La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Daniel/Daniel 12

Da Wikisource.

La Bìbia piemontèisa - Daniel 12

Daniel[modifiché]

12[modifiché]

La salvassion dël pòpol ëd Nosgnor[modifiché]

1Ore, an coj temp-là, as ausserà Michel[1], ël gran prinsi, col ch’a vìgila dzora 'd tò pòpol[2]. A-i sarà ‘ntlora ‘n temp ëd tribulassion[3] coma ch’a l’é mai capitane anans fin-a dal prinsipi dla nassion[4]. Ma an coj-temp-lì minca un ëd tò pòpol ch’as treuva scrit ant ël lìber[5] a lo scamperà. 2E vàire 'd coj che deurmo ant la póer ëd la tèra as dësvijeran, cheidun për la vita eterna e j'àutri për n’ontosa dësgrassia eterna[6]. 3Ij conossitor[7] a l'avran lë splendrior ëd la vòlta dël firmament, e coj ch’a l’avran ëmnà tanti an sël senté dla giustissia a luseran tanme le stèile për l’eternità.

4Ma ti, Daniel, guerna costa professìa coma ‘n segret e cacëtta ‘l lìber[8] fin-a ai temp darié. A saran tanti coj ch’a lo studieran con diligensa e soa conossensa ‘d lor a vnirà pì granda.

Conclusion[modifiché]

5Anlora mi, Daniel, i l'hai beicà e, varda-lì, i l'hai s-cieirà d'àutri doi ch’a stasìo un ansima na riva dël fium e l'àutr an sla riva an facia. 6Un ëd lor a l'ha dije a l'òm vestì ëd lin, che adess as tnisìa dzora dl'eva dël fium: “Cand ch’a rivrà-lo ‘l compiment ëd tute ste ròbe da sburdiment?”. 7Anlora l'òm vestì ëd lin ch’as tenìa dzora dl’eva dël fium a l'ha aussà la man drita e la mancin-a vers ël cel[9] an testimoniand parèj për ël Vivent an etern[10]: “Un temp, doi temp e la metà d’un temp[11]. Tut sossì as compirà cand ch’a sarà finì ‘l crasament[12] dël pòpol sant ëd Nosgnor”.

8Mi i l’hai bin sentù coste paròle ma i l’hai pa capì lòn che chiel a vorìa dì, parèj ch'i l’hai ciamaje: “Mè signor! Còs ancapitera-lo a la fin ëd tut sossì?”. 9Chiel a l'ha rëspondù: “Va, Daniel. Coste paròle a restran un segret e cacëttà fin-a al moment ëd la fin. 10An vàire a saran purificà, netià e rafinà, ma le canaje a andran anans a esse grame[13]. Gnun ëd lor a capirà: mach ij conossitor[7] a comprendran.

11Ore, dal moment che a sarà abolì ël sacrifissi ëd tùit ij di e a sarà stabilìa l'abominassion ch’a càusa la desolassion[14] a passeran milaneuvsentenovanta di. 12Bonoros a l'é col ch’a speta con passiensa e a rivrà fin a la fin dij milatërzentetrantessinch di!

13Ti, va pura për toa stra fin-a a la fin e arpòste: it alveras torna ant ël di darié për arsèive l’arcompensa ch'a l'é state assignà.

Nòte[modifiché]

  1. Cfr. Arvelassion 12:7.
  2. Ël pòpol d’Israel.
  3. Cfr. Maté 24:21; March 13:19; Arvelassion 7:14; 12:7.
  4. As arferiss a la nassion d’Israel (cf. Deuteronòmi 4:30; Geremìa 30:7; Maté. 24:21; Arvelassion. 6—19).O “ëd na nassion”, “fin-a dal prinsipi dla nassita dle nassion”.  
  5. La figura d’un lìber as arferiss a na lista precisa ‘d nòm conossùa mach da Nosgnor, ij predestinà dël pòpol d’Israel ch’a saran salvà da cola tribulassion. A-i é vàire lìber tnù da Nosgnor (Arvelassion 20:12; Surtìa 32:33; Salm 69:28; Malachìa 3:16; Luca 10:20; Arvelassion 20:15; et al.).
  6. Cost vers a l’é l’unich arferiment ch’i l’oma ant la Biblia ebràica ‘d n’arsurression da pijesse a la létera e che gnun a l’àbia mai contestà. Cfr. Maté 25:46; Gioann 5:29.
  7. 7,0 7,1 O “coj ch’a son savi”, coj ch’a conòsso l’amportansa ‘d resté fedej a Nosgnor.
  8. Cfr. Arvelassion 22:10.
  9. O "ai cej". Ël plural dual ebràich שָׁמַיִם (shamajim) a peul esse voltà con "cel" opura con "cej " conform al contest teològich.
  10. Cfr. Arvelassion 10:5.
  11. Cfr. Arvelassion 12:14.
  12. Costa tradussion a les:  יַד-נֹפֵץ (iad nofets, "la man ëd col che a crasa") pitòst che 'l TM נַפֵּץ-יַד (nappëtsa iad, "s-ciapé, rompe a tòch, sfrisé la man").
  13. Cfr. Arvelassion 22:11.
  14. Cfr. Daniel 9:27; 11:31; Maté 24:15; March 13:14.