La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Daniel/Daniel 11

←Daniel 10

La Bibia piemontèisa Daniel

Daniel 12→

a Bìbia piemontèisa - Daniel 11

Daniel

11

¹Peui^[1], da l'agn prim ëd Dario, ël Meda, mi^[2] i son tnume dacant a chiel^[3] për essje ‘d fòrsa e ‘d protession. ²E adess mi it nunsierai la vrità.

Antërpretassion ëd le vision precedent

Varda: an Persia ancora a vniran al podèj tre rè. Peui un quart rè a rivrà d’avèj pì 'd richësse che tuti j’àutri, e ant ël moment che soa richëssa a l'avrà falo potent, chiel a cisserà tùit a butesse contra ‘l regn ëd la Grecia.

³Apress as levrà un rè potent da l’autorità strasordinaria ch’a farà tut lòn ch'a jë smijerà mej; ⁴meno che, dòp soa afermassion, sò 'mperi a sarà fàit a tòch e dividù un pò da tute le bande^[4], ma pa nen an tra ij sò dissendent e gnanca con l'istessa fòrsa ch'a l’avìa anans: sò ream a sarà dësblà^[5] e dàit a ‘d gent diversa da la soa.

⁵Peui ël rè dël Mesdì e un dij sò subordinà^[6] a dventran pì fòrt. Sò subordinà a-j farà resistensa e a l’avrà domìni an s’ un regn pì gròss che ‘l sò.⁶Ant ël gir ëd chèich agn a sarà stabilì an tra ‘d lor n’aleansa. La fija dël rè dël meridion a sarà fàita marié al rè dël setentrion për sicuré cola aleansa. Mach che chila tòst a perdrà soa 'nfluensa ans chiel e l’istess a la perdrà sò pare^[7]. Chila a sarà bandonà ansema a coj ch’a-j dasìo protession.

⁷Contut, l’ora che un dij sò parent a dventrà rè dël meridion^[8], chiel a rivrà con n’armeja contra la fortëssa dël rè dël setentrion, a-j butrà l’assedi e as në farà padron. ⁸L’ora che chiel as n’artornerà an Egit, as porterà con chiel tanme na pijàita ij sò idoj, ansema a soe mistà fondùe e ai sò vas pressios d’òr e d’argent. Pì tard, dòp dontrè agn, dal rè dël setentrion chiel as në starà lontan^[9]. ⁹Costì a sërcherà d’ocupé ‘l teritori dël regn dël meridion, ma a l’avrà da torness-ne an soa tèra. ¹⁰A saran ij sò fieuj a angagé na guèra ‘n butand ansema na grand armeja e a vniran anans tanme na bùria fin-a a taché la fortëssa ëd sò nemis ëd lor.  

¹¹Apress, ël rè dël meridion a sarà anfurià e a vnirà fòra an guèra contra ‘l rè dël setentrion, ch’a butrà ansema n'esèrcit gròss; ma costa moltitùdin a-j drocherà an man. ¹²La dirota dl’armeja nemìa a farà gonfié d’orgheuj ‘l cheur dël rè dël meridion e dij sò nemis a në farà tombé ‘d milen-e. Contut, soa bon-a riussìa a durerà pòch. ¹³Nen vàire agn apress, ël rè dël setentrion a butrà torna ansema n’armeja, pì gròssa ‘ncora che anans; dòp càiche agn a vnirà anans con n’esercit gròss motobin atressà.

¹⁴Ëd col temp, vàire andran a opónse al rè dël meridion. Coj ch’a son violent an tra toa gent a s'ausseran për adempì la vision, mach che a tomberan. ¹⁵Anlora 'l rè dël setentrion a vnirà anans e a assediera na sità bin fortifià. Nopà, le fòrse dël mesdì a podran pa arzistje, gnanca con ij contingent pì bon^[10]. Gnun-e fòrse për opónje resistensa. ¹⁶Ël rè dël setentrion, l’invasor, a farà tut lòn ch’a vorerà e gnun a podrà arestelo. Chiel as pijerà na pàusa ant la gloriosa tèra d’Israel e a sarà an sò podèj l'ardóvla a nen. ¹⁷Sò but a sarà col ëd vnì con la fòrsa a ocupé tut ël regn antregh dël rè dël mesdì e a farà d'aleanse^[11]. A-j darà na soa fija da marié për deje 'l vir al regn da ‘ndrinta, ma ij sò progèt a faliran.

¹⁸Peui soa atension a sarà adrëssà a le region ëd la còsta e a në ciaperà vàire. Ma un comandant forësté a farà chité sò obròbi arogant, an fasend torna tombé l'obròbi dzora 'd chiel con onta. ¹⁹Parèj chiel a trovrà na sosta ant le fortësse ‘d soa tèra, mach ch’a s'antraprà e a robatrà, sensa mai pì esse trovà. ²⁰Sò successor a mandrà d’esator ëd tribut për preservé lë splendrior ëd sò regn, ma, apress un regn ëd curta durà, a meuirerà, e pa an privà^[12] nì an sël camp ëd bataja.

²¹Dòp^[13] ëd chiel a rivrà al pòdej n’òm meprisàbil, che gnun a l’avìa conferìje l’onor real. A vnirà chiet e as farà padron ëd la coron-a con la fràuda. ²² D'armeje antreghe a saran ramassà via ‘dnans ëd chiel, comprèis un prinsi dl’aleansa. ²³Con ëd promësse fàusse chiel a stabilirà vàire aleanse. A dventerà fòrt, bele se mach pòca gent a lo sostnirà. ²⁴Ant un moment ëd prosperità, chiel a intrerà ant ij leu pì dru dla provinsa e a farà lòn che nì ij sò pare, nì ij pare dij sò pare, a l'ero mai ancalasne a fé: a distribuirà ladrarìa 'd guera, botin e proprietà a soa gent e a ordirà ‘d proget contra 'd sità fortifià, ma sòn fin-a a na serta mira e për pòch temp.

²⁵Soa potensa e sò ardiman a lo posran contra 'l rè dël mesdì con n'esércit gròss. Ël rè dël meridion a farà guera con n'armeja gròssa e potenta, ma a podrà pa prevalèj për motiv ëd le congiure tramà contra 'd chiel. ²⁶Soa famija^[14] midema a sarà càusa 'd soa ruin-a e sò esèrcit a sarà ramassà via; vàire a saran massà^[15] an bataja. ²⁷Costi dòi rè, con tute le brute 'ntension ch'a podìo avèj an testa, a së scambieran ëd busiardarìe a la midema tàula. Ma a-i la faran pa, përchè a-j ëspeta la fin, al moment bon. ²⁸Anlora 'l rè dël setentrion a tornerà a sò pais con ëd gran richësse. Sò pensé a sarà ‘d fé darmagi ël pì possibil al pòpol dl’aleansa santa: e a farà conform a sò proget anans ëd torné a soa tèra. ²⁹Al moment stabilì a anvadrà torna 'l meridion, ma sta dariera amprèisa a ‘ndrà a finì parèj dla prima. ³⁰Le nav da guèra da Chitim^[16] a vniran contra 'd chiel, dëscoragiàndlo. A tornerà andaré e sò ghignon a sarà contra dl'aleansa santa.  A sò artorn a onorerà coj che a l'avìo chità l'aleansa santa.

³¹Soe fòrse armà as bogeran e a profaneran ël santuari dla sitadela, fasend chité ‘l sacrifissi ëd tùit ij di. A sò pòst a stabiliran l'abominassion ch’a càusa la desolassion^[17]. ³²Con ëd paròle dosse chiel a anciarmerà coj ch'a l'avran arpossà l'aleansa. Ma coj ch'a resto fedej a sò Dé a staran frem e a-j faran resistensa. ³³Ij pì savi^[18] an tra la gent a-j mostreran vàire. Contut, a tomberan dë spa e për ël feu e a saran ampërzonà e ravagià për motobin ëd temp. ³⁴Ant ël temp ëd coste përsecussion^[19] a arseivran pòch agiut. Ma tanta gent as butrà ansema a lor sensa esse sincer. ³⁵An tra ij savi a-i në saran ëd coj che a tomberan vìtime dla përsecussion përchè a sio provà, purificà e netià fin-a al temp ëd la fin, përchè la fin a dovrà rivé mach al temp fissà.

³⁶Donch ël rè a farà lòn ch'a veul. Chiel a s'esaltrà e as magnificherà  dëdzora 'd tùit ij dio^[20] e a dirà 'd blagade contra 'l Dé dij dé. E a l'avrà bon-a riussìa  fin-a che l’ira ‘d Nosgnor a sarà a ras, përchè lòn ch'a l'é stàit decretà a l'àbia da compisse^[21]. ³⁷A-j darà gnanca da ment a le divinità dij sò grand, nì dël dé venerà da le fomne. Gnun dio a sarà rispetà da chiel: a s'alverà dzora 'd tuti. ³⁸Nopà, sò onor a andrà mach al dio dle fortësse: un dio che ij sò cé a l'avìo pa conossù e che chiel a onorerà con d'òr, argent e pere 'd valor e lòn che a-i é 'd pì pressios. ³⁹A së sfrandrà contra 'd fortificassion potente, fasendse giuté da cola divinità strangera. A coj ch’as buto sota ‘d chiel a concedrà motobin d'onor. A butrà an autorità vàire ‘d cole përson-e-lì e a farà distribussion ëd la tèra an tra ‘d lor tanme soa arcompensa.

⁴⁰Al temp ëd la fin ël rè dël meridion a së scontrerà con chiel. E dcò ël rè dël setentrion a robaterà a piomb contra 'd chiel con ëd chèr, sivalié e na flòta gròssa 'd nav. Le tère a saran anvasà: a intreran an sò teritòri parèj dla burià d'un fium dëbordant. ⁴¹A intreran ant la tèra gloriosa d’Israel. Vàire nassion a tomberan, ma costi-sì a scamperan: Edom, Moab e la pì part dj'Amonita. ⁴²Chiel a slargherà sò podèj^[22] dzora 'd vàire pais; gnanca l'Egit a scamperà. ⁴³As farà padron dij tesòr d'òr e d'argent e 'd tut lòn che a l'é pressios an Egit: ij Lìbich e j'Etìop a saran a sò séghit. ⁴⁴Ma ‘d neuve dal levant e da setentrion a lo faran tramblé: chiel a partirà con n’ira gròssa për dëstruve e sbardlene vàire. ⁴⁵A pianterà le tende 'd soa residensa an tra 'l mar e la gloriosa montagna santa: peui a-i rivrà la fin e gnun a vnirà a giutelo.

Nòte

1. Ës vers a l’é la conclusion dël capìtol 10.  
2. Col ch’a parla ambelessì a l’é pa Daniel, ma l’angel ch’a l’é mostrass-je anans.
3. Let. “ai sò pé”.
4. O: “për ij quat vent ch'a stan an cel”, o "ij cej". Ël termo ebràich שָׁמַיִם (shamaijm) a podrìa esse voltà an "cel" o "cej" conform al contest.
5. O: “dësreisà”.
6. O: “prinsi”, “generaj”.
7. La tradussion d'adess a les יַלְדָּה (ialdah, "sò fieul") pitòst che il TM יֹלְדָהּ (iëldah, "col ch'a l'ha generala").
8. O: “A sò pòst a surtirà un sucessor da 'n gich ëd soe rèis”.
9. La preposission ebràica מִן (min) ambelessì a l'é dovrà con ël verb עָמַד ('amad, "sté"). A l'é probàbil che a daga un sens ëd separassion ("sté leugn da"), combin a podrìa 'dcò esse antèis an sens aversativ. ("sté contra").
10. O: "trope sernùe" (BDB 104 s.v. מִבְחָר), o "trope d'elit" (HALOT 542 s.v. מִבְחָר).
11. La tradussion adess a dis מֵישָׁרִים (mesharim, "aleanse") për il TM וִישָׁרִים (vijsharim, "verticalità").
12. O: “pa ant ël furor ëd n'arvangia”.
13. La preposission מִן (min) a l'è fàcil ch'a sia temporal ambelessì, ëdcò se a podrìa essa antèisa ambelessì tanme mojen d'andicassion.
14. O: “Coj ch'a mangio a l'istessa tàula dël rè”.
15. La tradussion d'adess a les  יִשָׁטֵף (jishatef, passiv) pitòst che 'l TM יִשְׁטוֹף (jishtof, ativ).
16. O: “da ocident”.
17. Cfr. Daniel 9:27; 12:11; Maté 24:15; March 13:14.
18. O “savant”.
19. Let. “Cand ch’as antraperan”.
20. Cfr. 2 Tessalonicèis 2:3-4.
21. Cfr. Arvelassion 13:5-6.
22. O: “a dëstendrà soa man”.