La Bibia piemontèisa/Testament Neuv/March/March 3

←March 2

La Bibia piemontèisa Vangeli 'd March

March 4→

March

3

La Bìbia piemontèisa - March 03

L'òm ch'a l'avìa na man paralisà

¹Peui Gesù a l'é torna intrà 'nt la sinagòga e lì a-i era n'òm ch'a l'avìa na man paralisà^[1]. ²E a lo beicavo për vëdde se Gesù a l'avèissa varilo 'd saba e parèj për podèjlo ancolpé 'd na trasgression. ³Gesù a l'ha dije a l'òm ch'a l'avìa na man paralisà: "Àuss-te e but-te lì 'nt ël pì bel mes". ⁴Peui a-j dis a tuti: “Diseme 'n pòch: é-lo consentì ‘d saba 'd fé dël bin o 'd fé dël mal, salvé na përson-a o massela?". Ma tuti as na stasìo ciuto. ⁵Anlora vardandje con indignassion e essend ant l'istess temp sagrinà për la durëssa dij sò cheur, Gesù a dis a col òm: "Spòrz-me toa man!", e chiel a l'ha sporzùila, e cola man a l'é tornaje san-a tanme l'àutra. ⁶Anlora ij Farisé, surtì ch'a l'ero, a son consultasse sùbit con j'Erodian contra 'd chiel për trové la manera 'd ruvineje la reputassion^[2].

Na furfa al bòrd dël lagh

⁷Gesù a l'é andass-ne con ij sò dissépoj vers ël lagh e na gran furfa a l'é andaje dapress da la Galilea, da la Giudea, da Gerusalem e da l'Idumea da l'àutra part dël Giordan. ⁸Coj d'antorn ëd Tir e 'd Sidon, cand ch'a l'han sentù le grande còse ch'a fasìa, a son ëvnùit da chiel an grand nùmer. ⁹A l'ha dije ai sò dissépoj che na barchëtta a bogèissa nen da lì për servilo, përchè a-i era tròpa gent, tanta ch'a l'avrìa podù fin-a craselo, ¹⁰përchè ch'a l'avìa varine tanti, ëd manera che tuti coj ch'a l'ero sagrinà da na chèica maladìa as campavo adòss a chiel mach për tochelo^[3]. ¹¹Jë spìrit salòp, mach ch'a lo vëddìo, a robatavo a tèra 'dnans a chiel e a crijavo, an disend: "Ti 't ses ël Fieul ëd Nosgnor". ¹²Ma chiel a-j proibìa con gran mnasse ëd felo savèj an gir.

Gesù a sern ij dódes

¹³Peui Gesù a l'é montà an s'na colin-a e a l'ha ciamà coj ch'a vorìa e lor a son andàit da chiel. ¹⁴E a l'ha ordinane dódes për ch'a stèisso con chiel e për mandeje a prediché ¹⁵e përchè a l'avèisso la potensa^[4] d'arsanì ij malavi e scassé ij demòni da j'anvasà. ¹⁶Costi-sì a son ij nòm dij dódes ch'a l'avìa ordinà: Simon (che a l'avìa daje 'dcò lë stranòm ëd Pero), ¹⁷Giaco, fieul ëd Zebedeo, e sò frel Gioann (a lor a l'avìa daje lë stranòm Boanerges, visadì ij fieuj dël tron), ¹⁸Andrea, Flip e Bartromé, Maté, Tomà, Giaco, fieul d'Alfeo, Tadé, Simon ël Zelòta, ¹⁹e Giuda Iscariòt, col che a la fin peui a l'ha tradilo.

Gesù e 'l demòni

²⁰Peui Gesù a l'é intrà 'nt na ca e torna a l'é radunasse tanta 'd cola gent che chiel e ij sò dissépoj a podìo gnanca mangé un bocon an santa pas. ²¹Cand che ij sò a l'han sentù lòn, a son surtì për portess-lo a cà, përchè a disìo che chiel a l'avìa përdù 'l lum ëd la rason. ²²Ij magister ëd la Lege, ch'a j'ero vnùit giù da Gerusalem, a disìo: "Belsebù 'd sicur a l'é ampadronisse 'd chiel e a scassa ij demòni con l'agiut dël prinsi dij demòni^[5]". ²³Anlora Gesù, avendje ciamà, a-j dis con ëd paràbole: "Com é-lo possìbil che Sàtana a scassa Sàtana? ²⁴An efet, se coj d'un règn a l'han ëd division an tra 'd lor, col règn-lì a peul nen stess-ne 'n pé. ²⁵E se ant na famija as fan la guèra an tra 'd lor, cola famija a peul nen duré. ²⁶Se donca Sàtana a fà l'opposision a chiel midem e a l'é divis, a peul nen sostnisse e soa fin a manca nen tant ëd rivé. ²⁷Gnun a peul intré 'nt la ca ëd n'òm fòrt e robeje lòn ch'a l'ha se prima a lo gropa nen bin ëstrèit. Mach an col cas-là a podrà derobelo. ²⁸An vrità iv diso che minca sòrt ëd pecà e bëstëmmie a saran përdonà a la gent^[6], ²⁹ma chi ch'a bëstëmmia contra lë Spìrit Sant, a sarà mai pì përdonà, ma a sarà condanà për l'eternità^[7]. ³⁰Sossì a l'era përchè lor a disìo che chiel a l'avìa në spìrit salòp.

La mare e ij frej ëd Gesù

³¹Pròpi anlora ij sò frej e soa mare a son rivà e, tnisendse da fòra, a l'han mandalo a ciamé. ³²La gent a l'era sëtà antorn a chiel e a l'han dije: "Toa mare e ij tò frej a son là fòra ch'at serco". ³³Ma chiel a-j rëspond an disend: "Chi é-la mia mare, e chi son-ne ij mè frej?". ³⁴E apress d'avèj vardà la gent ch'a l'era sëtà tut dantorn a chiel, a dis: "Vardé-sì mia mare e ij mè frej! ³⁵Përchè chissëssìa a fà la volontà 'd Nosgnor, col lì a l'é mè frel, mia seur e mia mare".

Nòte

1. O: “sëcca”.
2. O "'d felo meuire".
3. Cfr. March 4:1; Luca 5:1-3.
4. O: "autorità".
5. Cfr. Matè 9:34; 10:25.
6. O "ai fieuj dj'òm".
7. O:"l'é colpèivol d'un pëcà etern". Cfr.Luca 12:10.