La Bibia piemontèisa/Testament Neuv/Arvelassion/Arvelassion 18

←Arvelassion 17

La Bibia piemontèisa Arvelassion

Arvelassion 19→

Arvelassion ëd Gioann

La Bìbia piemontèisa - Arvelassion 18

18

La croa ‘d Babilònia

¹Dòp ëd lòn i l’hai vëddù n’àutr àngel ch’a calava giù dal cel e ch’a l’avìa na potensa granda. Le splendrior ëd soa glòria a l’ha anluminà la tèra. ²A l’ha crijà fòrt, an disend: “Babilònia a l’é tombà^[1] - la gran sità a l’é tombà e a l’é dventà n’abitassion ëd demòni, la përzon ëd tuti jë spirit ampur, arfugi ‘d tuti j’osej ampur e l’arfugi ‘d tute le bestie 'mpure e detestabij^[2]! ³A l’avìa ambriacà tute le nassion con ël vin e la furia ‘d soa prostitussion^[3]; ij rè dla tèra a l’ero prostituisse con chila, e ij mërcant ëd tuta la tèra a l’ero anrichisse con sò spatuss ëstravagant.

⁴Peui i l’hai ancora sentù n’àutra vos ch’a ciamava dal cel. A disìa: “Mè pòpol! Seurte mach da cola sità^[4], për nen pijé part dij sò pëccà për esse pa castigà con chila^[5]. ⁵Përché ij pëccà ‘d chila a son tanme na montagna ch’a riva fin-a al cel^[6], e Nosgnor a l’é avisasne ‘d soe 'ngiustissie. ⁶Rendje parèj coma ch’a l’ha renduve a vojàutri^[7], deje andré ‘l dobi ‘d lòn ch’a l’ha fave, vërseje ant ël bicèr ël dobi ‘d lòn ch’a l’ha dave da bèive. ⁷Ant l’istessa mzura che chila a l’era dasse a lë spatuss e al lusso, deje autërtant ëd torment e ‘d deul, përchè an sò cheur a dis: ‘I son n'argin-a, i son nen na vidoa e i porterai mai ël deul’. ⁸A l’é për lòn che ora, ant un sol dì, chila a vëddrà ij flagej ch’a-j tomberan a còl: la mòrt, ël deul e la famin-a, e a sarà dël tut brusà dal feu; përché ‘l Signor Dé ch’a la giudicherà a l’é potent^[8].

Plenta për Babilònia

⁹Cand ch’a vëddran ël fum ëd sò ancendi, ij rè dla tèra ch’a l’avìo pijà part a soa prostitussion e a sò spatuss a pieureran e a faran ëd grand plente për chila. ¹⁰As në staran a distansa për tëmma dij sò torment, disand: “Ahi! Ahi! Cola gran sità ‘d Babilònia, cola sità fòrta, ant un sol moment tò giudissi a l’é vnùit^[9]”.

¹¹Ij mërcant ëd la tèra a pieureran e a faran ëd plente për chila, përchè gnun a caterà pa pì 'd soe mërcansìe^[10]: ¹²le mërcansìe d’òr e d’argent, e le pere pressiose, e le perle, e ‘l lin fin, e la pórpra, e la seda, e lë scarlat, e d’ògni sòrt ëd ròbe fàite ‘d bòsch odoros, d’oget d’avòri, e tùit ij vas ëd pera pressiosa, e ‘d bronz, e ‘d fer, e ‘d màrmol, ¹³la canela, lë spessie, j’aroma, la mira, l’ancens, ël vin, l’euli, ëd fior ëd farin-a, ël gran, ël cabial, le feje, ij cavaj, ij chèr, ij còrp - visadì dë s-ciav uman^[11]. ¹⁴Ij frut ch’at piasìo tant^[12] a son andass-ne lontan da ti, e tuta la ròba ‘d lusso e dë splendrior a tornerà mai pì. ¹⁵Ij mërcant che chila a l’avìa anrichì as në tniran a distansa, për tëmma dij sò torment, a pieureran e a faran ëd plente^[13].

¹⁶A diran: “Ahi! Ahi! La gran sità, ch’a l’era vestìa ‘d lin fin e ‘d pórpra, e ‘d color ëscarlat, e ch’a l’era quatà d’òr e ‘d pere pressiose e ‘d perle: ¹⁷Ant n’ora sola a l’ha përdù tute soe richësse!”. E tùti coj ch’a nàvigo, ij capitan, ij matlòt, e tuti coj ch’a vivo dël mar, as në tniran lontan^[14]. ¹⁸A vëddran ël fum ëd sò ancendi, e a sclameran: “Che sità é-lo mai staje granda parèj ëd cola-lì?^[15]” ¹⁹E a son campasse ‘d póer an sla testa, e a l’han crijà e lamentasse parèj: “Ahi! Ahi! La gran sità, dle richësse ch’a son fasse rich tuti coj ch’a l’avio ‘d bastiment sù ‘l mar; ant un sol moment a l’é restà devastà^[16]!”.  

²⁰Arlegrev-ne vojàutri ch'i steve an cel^[17]! E ‘dcò vojàutri, ël pòpol sant, j’apòstoj e ij profeta! Nosgnor a l’ha pronunsià soa sentensa contra ‘d chila për vojàutri! ²¹Anlora n’àngel potent a l’ha aussà na gran pera, ch’a l’era tanme na pera da mulin, e a l’ha campala ant ël mar, disand: “Con l’istessa fòrsa Babilònia, la gran sità, a sarà campà giù^[18] e a sparirà^[19]. ²²As sentirà pa pì an ti la vos dij sonador d’arpa e dij mùsich, e d’ trombëtte^[20]; as në troveran pì nen an ti d’artisan ëd qualsëssìa arte; as sentirà pa pì an ti n’armor ëd mulin. ²³Gnun ciàir ëd luserna a farà ciàir an ti, nì vos dë spos e dë sposa as sentirà pì an ti, përchè ij tò mërcant a dominavo ‘l mond, e ti t'ambrojave tùit ij pòpoj con toe mascarìe^[21]. ²⁴Ant toe vìe a scorìa ‘l sangh dij profeta e dël pòpol sant, e ‘l sangh ëd tuti coj ch’a son ëstàit ëscanà an sla tèra^[22].

Nòte

1. Cfr. Isaia 21:9; Geremia 15:8; Arvelassion 14:8.
2. Cfr. Isaia 13:21; Geremìa 50:39.
3. Cfr. Isaia 23:17; Geremìa 51:17.
4. Cfr. Isaìa 48:20; Geremìa 50:8; 51:6,45.
5. O “e nen esse tocà da le piaghe ch’a l’avran”.
6. Cfr. Gènesi 18:20-21; Geremìa 51:9.
7. Cfr. Salm 137:8; Geremìa 50:29.
8. 18:7-8 cfr. Isaìa 47:7-9.
9. 18:9-10 cfr. Esechiel 26:16-17.
10. Cfr. Esechiel 27:31,36
11. 18:12-13 cfr. Esechiel 27:12,13,22.
12. O “che a toa ànima a-j piasìo tant”.
13. Cfr. Esechiel 27:31,36.
14. Cfr. Isaìa 23:14; Esechiel 27:26-30.
15. Cfr. Esechiel 27:32.
16. Cfr. Esechiel 27:30-34.
17. Cfr. Deuteronòmi 32:43; Geremìa 51:48.
18. Cfr. Geremìa 51:63-64.
19. Cfr. Esechiel 26:21.
20. Cfr. Esechiel 26:13; Isaia 24:8.
21. 18:22-23 cfr. Geremìa 7:34; 25:10.
22. Cfr. Geremìa 51:49.