La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Isaia/Isaia 48

←Isaìa 47

La Bibia piemontèisa Isaìa

Isaia 49→

La Bìbia piemontèisa - Isaia 48

Isaia

48

Apel ëd Nosgnor a j’esilià

¹Famija ‘d Giacòb! Sente sòn, vojàutri che i pòrte 'l nòm d'Israel, vojàutri ch’i seve nassù ant la famija ‘d Giuda, voi che i fase ‘d giurament ant ël nòm ëd Nosgnor e i sélebre 'l Dé d'Israel. Vojàutri i mantnive pa vòstre promësse^[1]. ²Pura, vojàutri iv gave vòst nòm da la sità santa e i dise che ‘l Dé d’Israel, ch’a l’é ‘l Dé dl’Univers, a l’é col ch’a dà l’ispirassion a tut lòn ch’i feve. ³Maravijeve pa anlora ‘d lòn ch’av càpita: lòn ch’a l'é d'antan mi i l'avìa bin nunsiatlo da vàire: a l'é surtì da mia boca, i l'avìa proclamalo, e a sò temp i l'hai compilo e a l'é rivàie. ⁴Përchè mi i savìa coma ch’i seve ampignatrù! Vòst còl a l'é pì dur che ‘l fer e vòstra testa a l’é pì dura che ‘l bronz. ⁵Për lòn, i l'avìa predivlo da vàire, anans ch'av capitèissa i l'hai favlo sente, përchè voi iv podèisse pa dì: “Sòn a l'ha falo rivé mia statua ‘d bòsch, a l'ha comandalo mè dio ‘d bronz!”. ⁶Vojàutri i l’eve sentù e vëddù tut sòn, e i lo nunsierìe pa?

Ore, tutun, iv dirai ‘d ròbe neuve e ‘d segret ch’i l’eve pa ancora sentù. ⁷A l’é ‘d ròba pròpi neuva, pa nen lòn ch’a l’é dal passà. I podreve nen dì ch’i lo savìe già. ⁸Ora, iv dirai ‘d còse ch’a son dël tut neuve, cose ch’i l’eve mai sentuje anans. Përchè i sai bin che sòrt ëd gent ch'i seve: ëd traditor! I seve stàit d’arviros fin-a da vòstra nassensa. ⁹Malgré lòn, për mi e për l’onor ëd mè nòm, i tratnirai la rabia ch’a l’é montame e v’anienterai pa. ¹⁰I l’hai arfinave, ma pa nen coma ch’as arfin-a l’argent. Pitòst i l’hai arfinave ant la fornasa dij patiment. ¹¹Iv salverai për mi, vera, mach për mi! I lass-rai pa che mia arputassion a sia macià e i partagerai pa mia glòria con d’ìdoj!

Libertà da Babilònia

¹²Famija ‘d Giacòb! Israel, ij mè sernù! Steme bin a sente. Mach mi i son Dé, ël prim e ‘l darié^[2]. ¹³Mia man a l'ha fongà la tèra, mia drita a l'ha dëstendù ij cej. Mi i-j ciamo e lor tùit ansema as presento. ¹⁴Avzineve tùit a mi e scoté! Chi l'é-lo an tra 'd lor ch'a l'àbia podù fé tut lolì?

Ël Signor a l’ha sernù Ciro tanme sò aleà. Chiel a lo dovrerà për fé chité l’imperi ‘d Babilònia e për dëstruve j’armeje dij Babilonèis. ¹⁵I son mi, i son mi ch'i l'hai parlaje e che i l'hai ciamalo, i l'hai falo vnì e soa amprèisa a rivrà al but. ¹⁶Avzineve a mi e scoté sòn: dal prinsipi mi i l'hai dive ciair e net che lolì a sarìa rivà.

Adess ël sovran Signor e sò Spìrit a l’ha mandame con cost mëssage. ¹⁷Sossì a l’é lòn ch’a dis ël Signor - vòstr Redentor, ël Sant d’Israel: “Mi i son ël Signor vòst Dé, col ch’av mostra lòn ch’a l’é bon për vojàutri e ch’av men-a an sij vieuj anté ch’i l’eve da marcé. ¹⁸Se mach i scotèisse ij mè comand! Anlora i l’avrìe na pas ch’a cola coma ‘n torent pasi e la giustissia av passerìa adòss coma j’onde dël mar an sla riva. ¹⁹Ij tò dissendent a sarìo stàit parèj dla sabia e parèj dël gran a sarìa stàita la gent surtìa da ti! - Tròp da podèisse conté! A-i sarìa stàit pa da manca ch’iv castighèissa con la dëstrussion, o che mi i fèissa chité vòst nòm ëd famija.

²⁰Malgré lòn, adess iv diso: Sie liberà da vòstra përzonìa! Chité Babilònia e ij Babilonèis^[3]! Che cost mëssagi a peussa vnì esse për vojàutri cheicòsa da canté con gòj e da proclamé fin-a a le borne dla tèra. Ël Signor a l’ha riscatà ij sò servitor, ël pòpol d’Israel. ²¹A l'han mai patì la sèj cora che chiel a jë mnava ant ël desert; chiel a l'ha fàit colé për lor l'eva dai ròch: a l'ha s-ciapà la pera e l'eva a l'é s-cionfà fòra. ²²“Ma a-i sarà pa d’ boneur për ij pervers”, a dis ël Signor^[4].

Nòte

1. O “ma pa ant la vrità e la giustissia”.
2. Cfr. Isaia 44:6; Arvelassion 1:17; 22:13.
3. Cfr. Arvelassion 18:4.
4. Cfr. Isaia 57:21.