Vai al contenuto

La Bibia piemontèisa/Testament Neuv/Arvelassion/Arvelassion 7

Da Wikisource.

Arvelassion ëd Gioann

[modifiché]
La Bìbia piemontèisa - Arvelassion 07

Ël pòpol ëd Nosgnor a sarà guernà

[modifiché]

1Apress ëd lòn, i l’hai vëddù quatr àngej ch’a stasìo drit dzora dij quatr canton[1] ëd la tèra e ch’a tnisìo frem ij quatr vent[2] ëd la tèra, parèj che gnun ëd lor a bufèissa an sla tèra, nì an sël mar, nì an sù gnun-a pianta. 2I l’hai dcò vëddù n’àutr àngel ch’a montava dal levant e ch’a portava ‘l cacèt dël Dé viv. Col-lì a l’ha crijà fòrt ai quatr àngej ch’a l’era dàit l’ancombensa[3] ‘d fé ‘d mal a la tèra e al mar. 3A l’ha dije: “Fé nen dël mal a la tèra, nì al mar, nì a le piante, fin a tant ch’i l’àbio marcà ij sërvent ëd Nosgnor[4] an sla front.

4Peui i l’hai sentù ‘l nùmer ëd coj ch’a l’ero stàit marcà: sentequarantequatmila, da tute le tribù dij fieuj d’Israel: 5dódes mila da la tribù ‘d Giuda, dódes mila da la tribù ‘d Ruben, dódes mila da la tribù ‘d Gad, 6dódes mila da la tribù d’Aser, dódes mila da la tribù ‘d Neftali, dódes mila da la tribù ‘d Manasse, 7dódes mila da la tribù ‘d Simeon, dódes mila da la tribù ‘d Levi, dódes mila da la tribù d’Issacar, 8dódes mila da la tribù ‘d Zabulon, dódes mila da la tribù ‘d Giusèp, dódes mila da la tribù ‘d Beniamin.

Liturgia dël cel: ij màrtir ëd l’Agnel

[modifiché]

9Apress ëd lòn i l’hai vëddù tanta ‘d cola gent che gnun a podìa contela. A l’ero da tute le nassion, tribù, pòpoj e lenghe. A stasìo an pé dë 'dnans al tròno e dë 'dnans a l’Agnel, tuti vestì ‘d bianch e a l’avìo ‘d branch ëd palma an man. 10 Tùit a disìo a àuta vos[5]: “La salvëssa a ven da Nosgnor[6], ch’a l’é setà an sël tròno, e da l’Agnel!”. 11Tuti j’àngej a stasìo dantorn al tròno, a j’ansian e a le quat creature vivent, e a son prostërnasse dë 'dnans al tròno con la front fin-a a tèra e a rendìo l’adorassion a Nosgnor. 12A cantavo: “Amen! A Nosgnor ch’a vada la benedission, la glòria, la sapiensa, ël rendiment ëd grassie, l’onor, la potensa e la fòrsa për ij sécoj dij sécoj. Amen!”.

13Anlora un ëd j’ansian a l’ha ciamame: “Sti-sì, ch’a son vestì ‘d bianch, chi son-ne? E da ‘ndoa ch'a son ëvnùit?” 14I l’hai rësponduje: “Mè Signor, mach ti it lo sas!”. E chiel a l’ha dime: “Sti-sì a son coj ch’a son ëvnùit da na gran tribulassion[7], e ch’a l’han lavà soe veste e sbianchije con ël sangh dl’Agnel. 15A l’é për lòn ch’a stan dë 'dnans al tròno ‘d Nosgnor, e a-j rendo servissi di e neuit an sò templi. Col ch’a l’é setà an sël tròno a-j darà na sosta. 16A l’avran pì nen nì fam nì sèj, nì a saran pì brusà dal calor dël sol[8], 17përchè l’Agnel ch’a l’é an sël tròno a-j pasturerà[9] e a jë mnerà a le sorgiss ëd l’eva dla vita[10], e Nosgnor a-j suvrà tute le lerme da j’euj[11]”.

Nòte

[modifiché]
  1. O “estremità”.
  2. Cfr. Geremìa 49:36; Daniel 7:2; Sacarìa 6:6.
  3. O “podèj”.
  4. Cfr. Esechiel 9:4,6.
  5. O “a crijavo”.
  6. O “da nòstr Dé”.
  7. Cfr. Daniel 12:1; Maté 24:21; March 13:19.
  8. Cfr. Isaia 49:10.
  9. Cfr. Salm 23:1; Esechiel 34:23.
  10. Cfr. Salm 23:2; Isaia 49:10.
  11. Cfr. Isaìa 25:8.