La Bibia piemontèisa/Testament Neuv/Luca/Luca 5

Da Wikisource.

Luca[modifiché]

La Bìbia piemontèisa - Luca 05

5[modifiché]

Ij prim dissépoj ëd Gesù[modifiché]

1Na vira, damentre che Gesù a predicava la Paròla 'd Nosgnor an sla riva dël lagh ëd Genesaret[1], tanta a l'era la gent ch'as carcava dantorn ëd chiel che a l'era malfé 'd fesse sente da tuti. 2Anlora, Gesù, a l'ha armarcà ch'a-i ero là doe barche veuide. Ij pëscador ch'a-j dovravo a l'ero a tera un pò pì an là për netiè soe rèit. 3Parèj Gesù a l’é montà ant un-a ‘d cole barche, ch’a l’era ‘d Simon, e a l’ha ciamaje ch’a së slontanèisso un pò da la riva. Peui, ansetass-je, Gesù a l’ha seguità a dotriné la gent da la barca[2].

4Cand ch’a l’ha avù terminà ‘d parlé, Gesù a dis a Simon: “Adess andoma pì an là, doa che l'eva a l'é pì përfonda, e fà calé toe rej për pësché[3]. 5Ma Simon a l’ha dije: “Magìster, i l’oma già travajà tuta la neuit, e i l’oma ciapà pròpi gnente; contut, s’it ses pròpi ti a dimlo, a va bin, i farài torna calé le rèit[4]”. 6Fàit ch’a l’ha avùlo, a l’han pëscà na tal granda quantità ‘d pess, che le rèit fin-a a së s-ciancavo[5]! 7E a l’han fàit segn ai sò compagn dl’àutra barca ëd ven-e a giuteje. Cand ch’a-i son ëvnùit, a l’han ampinì le doe barche ‘d pess, tant che scasi a fongavo[6].

8Cand che Simon Pero a l’ha vëddù lòn ch'a l'era capità, a l’é campasse dë 'dnans a Gesù ai sò ginoj e a l’ha dije: “Signor, slontante da mi, ch’i son un pecador!”. 9An vëdenda na pësca coma cola-lì, chiel e tuti coj ch’a-j ero ansem a chiel a son restà sbërlondì; 10e l’istess a l'é capità a Giaco e Gioann, fieuj ëd Zebedé, ch’a j’ero ‘d compagn ëd Simon. Anlora Gesù a dis a Simon: “Àbie nen tëmma, d’ora anans ti ‘t saras pëscador ëd gent viva[7]!”. 11A l’han peui fàit artorné le barche a tèra, a l’han chità tut e a son andaje dapress a Gesù.

Gesù a variss n’òm da la lebra[modifiché]

12N’àutra vira, Gesù as trovava ant na borgià andoa ch’a-i era n’òm malà grev ëd lebra. Cost òm, cand ch’a l’ha vëddù Gesù, a l’é prostërnasse dë 'dnans ëd chiel e a l’ha pregalo con ëste paròle: “Signor, s’it veule, it peude varime e rendme pur”. 13Gesù, anlora, a l’ha sporzù la man, a l’ha tocalo e a l’ha dije: “I lo veuj: sie vari!”, e tut sùbit la lebra a l’é dësparije. 14Gesù a l’ha comandaje ‘d dijlo a gnun, e a l’ha giontà: “Va e fate vëdde dal sacerdòt, e smon-a për toa purificassion lòn che Mosè a l’ha prescrivù për servije ‘d testimoniansa[8]”.

15L’arnomansa ‘d Gesù a së spantiava ‘d pì an pì, tant che motobin ëd gent as ambaronava për podèjlo sente e për esse varì da soe maladìe da chiel. 16Chiel, contut as tnìsìa da banda an ëd leugh solitari[9], për preghé.

Varision ëd n’òm paralisà[modifiché]

17Ora a l’é rivà che, un dì che Gesù a dotrinava, 'd Farisé e ‘d magìster ëd la Lege a son ëvnù da tùit ij paisòt dla Galilèa e dla Giudèa e da Gerusalem e a l’ero astasse për stelo a sente. La potensa ‘d varision dël Signor a l’era granda.

18A son ëdcò rivà dj’òm ch’a portavo an sna sivera n’òm ch’a l’era paralisà, e a sercavo ‘d portelo antëca e ‘d butelo dë 'dnans a Gesù. 19Ma trovand pa da che part a l’avrìo podù fèjlo intré për motiv ëd la furfa, a son montà an sla ca, e a l’han calalo giù për ij cop, ansema a la sivera, ant ël pì bel mes ëdnans a Gesù. 20Gesù, cand ch’a l’ha vëddù la fede 'd cola gent, a l’ha dije a l’òm: “Òm, ij tò pecà at son përdonà!”.

21Ij magister ëd la Lege e ij Farisé a l’han comensà a pensé: “Chi é-lo stossì ch’a dis ëd bëstëmmie? Chi ch’a peul përdoné ij pecà, sëdësnò Nosgnor?”. 22Gesù, ch’a conossìa ij pensé ‘d lor, a-j réplica: “Còsa ch’a l’é lòn ch’i pense an vòstri cheur? 23Còsa é-lo ‘d pi belfé: dì ‘Ij tò pecà at son përdonà”, o ‘d dì: ‘Àuss-te e marcia’?” 24Ora, për ch’i sàpie che ‘l Fieul ëd l’Òm a l’ha l’autorità an sla tèra ‘d përdoné ij pecà”, a dis al paralìtich, “It diso, àuss-te, cariete toa sivera an sle spale e vatne a toa ca!”. 25E ‘d colp, essend-se aussà an presensa ‘d lor, col òm a l’é cariasse dla sivera andoa ch’a l’era stàit cogià, e a l’é andass-ne a soa ca, dasend la glòria a Nosgnor. 26Tuti a na son pròpi restà stupì e a dasìo glòria a Nosgnor. Del tut ësburdì, a disìo: “Për sicur i l’avoma vëddù ancheuj ëd ròbe ch’i l’avrìo mai ëspetasse”.

La vocassion ëd Levi (Maté)[modifiché]

27Apress ëd lòn, Gesù a l’é seurtì e a l’ha vëddù un gablé ch’a l’avìa për nòm Levi, astà al leugh dël pedagi, e a l’ha dije: “Venme dapress”. 28E chiel, an chitand tut, a l’é levasse e a l’é andaje dapress.

29Pì tard, Levi a l’ha prontà un gran festin an onor ëd Gesù a soa ca. A-i son ëvnùije ‘dcò tanti gablé ch’a l’ero colega ‘d Levi ansem a d’àutra gent e a son butasse a tàula tùit ansema. 30Ij magister ëd la Lege 'd col pais là e ij Farisé a ciosionavo contra ij dissépoj ëd Gesù e a disìo: “Për che motiv é-lo ch’i mange e ch’i bèive ansema a ‘d gablé e a ‘d gent ëd cativa arputassion[10]?”. 31Ma Gesù a l’ha rësponduje: “Coj ch’a son an salute a l’han nen da manca dël médich, ma coj ch’a stan mal. 32Mi i son nen ëvnùit a ciamé al pentiment dij giust, ma dij pecador”.

Na discussion an sël digiun[modifiché]

33A l’han dije ‘dcò: “Për che motiv é-lo ch’ij dissépoj ëd Gioann a fan soens ëd digiun e ‘d preghiere, e l’istess a fan coj dij Farisé; ma ij tò a mangio e a bèivo?”. 34Gesù a l’ha replicaje: “É-lo ch’i peude féje fé ‘d digiun a j’amis ëd lë spos, mentre che lë spos a l’é ansem a lor? 35Ij temp a vniran che lë spos a-j sarà gavà; antlora a faran digiun ant coj dì-lì”.

36Peui a l’ha proponuje ‘dcò na paràbola: “A-i é gnun ch’a s-cianca ‘n tòch dë stòfa da ‘n vestì neuv e a lo deuvra tanme ‘n tacon për un vestì vej. Për lòn ël vestì neuv a sarìa ruinà, e ‘l neuv tacon a andrìa gnanca bin për ël vestì vej.

37Dl’istessa manera, gnun a buta ‘d vin neuv andrinta a ‘d botaj vej: s’as fasèissa parèj, ël vin neuv a farìa sauté ij botaj, a andarìa an malora e ij botaj a sarìo përdù. 38Ma ‘l vin neuv a deuv esse butà andrinta a ‘d botaj neuv, parèj che tùit e doi as goerno. 39Ma a-i é gnun ch’a bèiva ‘d vin vej ch’a veuia sùbit ëd col neuv, përchè a dis: ‘Ël vej a l’é mej’”.

Nòte[modifiché]

  1. O “Mar ëd Galilèa”.
  2. 5:1-3 cfr. Maté 13:1-2; March 3:9-10; 4:1.
  3. Cfr. Gioann 21:3.
  4. Cfr. Gioann 21:3.
  5. Cfr. Gioann 21:6.
  6. Cfr. Gioann 21:6.
  7. Ambelessì, ël grech për "ciapé" a veul ëdcò "ciapé viv" "tnì an vita", "risparmié"!. L'alusion sì a l'é a la salvassion, "ciapé viv" "tnì an vita", "risparmié"!. L'alusion sì a l'é a la salvassion, ël riscat dal pecà.ël riscat dal pecà.
  8. Cfr. Levitich 14:1-32.
  9. O “at ël desert”.
  10. O “ëd pecador”. Cfr. Luca 15:1-2.