La Bibia piemontèisa/Testament Neuv/Maté/Maté 9

←Maté 8

La Bibia piemontèisa Maté

Maté 10→

Maté

9

La Bìbia piemontèisa - Matè 09

Varision d’un paralìtich

¹Anlora Gesù a l’é montà ant na barca, a l’é passà a l’àutra riva e a l’é vnùit ant la borgià dova ch’a stasìa ‘d sòlit. ²Ansilà a l’han presentaje un paralìtich cogià an s'na sivera. Gesù, an vëddend la fede ëd cola gent, a l’ha dit al paralìtich: “Perdte nen ëd coragi, mè fieul, ij tò pëccà at son përdonà. ³A-i era là ‘d magìster ëd la Lege ch’a pensavo: “Sto-sì a bëstëmmia!”; ⁴Gesù, contut, ch’a conòssìa lòn ch’a pensavo, a-j dis: “Përché penseve mal ant ij vòstri cheur? ⁵E dime ‘n pò, é-lo pì fàcil ëd dì: Ij tò pëccà at son përdonà? O ‘d dì: Àuss-te e marcia? ⁶Ora, përch’i sàpie che ‘l Fieul ëd l’Òm a l’ha ‘l podej ëd përdoné ij pëccà ambelessì an sla tèra…” - a dis al paralìtich: “Àuss-te, ciapa sù toa sivera e vàtne a ca toa”. ⁷E col-lì a l’é aussasse e a l’é tornass-ne a ca. ⁸La gent, an vëddend lolì, a l’é restà bele che sburdìa, e a dasìa glòria a Nosgnor d’avèj acordà a l’òm na potensa tant granda.

La vocassion ëd Maté

⁹Damentre ch’as n’andasìa, Gesù a l’ha vëddù n’òm ch’as ciamava Maté, astà a la tàula anté ch’as arseivìa le taje, e a l’ha dije: “Venme dapress”, e chiel a l’é aussasse e a l’é andaje dapress.

¹⁰Pì tard, mentre che Gesù a l’era a tàula ant la ca ‘d Maté, diversi pedagé  e d’àutra gent ëd cativa reputassion a l’ero ‘dcò stàit anvità con Gesù e ij sò dissépoj. ¹¹Ij Farisé, an vëddenda lolì, a l’han dije ai sò dissépoj: “Com é-lo che vòst magìster a mangia an companìa ‘d pedagé e d’àutra gent ëd cativa reputassion^[1]?” ¹²Gesù a l’ha sentì lolì e a-j dis: “A l’é pa coj ch’a stan bin ch’a l’han da manca dël médich, ma a l’é coj ch’a stan mal. ¹³Andé a amprende lòn ch’a veulo dì ste paròle^[2]: ‘I veuj la misericòrdia e pa nen ëd sacrifissi^[3]’, përché i son nen ëvnù për ciamé al pentiment ij giust, ma ij pecator”.

Discussion a propòsit dël digiun

¹⁴Ij dissépoj ëd Gioann a son andàit a trové Gesù e a l’han ciamaje: “Për còs é-lo che nojàutri e ij Farisé i foma digiun ëd soèns, e ij tò dissépoj a digiun-o nen?”. ¹⁵Gesù a l'ha rësponduje: “Peudo-ne esse sagrinà j’anvità a nòsse mentre che lë spos a l’é con lor? Contut, a vniran coj di che lë spos a-j sarà levà, e a l’é antlora ch’a faran digiun”.

¹⁶E ‘dcò a-i é gnun ch’a buta ‘n tacon ëd pann neuv a un vëstì frust, përché lòn ch’as buta për taconé a s-cianca ‘l vëstì e ‘l pertus a së slarga. ¹⁷As buta pa ‘dcò  d vin neuv drinta a ‘d botaj frust, sëdësnò coj botaj a sàuto e ‘l vin a l’é sgairà e ij botaj a son përdù; ma as buta ‘l vin neuv drinta a ‘d botaj neuv; parèj as conservo tùit e doi.

Gesù a variss an risposta dla fede

¹⁸Mentre che Gesù a disìa ste còse, a l’é presentasse a chiel në sgnor ch’a l’é prostërnassje dë 'dnans e ch’a l’ha dije: “Mia fija a l’é mòrta da pòch, ma ti ‘t peude fela artorné a vive, se mach it ven-e a feje l’imposission ëd le man”.

¹⁹Anlora Gesù a l’é aussasse e a l’é andaje dapress con ij sò dissépoj. ²⁰Giusta an col moment-lì, na fomna, ch’a patìa da dódes agn d’un fluss ëd sangh, a-j ven da daré e a-j toca ‘l bord ëd soa vestimenta, ²¹përchè ch’a pensava: “S’i peuss mach tocheje soa vestimenta, i sarai varìa”. ²²Gesù a l’é virasse e vardandla, a-j dis: “Perdte nen ëd coragi, fija mia! Toa fede a l’ha salvate!”. An col istess moment la fomna a l’é varìa.

²³Donca, cand che Gesù a l’é rivà a la ca ‘d col ësgnor e ch’a l’ha vëddù ij sonador e në strop ëd gent ch’a fasìa ‘n gran’ bordel, ²⁴a l’ha dije: “Artireve, che la fija a l’é nen mòrta, a ma a deurm. Ma la gent as mincionava ‘d chiel. ²⁵Siché, apress d’avèj fàit seurte tut col ëstrop, a l’é intrà, a l’ha pijà la man ëd la fiolin-a, e chila a l’é aussasse. ²⁶La neuva ‘d lòn ch’a l’era capità a l’é spantiasse për tuta cola region.

Gesù a variss ij bòrgno

²⁷Mentre Gesù as n’andasìa da là, doi òm ch’a l’ero bòrgno a son butassje apress, crijand e disanda: “Fieul ëd David, àbie compassion ëd nojàutri! ²⁸Cand ch’a l’é rivà ant la ca (anté ch’a l’avìa da sté col di-lì) coj doi bòrgno a son avzinassje e chiel a l’ha dije: “Chërdeve ch’i peussa fé lòn ch’im ciame?” Lor a l’han rësponduje: “Eh, i lo chërdoma përdabon!”. ²⁹Anlora Gesù a l’ha tocaje j’euj an disandje: “Ch’av sia fàit conform a vòstra fede! ³⁰A l’é parèj che ij sò euj ëd lor a son dovertasse. Contut, Gesù a l’ha butaje an guardia sever che ‘d lòn a lo contèisso a gnun. ³¹Ma lor, tut sùbit ch’a l’ero seurtiss-ne, a l’han fàit core soa nòmina për tuta cola region.

Varision d’un òm mut andemonià

³²Com a surtìo, a l’han ëmnaje a Gesù n’òm ampossessà d’un demòni e ch’a podìa pì nen parlé. ³³Cand che ‘l demòni a l’é stàit ëscassà fòra, ël mut a l’é butasse a parlé. La gent a l’é restà sburdìa e a disìa: “Mai a l’é vëddusse ‘d ròbe parèj an Israel”. ³⁴Ij Farisé, contut, a disìo: “Sto-sì a scassa ij demòni con l’agiut dël prinsi dij demòn^[4]i!”.

Le bzogn ch’a-i é ‘d mëssonor

³⁵Ora Gesù as n’andasìa an tute le sità e le borgià an dotrinand ant le sinagòghe, nunsianda la bon-a neuva dël Regn e varend tute sòrt ëd maladìe e tute sòrt ëd magagne^[5]. ³⁶An vëddand jë strop ëd gent, a l’han faje compassion, përchè ch’a l’ero tuti pien ëd sagrin e dëscoragià coma tante feje sensa ‘n bërgé^[6]. ³⁷Anlora a l’ha dije ai sò dissépoj: “Sicur la mësson a l’é granda, ma a-i é pòchi mëssonor. ³⁸Preghé, donca, ‘l Signor ëd la mësson, ch’a manda da pì ‘d mëssonor ant ij sò camp^[7].

Nòte

1. 9:10-11 cfr. Luca 15:1-2.
2. Cfr. Maté 12:7.
3. Cfr. Osea 6:16.
4. Cfr. Maté 10:25; 12:24; March 3:22; Luca 11:15.
5. Cfr. Maté 4:23; March 1:39; Luca 4:44.
6. Cfr. Nùmer 27:17; 1 Rè 22:17; 2 Crònache 18:16; Esechiel 34:5; March 6:34.
7. 9:37-38 cfr. Luca 10:2.