)". ⁴E Gesù, an avend sentì lolì, a dis: "Ël but ëd cola maladìa-lì a l'é nen la mòrt^[3], ma la gloria 'd Nosgnor, e për ché 'l Fieul ëd Dé a në sia glorificà. ⁵Gesù a l’avìa ‘n grinor foravìa për Marta, soa sorela Marìa e Lazar^[4]. ⁶Dòp che a l'avìa sentì che Lazàr a l'era malavi, Gesù a l'é ancora fërmasse doi dì andoa ch'a stasìa. ⁷Apress ëd lòn, a dis ai sò dissépoj "Artornoma an Giudèa". ⁸Ij dissépoj a l'han replicaje: "Rabbi, j'autorità^[5] a sërcavo giusta pòchi dì fa ëd prassete a mòrt^[6] e ti 't veule torneje?". ⁹Gesù a l'ha rësponduje: "I é-lo nen dòdes ore 'd travaj ant ël di? Cand cheidun a va an gir ëd di, a s'antrapa nen, përchè a vëdd ël ciàir^[7] ëd cost mond. ¹⁰ma se cheidun a va an gir ëd neuit, a s'antrapa, përchè a-i ës-ciàira nen^[8]”.

¹¹Dòp che a l'ha dìt ste paròle-sì, Gesù a l'ha 'dcò dit: "Nòstr amìs Lazàr a deurm, ma i vad ansilà a dësvijelo". ¹²E ij sò dissépoj a l'han dije: "S'a deurm, Signor, a podrà bin arpjesse". ¹³Gesù, contut, a l'avìa 'rferisse a la mòrt ëd Lazàr, e lor a pensavo ch'a l'avìa parlà dël deurme d'un ch'a l'ha seugn. ¹⁴A l’é anlora che Gesù a l'ha dije ciàir e nèt: "Lazàr a l'é mòrt ¹⁵e i l'hai gòj për vojàutri d'esse nen ëstàit ambelelà, përchè parèj vòstra fede a vnirà pì granda 'ncora, ma adèss andoma da chiel". ¹⁶Anlora Tomà, ch'a l'avìa 'dcò lë stranòm ëd Dìdim, a dis a j'àutri dissépoj: "Andoma 'dcò nojàutri a meuire con chiel".

Gesù a parla con Marta e Marìa

¹⁷Cand che Gesù a l'é rivaje, a l'ha savù che a l'era già quatr dì che Lazàr a l'era stàit sotrà^[9]. ¹⁸Ora, Betània a l'era distanta anviron tre chilòmetri da Gerusalem, ¹⁹parèj che vàire dij Giudé a j'ero vnù da Marta e Marìa për consoleje riguard ëd sò frel. ²⁰Marta, tutun, sùbit ch’a l’ha sentì che Gesù a l'era 'n camìn ch'a vnisìa, a l'é andaje a l'ancontr, ma Marìa a l'era stass-ne antëcà. ²¹Marta a l'ha dìt a Gesù: "Se ti 't fusse stàit sì, Nosgnor, mé frel a sarìa nen mòrt. ²²Ma i sai 'dcò che adèss lòn ch'a sìa ch' it ciamëras a Nosgnor, chiel at l'acordrà.

²³Gesù a l'ha dije: "Tò frel a tornrà an vita". ²⁴Marta a-j rëspond: "I lo sai che chiel a tornrà an vita cand a-i sarà l'arsuression, al Dì Darié". ²⁵Gesù a-j dìs: "Mi i son l'arsuression e la vita: col ch'a chërd an mi, combin ch'a sìa mòrt, a vivrà". ²⁶E col ch'a viv e a chërd an mi a meuirërà pa për sèmper; chërdës-to lòn?". ²⁷Chila a-j rëspond: "Eh, Signor, mi i chërdo che ti 't ses ël Crist, col ch'a l'avìa da rivé 'nt ël mond".

²⁸Dòp ch'a l'ha dìt lòn, Marta a l'é 'ndàita an privà^[10] a ciamé soa sorela Marìa, an disendje: "Ël magìster a l'é sì e at ciama". ²⁹Cand ch'a l'ha sentì lòn, Marìa a s'é levasse an pressa e a l'é andàita da chiel. ³⁰An col moment Gesù a l'era ancora nen intrà ant la borgià, ma a l'era ant ël leugh andoa che Marta a l'avìa 'ncontralo. ³¹Anlora la gent ch'a j'era fërmasse a soa cà con Maria e ch'a la consolavo, cand ch'a l'han vëddù che chila a l'era alvasse tant prest e che a l'era surtìa, a son andaje dapress, e a disìo: "A va 'd sicur a la tomba për pioré". ³²Ma sùbit che Marìa a l'é rivà andoa ch'a l'era Gesù, a l'é campasse ai sò pé, disendje: "Signor, se ti 't fusse stàit ambelessì, mè frel a sarìa nen mòrt". ³³Cand che Gesù a l'ha vëddùla pioré, e la gent ch'a l'era vnùa belelì con chila ch'a piorava 'dcò, a l'é sentìsse s-cianché 'l cheur^[11], e a l'era motobin comovù. ³⁴E peui a l'ha dìt: "Andoa ch'i l'eve butalo?". A l'han rëspondùje: "Ven a vëdde". ³⁵E Gesù a l'é butasse a pioré. ³⁶Anlora la gent ch'a l'ero vnù a feje le condolianse a disìo: "Ma varda 'n pò coma ch'a-j vorìa bin!". ³⁷Cheidun ëd lor, tutun, a disìa: "E-lo che cost'òm ch'a l'ha podù deurbe j'euj al bòrgno, podia-lo nen ëdcò fé che sò amis a meuirèissa nen?".

Lazàr arsussità dij mòrt

³⁸Anlora Gesù, ch'a l'era ancora tut pien ëd comossion, a l'é avzinasse a la tomba (ch'a l'era na balma sarà con na lòsa). ³⁹Gesù a-j dìs: "Sposté la lòsa". Marta, sorela dël mòrt, a dìs a Gesù: "Signor, a manda già d’odor gram, përchè a-i son già quat dì ch'a l'é ambelelà". ⁴⁰Gesù a l'ha rëspondùje: "E-lo ch'i l'hai nen dite che se ti 't l'has fede, it vëdras la glòria 'd Nosgnor?". ⁴¹A l'han donch ëspostà la lòsa ch'a sarava la gròta. Gesù, an vardand sù an cel, a dìs: "Pare, it ringrassio che ti 't l'has ëscotame. ⁴²Ora i lo savìa pro bin che ti 't m'esaudisse sèmper, ma i l'hai dilo për rason ëd la gent ch'a më sta dantorn, përchè a chërdo che ti 't l'has mandame". ⁴³Dòp ëste paròle, Gesù, an crijànd fòrt, a l'ha dìt: "Lazàr: seurt fòra!". ⁴⁴E sùbit col ch'a l'era mòrt a l'é seurtì, con le man e ij pé ancora fassà, e la facia coatà con un sudari. E Gesù a l'ha dit a coj ch'a stasìo lì dantorn: "Dësfasselo e lasselo ndé".

La reassion dij cap religios

⁴⁵Anlora tanti ëd coj ch'a l'ero rivà con Marìa e ch'a l'avìo vëddù lòn che Gesù a l'avìa fàit a l'han chërdù a chiel. ⁴⁶Ma cheidun ëd lor a son andàit dai Farisé, e a l'han contaje le còse che Gesù a l'avìa fàit. ⁴⁷Anlora ij Grand Sacerdòt e ij Farisé a l'han radunà 'l consèj e a disio: "Còsa l'om-ne da fé? Përchè cost òm a fà motobin ëd segn miracolos! ⁴⁸S' i lo lassoma fé, tuti a chërdran a chiel, e ij Roman a vniran e dësbleran nòstr leugh sant e nòstra nassion".

⁴⁹Contut, un ëd lor, ch'as ciamava Caifas, e ch'a l'era an col ann ël Gran Sacerdòt, a l'ha dit: "Vojàutri i seve nen lòn ch' i dise. ⁵⁰Vojàutri iv rendeve pa cont ch'a l'é mej che 'n sol òm a meuira për ël pòpol che vëdde la distrussion ëd tuta la nassion". ⁵¹Ora, Caifas lolì a l'avìa nen dilo 'd soa inissiativa, ma essend ël Gran Sacerdot ëd col ann-lì, a l'avìa fàit la professìa che Gesù a l'avìa da meuire për la nassion, ⁵³e nen mach për lor, ma 'dcò për raduné ij fieuj ëd Nosgnor ch’a son dësbergiairà pr' ël mond. ⁵³Da col dì-lì a l'han pensà 'd trové la manera 'd felo meuire.

⁵⁴Gesù, donca, për col motiv-lì, a l'ha chità 'd fesse vëdde an pùblich an tra la gent e a l'é andass-ne da Gerusalem. A l'é 'ndàit ant un leugh davzin al desert, ant na sità ch'as ciamava Efraim, e lì a stasia 'nsema ai sò dissépoj. ⁵⁵Ora la Pasca dij Giudé a l'era press a rivé, e diversi ëd col pais a son andàit a Gerusalem, prima dla Pasca, për le sirimònie 'd purificassion. ⁵⁶Là a sërcavo Gesù e a disìo an tra 'd lor ant ël Templi: "Chi sa përchè a l'é nen ëvnuie a la festa?". ⁵⁷Ora ij cap dij sacerdòt e ij Farisé a l'avìo dàit l’òrdin che se cheidun a savèissa andoa ch'a fussa Gesù, a në dèissa avìs a lor, për motiv ch'a vorìo ciapelo.

Nòte

1. Cfr. Luca 10:38-39.
2. Cfr. Gioann 12:3.
3. A lo porterà nen a la mòrt".
4. O “Gesù a vorìa bin a Marta e a Marìa soa seure e a Lazàr”.
5. Lett. "Ij Giudé", "Ij cap d'Israel".
6. O "lapidete".
7. El sol, ma a l'é na manera ëd dì ch'a fa alusion a Gesù midem, ch'a l'avìa proclamasse "la lus dël mond".
8. O "a-i é nen la lus". Lett. "përchè la lus a l'é pa an chiel"
9. "butà ant la tomba" ò "sepolcr".
10. O "segreta".
11. O "toiré l'ëspìrit".