La Bibia piemontèisa/Testament Neuv/Luca/Luca 22

Da Wikisource.

La Bìbia piemontèisa - Luca 22

Luca[modifiché]

22[modifiché]

Complòt contra Gesù[modifiché]

1Ora as avzinava ‘l temp ëd la festa dle Frascà[1], ch’a l’é ‘dcò ciamà la Pasca. 2Ij gran sacerdòt e ij magister ëd la Lege a sercavo com a l'avrìo podù felo meuire, ma a l’avìo tëmma dla reassion ëd la gent[2].

3Anlora Sàtana a l’é intrà an Giuda, ch’a l’avìa lë stranòm Iscariot e ch’a l’era ant ël nùmer dij Dódes. 4Sto-sì a l’é andass-ne e a l’ha parlà ai gran sacerdòt e ai cap ëd la guardia dël templi dla manera ch’a l’avrìa da dèjlo an soe man. 5Ëd lòn a son restane content, e a son trovasse d’acòrdi ëd deje d’arzan. 6Giuda a l’ha acetà e a sercava l’ocasion për dèjlo ant le man sensa provoché na solevassion dël pòpol.

Preparassion dla sin-a ‘d Pasca[modifiché]

7Ora a l’é rivà ‘l dì dij pan sens’ alvà, col ch’a ventava sacrifiché l’agnel ëd Pasca. 8Gesù a l’ha mandà anans Pero e Gioann, disandje: “Andé e prontene la sin-a ‘d Pasca, parèj ch’i la foma ansema”. 9E lor a l’han ciamaje: “Doa veus-to ch’i la prontoma?” 10E chiel a l’ha dije: “Vardé, cand ch’i sareve intrà ant la sità, av vnirà 'ncontra n’òm ch’a pòrta na doja d’eva: andeje dapress fin-a ant la cà andova ch’a intra. 11Dije al padron ëd la ca: ‘Ël Magìster at manda dì: 'Anté ch’a l’é la sala andova ch’i l’hai da mangé la sin-a ‘d Pasca con ij mè dissépoj?' 12Chiel av mostrerà na gran stansia al prim pian già pronta con dë steuja e ‘d cussin. Pronté la sin-a ambelelà”. 13Anlora a son andass-ne e a l’han trovà tut coma Gesù a l’avìa dije e a l’han prontà la sin-a ‘d Pasca.

L’ùltima sin-a[modifiché]

14Cand ch’a l’é rivà l’ora, Gesù a l’é butasse a tàula con j’apòstoj, 15e a l’ha dije: “I l’hai tant desiderà ‘d mangé con vojàutri costa sin-a ‘d Pasca prima che comenso ij mè patiment[3]. 16Përchè iv diso ch’i na mangërai pi nen, fin-a che la Pasca a treuva sò compiment ant ël Regn ëd Nosgnor”.

17Anlora a l’ha pijà na copa, a l’ha ringrassiane Nosgnor e a l’ha dit: “Pijela e fene part an tra ‘d voi, 18përchè iv diso ch’i beivrai pì nen dël frut ëd la vigna, fin-a che ‘l Regn ëd Nosgnor a sìa rivà”. 19Peui, pijand ël pan, a l’ha ringrassiane Nosgnor e a l’ha fane part a tuti, un tòch pr’ un, e a l’ha dit: “Sossì a l’é mè còrp ch’a l’é dàit për vojàutri. Fé sossì an memòria ‘d mi”. 20Dl’istessa manera a l’ha ‘dcò daje la copa apress ëd la sin-a, an disand: “Sta copa a l’é la neuva aleansa[4] sigilà con mè sangh, col ch’a l’é spantià për vojàutri.

21Ma ch’i sapie che la man ëd col ch’am tradiss a l’é con mi a costa tàula[5]. 22Ëd sicur ël Fieul ëd l’òm as na va, conform ch’a l’é prestabilì; contut, che maleur a l’avrà l’òm ch’a lo tradiss!”. 23Anlora a son butasse a ciamesse tra ‘d lor chi ch’a podrìa mai esse col ëd loràutri ch’a fussa rivà a comëtte na ròba parèj.

Discussion a propòsit ëd col ch’a l’é ‘l pì important[modifiché]

24A l’é ‘dcò sortì feura na discussion a propòsit ëd chi an tra ‘d lor a podèissa esse considerà ‘l pì grand, ël pì important[6]. 25Ma Gesù a l’ha dije: “Ij rè dle nassion a-j trato coma s’a na fusso padron e coj ch’a l’han ëd podèj an sù ‘d lor a son ciamà dij benefator. 26Ma vojàutri i l’eve nen da esse parèj; al contrari, ch’ ël pì grand tra ‘d voi a sìa parèj dël pì pcit; e col ch’a l’ha ‘l govern[7] parèj ëd col ch’a serv[8]. 27Chi é-lo ‘l pì important: col ch’a l’é setà a tàula o col ch’a serv? È-lo nen col ch’a l’é a tàula? Pura mi i son an tra ‘d vojàutri tanme col ch’a serv[9]”.

28Ora vojàutri i seve coj ch’i l’eve tenuve bon con mi ant ij moment ëd preuva. 29pròpi coma mè Pare a l’ha acordame un Regn, adess mi iv acòrdo ‘l drit 30ëd mangé e ‘d bèive a mia tàula an mè Regn. E vojàutri i sareve setà an sù ‘d tròno për giudiché le dòdes tribù d’Israel"[10].

Predission dl’arnegament ëd Pero[modifiché]

31"Simon, Simon, varda: Sàtana a l’ha ciamà ‘d crivleve minca un ëd vojàutri coma ch’as fà con ël gran, 32 ma i l’hai pregà për ti che toa fede a ven-a nen a manch. Ti, donca, cand ch’it saras un dì convërtì, rinfòrsa ij tò frej”. 33E Pero a l’ha dije: “Signor, i son bele pront d’andé ansem a ti, sia an përzon, sia a la mòrt!”. 34Ma Gesù a l’ha dije: “Pero, lassa ch’it disa cheicòsa: ël gal a cantërà nen ancheuj prima ch’it l’àbie negà tre vire ch’it ëm conòsse![11]”.

La borsa, ël sach e la spa[modifiché]

35Peui Gesù a l’ha dije: “Cand ch’i l’hai mandave a prediché la Bon-a Neuva sensa borse, sensa sach e sensa n’àutra pàira ‘d sàndole, evene mancà ‘d cheicòsa?”. A l’han rësponduje: “Ëd gnente[12]”. 36E chiel a l’ha dije: “Ma adess che col ch’a l’ha na borsa ch'a la pija, e për l’istess col ch’a l’ha ‘n sach; e che col ch’a l’ha gnun-e spa, a venda ‘l mantel e ch’a cata na spa! 37Përchè iv diso ch’a venta ‘dcò che sossì ch’a l’é scrit, a sìa compì an mi: “E a l’é stàit butà al rangh dij malfator[13]”. A l’é sicur che le còse ch’a son ëstàite profetisà ‘d mi, a van esse compìe”. 38E a l’han dije: “Signor, varda-sì doe spa”. Chiel a rëspond: “Assè!”.

Preghiera ‘d Gesù an sël mont dj’Ulivé[modifiché]

39Anlora Gesù a l’é partì e a l’é andass-ne, second sò sòlit, al mont dj’Ulivé, e ij sò dissépoj a son andaje dapress. 40Cand ch’a l’é rivà an col pòst ansilì, a l’ha dije: “Preghé ch’intre nen an tentassion”. 41Peui, essend-se slontanà da lor d’un tir ëd pera, a l’é anginojasse e a pregava, disand: 42“Pare, si mach it volèisse porté lontan da mi sta copa ‘d patiment! Contut, ch’a sìa fàit nen ël mè volèj, ma ‘l tò”. 43Anlora a l’é comparuje n’àngel dël cél e a lo confortava. 44Gesù, pien d’angossa[14] a pregava con un fervor tant grand che sò sudor a l’é dventà tanme dë stisse ‘d sangh ch’a tombavo për tèra. 45Peui, essend-se aussà da soa orassion, a l’é tornà dai sò dissépoj, ch’a l’ha trovaje andormì, strach da la tristëssa[15] ch’a l’avìo. 46E a l’ha dije: “Përchè dormive? Ausseve, e preghé ch’intre nen an tentassion”.

Gesù tradì e arestà[modifiché]

47Damentre che Gesù a parlava ancora, a l’é rivà na tropa ‘d gent, e col ch’a l’avìa ‘l nòm Giuda, un dij Dòdes, a l’é vnù dë 'dnans ëd lor e a l’é avzinasse da Gesù për deje ‘l salut con un basin. 48E Gesù a l’ha dije: “Giuda, tradisses-to ‘l Fieul ëd l’òm con un basin?”. 49Anlora, ij dissépoj ch’a j’ero d’ antorn ëd chiel, vedand lòn ch’andasìa a rivé, a l’han dije: “Signor, om-ne da deje adòss con la spa?”. 50E un ëd lor a l’ha daje adòss al servitor dël gran’ sacerdòt, e l’ha portaje vìa l’orija drita. 51Ma Gesù a l’ha dije: “Lassje fé!” e avendje tocà l’orija a l’ha varìlo. 52Peui Gesù a l’ha dije ai gran’ sacerdòt, ai cap ëd le guardie dël templi, e ai nòtabij ch’a j’ero vnùit për ciapelo: “I seve sortì con dë spa e ‘d baston coma s’i fussa ‘n brigant! 53Bin ch’i sia stàit tùit ij dì con vojàutri al templi, i l’eve nen butame le man adòss; ma costa-sì a l’é vòstra ora, l’ora dël podèj dël top[16]”.

Pero a arnega Gesù[modifiché]

54Parèj a l’han arestà Gesù e a l’han ëmnalo vìa. A l’han falo intré ant la ca dël gran’ sacerdòt, e Pero a seguitava da lontan. 55Ora le guardie a l’avìo viscà ‘n feu an mes a la cort e a son astass-ne aranda. Pero a l’è ‘dcò astasse con lor. 56Anlora na serva ch’a l’avìa armarcà soa presensa, a l’ha beicalo bin e a l’ha dit: “Ëdcò stossì a l’era un ch’a andasìa con col Gesù!”. 57Ma Pero a l’ha negalo, disand: “Fomna, i lo conòsso nen!”. 58E un pòch apress, n’àutr a l’ha vëddulo e a l’ha dije: “Ti ‘t ses ëdcò ëd cola gent-là!”. Ma Pero a l’ha rësponduje: “Nò, òm, i n’a son nen!”. 59E apopré ant lë spassi ëd n’ora dòp, cheidun d’àutri a l’ha fortì: “Ëd sicur ëstossì a l’era ‘dcò ansema a chiel, përchè as sent ch’a parla coma un ëd la Galilèa!”. 60E Pero a l’ha dije: “I sai nen lòn ch’it dise!”. E pròpi an col moment-lì, mentre ch’a parlava ancora, ël gal a l’ha cantà. 61Anlora ‘l Signor a l’é virasse e a l’ha vardà Pero. Parèj Pero a l’é arcordasse dla paròla dël Signor, ch’a l’avìa dije: “Ël gal a cantërà nen ancheuj prima ch’it l’àbie negà tre vire ch’it ëm conòsse!”. 62Parèj Pero a l’é sortì fòra e a l’ha butasse a pioré, pien d’ameror.

J’insolense dle guardie dël templi[modifiché]

63Ora, coj ch’a tnisìo Gesù a l’han comensà a burlesse ‘d chiel e a-j dasìo ‘d còlp. 64A l’han bindaje j’euj e a-j dasìo dë s-giaf an sla ciafela e a-j ciamavo: “Ti, ch’it ses un profeta, andvina ‘n pò chi ch’a l’ha date!” 65E a disìo diverse d’àutre còse contra chiel, ofendendlo ‘d paròle”.

66Cand ch’a l’é fasse dì, a l’é riunisse ‘l consèj dël Sanedri dël pòpol, ij gran’ sacerdòt e ij magister ëd la Lege. Peui a l’han fàit comparì Gesù a la session dël consèj. 67A l’han dije: “Se ti’t ses ël Mëssia[17] dislo ciàir”. E a l’ha rësponduje: “S’iv lo disèissa, i lo chërdrie nen, 68e s’iv fasèissa ‘d domande im rëspondrie nen. 69D’oranans ël Fieul ëd l’òm a sarà setà a la drita dël Dé tut-potent”. 70Anlora tuti a l’han dit: “Donca, ses-to ‘l Fieul ëd Nosgnor?”. E chiel a l’ha dije: “I lo dise vojàutri midem ch’i lo son”. 71Parèj a l’han dit: “Còsa l’omne pì da manca ‘d testimonianse? Dagià ch’i l’oma sentilo nojàutri midem da soa boca”.

Nòte[modifiché]

  1. O "dij Pan sensa Alvà" (Masòt)" Cfr. Sùrtìa 12:1-27.
  2. O “dël pòpol”.
  3. O “anans mia passion”, “prima ch’i patissa”.
  4. Cfr. Geremia 31:31-34.
  5. Cfr. Salm 41:9.
  6. Cfr. Maté 18:1; March 9:34; Luca 9:46.
  7. O “col ch’a comanda”.
  8. 22:25-26 cfr. Maté 20:25-27; 10:42-44.
  9. Cfr. Gioann 13:12-15.
  10. Cfr. Maté 19:28.
  11. “d’avèjme conossù!”. Cfr. Maté 23:11; March 9:35.
  12. Cfr. Maté 10:9-10; March 6:8-9; Luca 9:3; 10:4.
  13. Cfr. Isaia 53:12.
  14. O “essend an agonìa”.
  15. O “afann”.
  16. Cfr. Luca 19:47; 21:37.
  17. O “ël Crist”.