La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Geremia/Geremia 49

←Geremìa 48

La Bibia piemontèisa Geremìa

Geremia 50→

La Bìbia piemontèisa - Geremia 49

Geremìa

49

Un mëssagi ch’a riguarda Amon

¹Al riguard d’Amon, përparèj a parla 'l Signor: “Ha-lo pa 'd fieuj Israel? A l'ha pa d'ardité? Përchè 'l dio Milcom a l'é fasse padron ëd Gad e j'Amonita a òcupo soe sità? ²Për sòn, varda, a-i rivo ëd di, a dis ël Signor, che i farai sente 'l crij ëd guera an Rabat capital d'Amon. Rabat a sarà mach pì un baron ëd drocheri, le sità ch'a dipendìo da chila a saran brusà. Antlora Israel a dëspojerà ij sò anvasor, a dis ël Signor. ³Fà 'd plente, o Chesbon; crijé, dipendent da Rabat, vestive 'd tërliss ëd sach e pioré, andé solengh an fasend-ve dë scarificassion an sla pel, përchè Milcom a sarà esilià, ansema ai sò sacerdòt e ai sò prinsi. ⁴Fija arvirosa còs a l'é servute blaghé për tò podèj gròss? Ti, che ant la fiusa dij sò tesòr it andasìe disend: ‘Chi 's n'ancalerà dë vnì contra 'd mi?’. ⁵Da tute le bande i farai vnì contra 'd ti ël teror - a dis ël Signor ëd l'Univers. ⁶Vojàutri i sareve sbardlà daspërtut mincadun për sò cont. Gnun a butrà ansema ij fugitiv. Ma a vniran ëd di dova che mi i cangierai la sòrt d'Amon, e a ‘rtornerà ‘l boneur - a dis Nosgnor^[1].

Ëd mëssagi ch’a riguardo Edom

⁷Ël Signor ëd l'Univers a parlava contra d'Edom. A disìa parèj: “Coma ch'a l'é che a-i é pa pì saviëssa an Teman? Com é-lo che ij consijé edomita a dan pì nen ëd bon consèj? É-la vnùita grama tuta soa saviëssa? ⁸Viré le spale e scapé! Sërché 'd soste sicure ant ij pòst ij pì lontan, vojàutri, la gent ch'a stà an Dedan. Përchè mi i farai vnì ël maleur an sij dëssendent d'Esaù. I l'hai pijà la decision ch’a l'é rivà 'l temp ëd sò castigh. ⁹S'a vnèisso da ti ij vëndumior, fòrsi che as lasserìo nen dré da rapolé? Se 'd lader a vnèisso da tì 'd neuit për robé, lor as porterìo vìa mach lòn ch'a-i serv^[2]. ¹⁰Ma mi i dëspojerai dël tut ij dëssendent d'Esaù, i dëscuerterai soe soste, parèj ch'a podran pa pì stërmesse. Soe masnà, ij sò parent e ij sò avzin a saran ësterminà. Nen un ëd lor a podrà scampé! A-i sarà pì gnun ch'a dirà a sò pròssim: ¹¹‘Lass-me ij tò orfanin, che a lor i-j penserai mi. Toe vidoe a podran avèj fiusa an mi’”.

¹²Nosgnor a dis: “Vardé, coj ch’a dovìo pa bèive la copa mèra dël castigh a dovran bèila l'istess. Ti, penses-to ëd resté ampunì? Nò, it restras pa sensa castigh, ma it beiveras da la doja ëd mia punission. ¹³I lo giuro për mi midem, a dis ël Signor: ‘Bosra a dventerà un baron ëd drocheri. A vnirà esse n'oror, në schers e n'esempi ëd maledission. Tùit ij sò vilage a saran ruin-e sensa fin”.

¹⁴I l'hai dit: I l'hai arseivù un mëssagi dal Signor. Un mëssagé a l'é stàit mandà an tra le gent: ‘Buteve ansema e marcé contra dl'Idumea! Pronteve për deje bataja!”.

¹⁵Ël Signor a-j dis a Edom: 'Vardé, mi i l'hai fate cita e da dëspresié an tra j'òm e le nassion. ¹⁶Ël tò spantié teror e orgheuj da tò cheur a l'ha portate fòra stra, ti che të staghe ant le balme dij ròch e ch'it l'has l'abitassion an tra le bëcche dle montagne. Se 'dcò ‘t butèisse tò nì àut parèj dl'òja, mi 't farìa droché d'ambelelà l'istess - a dis ël Signor.

¹⁷Edom a vnirà esse n'ogèt d'oror: tuti coj ch'a dovran passéie, a rëstran ambajà e a contempleran soe ruin-e con dëspresi. ¹⁸Com a l'era rivà ant la dëstrussion ëd Sòdoma e Gomora, e 'd soe sità dj'anviron - a dis ël Signor, gnun a podrà pa pì steie, nen n'òm a l'avrà la possibilità d'abiteie^[3]. ¹⁹Parèj d'un leon che a monta sù dai varèj dël Giordan anvers le pasture dj'anviron, parèj, ant un moment mi 'v taparerai via da là e i-i butrai për cap un sernù da mi. Chi é-lo parèj ëd mi? Chi podra-lo dime ancora cheicòsa? Càiche bërgé podrà-lo tenme testa? ²⁰Donca, sté a sente lòn che mi, ël Signor, i l'hai pianificà contra d'Edom, lòn ch’i penso ‘d fé al pòpol ch'a viv an Teman. Lor a saran rabastà parèj ëd babero sensa difèisa. I dësblerai dël tut soe pasture për lòn ch'a l'han fàit. ²¹La tombà dla gent ëd la tèra a-j farà tramblé al rabel dl'arson fin-a al Mar Ross. ²²Vardé, coma ch'arson-a 'l crij dl'òja con soe ale slargà, na nassion nemisa as alverà e a volerà con soe ale ansima a Bosra. Ël cheur dij soldà d'Edom a sarà an coj di parèj dël cheur ëd na fomna ant ij dolor dëscubi'".

Un mëssagi ch’a riguarda la sità ‘d Damasch

²³Cost mëssagi-sì a l’era stàit mandà al riguard ëd la sità ‘d Damasch. Nosgnor a l’ha dit: “Le gent d'Amat e d'Arpad a son intrà ant në stat ëd confusion, përchè a l'han arseivù ëd brute neuve. A son conturbà, parèj dël mar, sensa esse bon-e a podèisse pasié. ²⁴La gent ëd Damasch a l'é përdusse ‘d coragi e as pronta a scapé, sesìa da lë sparm. A l'é ciapà dal pànich, dai dolor dëscobi, parèj ëd na fomna ch'a cata. ²⁵Coma ch’a l’é restà deserta la sità gloriosa, la sità ch’a l’era na vira pien-a ‘d gòj! ²⁶Dzora 'd soe piasse a tomberan ëdcò ij sò giovo e tùit ij sò guerié vajant: tùit a meuiriran an col di, a dis Nosgnor ëd l'Univers. ²⁷I vischerai ël feu drinta dle muraje 'd Damasch e ij palass ëd Ben-Adad a saran brusà^[4].

Un mëssagi ch’a riguarda le sità ‘d Chedar e d’Asor

²⁸Cost mëssagi-sì a l’era stàit mandà al riguard ëd le sità ‘d Chedar e Asor ch’a l’ero stàite atacà da Nabucodenesar, rè ‘d Babilònia. Nosgnor a l’ha dit: ²⁹“Dëspojé soe tende e ij sò strop. Pijeve soe coverte, tut sò echipagiament, e porteje via 'dcò ij sò gamèj. Criéje: ‘Teror da tute le bande!’.

³⁰Nosgnor a dis: “Scapé an pressa, vojàutri ch’i vive an Asor. Sërcheve d'arfugi ant un pòst sicur. Përchè Rè Nabucodenesar ëd Babilònia, a l'é formasse un pian për tacheve. A l'ha progetà na strategia a vòstra ruin-a. ³¹Nosgnor a dis: “Armeje 'd Babilònia, andé, alveve e monté contra 'd na gent pàsia, ch'a viv al sicur. Lor a l'han pa 'd pòrte o 'd muraje a soa protession. Lor a vivo solengh. ³²Ij sò gamej a saran vòstra pijàita. I podreve ciapé ij sò strop. Mi i sbardlerai sti beduin da le témpie tosonà, ai quat vent. I porterai la malora contra 'd lor da tute le bande - a dis ël Signor. ³³La sità ‘d Casor a l'é 'n camin a dventé na tèra da siacaj, un desert për sempe. Gnun a podrà pa pì abiteie. Gnun uman a podrà mai pì steie.

Un mëssagi ch’a riguarda la sità d’Elam

³⁴Cost mëssagi-sì a l’era stàit mandà da Nosgnor al profeta Geremìa al riguard ëd la sità d’Elam. Nosgnor a l’ha dit: ³⁵“A dis ël Signor ëd l'Univers: I masserai j'arcé d'Elam, ch'a son la prima sorgiss ëd soa potensa. ³⁶Dzora dj'Elamita i farai vnì ‘d nemis da tute le diression tanme ij vent ch’a bufo dai quat quarté dël cel. Mi i-j sbardlerai an tute le diression e a-i sarà pa nassion andova che a rivo d'arfugià dl'Elam. ³⁷I-i farai tramblé j'Elamita dë 'dnans dij sò nemis, an facia 'd coj ch'a veulo masseje. Maleur e mia flin-a anvisca a tomberan ansima 'd lor, a dis Nosgnor. Mi i-j farai përseguité da la spa, fin-a che a sio dësblà ëd pianta. ³⁸I stabilirai mè tròno an Elam e i farai meuire sò rè e ij sò prinsi, a dis ël Signor. ³⁹Ma a-i saran ëd temp che mi i ristablirai le fortun-e dj'Elamita - sossì a lo fortiss ël Signor.

Nòte

1. 49:1-6 cfr. Esechiel 21:28-32; 25:1-7; Amos 1:13-15: Sofonia 2:8-11.
2. Cfr. Abdìa 5.
3. Cfr. Génesi 19:24-25.
4. 49:23-27 cfr. Amos 1:3-5; Sacharìa 9:1.