Vai al contenuto

La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Levitich/Levitich 14

Da Wikisource.

Levìtich

[modifiché]
La Bìbia piemontèisa - Levitich 14
[modifiché]

1Nosgnor a l’ha torna parlaje a Mosè. A l’ha dije: 2“Costa-sì a l’é la lege ch’a riguarda la përson-a ch’a l’é stàita diciarà lebrosa, ël dì ch’as presenta al sacerdòt[1] pr’ esse purificà. 3Ël sacerdòt a seurtirà fòra dal campament e a la esaminerà. S’a rëscontra che la lebra a l’é sparìa, 4a comanderà ‘d pijé për la përson-a ch’a l’ha da purifichesse doi oslin[2] viv ch’a sio pur, ëd bòsch ëd séder, ëd lan-a tenzùa dë scarlata e d’ìssop. 5Ël sacerdòt a darà ordin ëd dësgorzene un ansima a ‘n grilèt ëd tèra dzora d’eva viva ‘d sorgiss. 6Peui a ciaprà l’oslin viv, ël bòsch, ël pann e l'ìssop, e a-j mojerà ant ël sangh ëd l'àutr passaròt che a l'era stàit sgorzà an sl'eva viva. 7Set vire a farà aspersion dëdzor’ a la përson-a che a l'ha da esse purificà da la lebra, e apress d’avèjla diciarà pura, a lass-rà andé lìber për la campagna l'oslin viv. 8La përson-a ch’as purifica a l’avrà da lavesse soe vestimente ant l’eva, as raserà tùit ij pluch ëd ël còrp, as lavrà ant l'eva, e a sarà pur; peui a intrerà ant ël campament, ma a dovrà sté ancora na sman-a fòra 'd soa tenda. 9Ant ël dì ch’a fà set as tosonerà torna tùit ij pluch: dij cavèj, dël menton, ëd j’euj e dël rest ëd ël còrp. Peui a farà un bagn arzentand sò vestiari. Anlora a restrà pur.

10Ël dì ch’a fà eut a smonrà doi babero ch’a l’abio gnun difèt e, coma n’oferta, neuv chilo ëd fior ëd farina ampastà d’euli e, ëd pì, un quart ëd lìter d’euli. 11Ël sacerdòt ch’a selebra la sirimònia ‘d purificassion a presentrà la përson-a ch’a l’é purificà e tute coste oferte dë 'dnans ëd Nosgnor, a l’intrada dla Tenda dël Rëscontr. 12Apress, ël sacerdòt a pijerà un dj’agnej destinà al sacrifissi ‘d riparassion ansema a ‘n quart ëd lìter d’euli, e a-j smon-rà dë 'dnans ëd Nosgnor. 13Peui a sgorzrà ‘l babero ant ël leugh sacrà anté ch’a së sgorzo le vìtime dël sacrifissi pr’ ël pecà përchè l'oferta pr’ ël pecà a l'é dël sacerdòt, parèj tanme l'oferta pr’ ël pardon: tut sòn a l'é sant dël gré pì àut, e a speta al sacerdòt.

14Fàit ch’a sia lolì, ël sacerdòt a ciaprà ‘d sangh ëd la vitima oferta coma riparassion ëd la colpa e a n’onzrà ‘l lov dl’oria 'd drita ‘d col ch’a l’é stàit purificà, ‘l pòles e ‘l dil gròss ëd ël pé, tùit e doj ëd drita. 15Peui a pijerà l’euli e a lo vërsrà an sla parmela dla man mancin-a. 16Ël sacerdòt a mojerà sò dìl mostrareul e a farà set aspersion d’euli dë 'dnans ëd Nosgnor. 17Con l’euli ch’a-j resta an man a onzrà ‘l lov dl’orija ‘d drita e an sël dil gròss sèmper ëd drita, pròpi andova ch’a l’era già stàit butà ‘l sangh ëd ël babero. 18Lòn ch’a-j restrà dl’euli drinta a soa parmela a lo butrà an sla testa ‘d la përson-a ch’a l’é purificà, e apress a farà ‘l rit d’espiassion dë 'dnans ëd Nosgnor. 19Ël sacerdòt a smonrà ël sacrifissi pr’ ël pecà e, a la përson-a ch’a l’é purificà, a-j farà torna ‘l gest ritual dl’espiassion. Fàit lòn, a sgorzerà la vìtima dl’olocàust. 20Ël sacerdòt a smonrà ‘l sacrifissi complèt e l’oferta ‘d farin-a an sl’autar. Parèj ël sacerdòt a farà l’espiassion për col ch’a l’é purificà, e col-lì a restrà pur.

21Se la përson-a ch’a l’é purificà a l’é pòvra e a l’ha pa ij mojen për provëdde a tut sòn, ch’a ciapa mach n’agnel për smonlo coma na vìtima ‘d riparassion, ansema a tre chilo ‘d fior ëd farin-a ampastà con d’euli për l’oferta e ‘d pì un quart ëd lìter d’euli. 22Ch’a ciapa ‘dcò doe cite tórtore o doi colombòt, conform a lòn ch’a podrà smon-e. Dij doi un a sarà pr’ ël pecà e l’àutr për l’olocàust. 23Ël dì ch’a fà eut, a portrà coste oferte al sacerdòt për soa purificassion a l’intrada dla Tenda dël Rëscontr, dë 'dnans ëd Nosgnor. 24Ël sacerdòt a pijerà l’agnel destinà al sacrifissi ‘d riparassion ansema al quart ëd lìter d’euli, e a lo smonrà dë 'dnans ëd Nosgnor. 25Apress, a sgorzrà l’agnel ëd ël sacrifissi ‘d riparassion, a na pijerà ‘l sangh e a onzrà ‘l lov dl’orija ‘d drita, ël dil gròss ëd ël pé ‘d drita ‘d la përson-a ch’a l’é purificà. 26Nopà, an sla parmela dla man gàucia, a-i darà 'l gir a tut l'euli, 27e con ël dil ëd soa man drita a farà n’aspersion dl'euli che a l'è an soa man mancin-a, set vire dë 'dnans ëd Nosgnor. 28Con l’euli ch’a-j resta an soa parmela a onzrà ‘l lov dl’orija ‘d drita, ël pòles ëd la man drita e l dil gross ëd ël pé ‘d drita ‘d la përson-a ch’a l’é purificà, l’é a dì, j’istess leugh anté che anans a l’avìa onzù con ël sangh dl’agnel smonù ant ël sacrifissi ‘d riparassion. 29L’euli che ancora a l’ha an man, a lo vërserà dzora dla testa dla përson-a ch’a l’é purificà e apress a farà ël rit d’espiassion dë 'dnans ëd Nosgnor. 30Peui, ël sacerdòt a ciaprà un-a dle tórtore o un dij colombòt conform a lòn ch’a l’avrà podù porté. 31Ëd lòn ch’ a l'avrà podù provëdde, un a sarà për ël pecà, e l'àutr për l'olocàust, con l’oferta ‘d farin-a; përparèj che 'l sacerdòt a farà la propissiassion dë 'dnans ëd Nosgnor për la përson-a ch'a l'é purificà. 32Costa a l’é la lege për la përson-a ch’a l’era stàita diciarà lebrosa e ch’a l’ha pa ij mojen për smon-e lòn ch’a l’é prescrit për soa purificassion.

La mufa ant le ca

[modifiché]

33Nosgnor a l’ha torna parlaje a Mosè e a Aron. A l’ha dije: 34“Cora ch’i sareve intrà ant ël pais ëd Canan che mi iv dago an proprietà, se mi i faso seurte n’antamnura ‘d mufa[3] an na ca ‘d col pais ch’a sarà ‘l vòstr, 35ël padron ëd ca a 'ndrà a trové ‘l sacerdòt e a-j farà savèj che a soa ca as vëdd coma n’antamnura. 36Anlora ‘l sacerdòt a comandrà 'd dësbarassé prima la ca, anans che chiel a-i intra për esaminé l’antamnura; parèj ch’a-i sia gnun arzigh che tut lòn ch’a j’é ant la ca a dventa 'mpur. Apress a-i intrerà ‘l sacerdòt. 37Se cora ch’a fà la disamina dla ca, ël sacerdòt a rëscontra ch’a-i é ‘d macie an sle muraje dla ca an fòrma ‘d cite tampëtte ch’a tiro an sël verd o an sël ross e ch’a sio pì ancreuse dël mur, 38ël sacerdòt a ‘ndrà fin-a a la pòrta e a seurtirà da cola ca fasendla saré për na sman-a. 39Ël dì ch’a fà set, a-i tornerà për fé na neuva disàmina e, s’a ‘rmarca che l’antamnura a l’é spantiasse për le muraje dla ca, 40a ordinerà ‘d rancheje le pere antamnà e ‘d campeje fòra dla sità ant un leugh impur. 41Chiel a farà ‘dcò ras-cé j’arissadure dla ca 'd drinta e tut d’antorn e a l’avrà soen che tut l’ariss ras-cià a sìa campà ‘nt ël leugh ampur fòra dla borgià. 42Peui a ciaprà d’àutre pere e as butran al pòst d le prime, e tuta la ca a sarà arissà con ëd material neuv. 43Tutun, se l’antamnura a torna a ’mpesté la ca, dòp d’avèj rimpiassà le pere e apress d’avèj ras-cià e torna antonacà la ca, 44anlora a andrà dal sacerdòt ch'a l’avrà da esaminela torna. S’a vëdd che ‘l mal a l’é estendusse për la ca, as trata ‘d n’antamnura corosiva[4]. La ca a l’é 'mpura. 45Anlora as drocherà la ca: le pere, ël bòsch e tuta la carpenterìa e soa arissadura a sarà trasportà ant un leugh ampur, fòra da la borgià. 46Se cheidun a dovèissa intré ant na tal ca ‘ntant ch’a dura ‘l temp ëd l’esclusion, chiel-lì a sarà 'mpur fin-a a sèira. 47La përson-a ch’a deurm e a mangia ant na ca përparèj a l’avrà da lavesse soe vestimente. Ëdcò chi ch'a dovèissa mangé an cola ca a arzentrà sò vestiari. 48A l’opòst, se ‘l sacerdòt, cora ch’a intra ant la ca e a l’esàmina, a rëscontra che, apress d’avèila ancaussinà, ël mal a l’é pa nen estendusse, a diciarerà pura la ca, përchè ‘l mal a l’é dësparì.

49Për ël rit ëd purificassion ëd la ca, ël sacerdòt a pijerà doi oslin, ëd ël bòsch ëd séder, ëd lan-a tensùa dë scarlata e d’ìssop. 50A sgorzerà un dj’oslin ansima a ‘n vas ëd tèra ampinìa d’eva corenta. 51A ciaprà peui ël bòsch ëd séder, l’ìssop, la lan-a tensùa dë scarlata, e l’oslin viv, e a mojerà tut ant ël sangh dl’oslin sgorzà ansima a l’eva corenta e a në farà set aspersion ëd la ca. 52A purificherà, donca, la ca con ël sangh dl’oslin e l’eva corenta, con l’oslin viv, ël bòsch ëd séder e la lan-a tensùa dë scarlata. 53A lasserà peui andé l’oslin viv përchè ch’a vola lìber pr’ ij camp, fòra dla borgià. Apress a farà ‘l rit d'espiassion për cola ca, e a restrà pura.

Arcapitolassion

[modifiché]

54Costa-sì a l’é la lege për le diverse sòrt d’antamnure ‘d lebra e ‘d tignòle, 55për j’antamnure ‘d mufa dij vëstì e dla ca, 56pr’ ij tumor, ij bognon e le brosse lùcide; 57con ël but ëd podèj determiné cand che le përson-e e le còse a son ampure o pure. Costa-sì a l’é la lege riguard ëd le diverse sòrt d’antamnure.

Nòte

[modifiché]
  1. Cfr- Maté 8:4; March 1:44; Luca 5:14; 17:14.
  2. O “doi passaròt”.
  3. O “lebra”.
  4. O “ch’a rusia”.