La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Isaia/Isaia 53

←Isaìa 52

La Bibia piemontèisa Isaìa

Isaia 54→

La Bìbia piemontèisa - Isaia 53

Isaia

53

¹Chi podrìa-lo mai chërde a lòn ch’i l’oma giusta sentù^[1]? A chi é-lo ch'a l'é arvelasse la potensa^[2] 'd Nosgnor^[3]? ²Ël servent ëd Nosgnor a l’é chërsù dë 'dnans a chiel tanme n’arbut, tanme na rèis ch’a seurt da ‘n teren sùit. A l’avìa gnun-a tal figura o blëssa ch’a podèissa cissé nòstr’ amirassion; a l’era ‘d gnun-a tal bela presensa ch’a podèissa réndlo desideràbil. ³Pitòst, a l’era n’òm meprisà e bandonà da la gent, n’òm ch’a savìa bin lòn ch’a sio ij patiment e ch’a l’era costumà a j’aflission^[4]. A smijava a coj ch’a fan ëscheur mach a vardeje^[5]; a l’era meprisà, considerà n’òm ëd gnun cont. ⁴Pura, a l’ero nòstre maladìe che chiel a portava; a l’ero ij nòstri patiment ch’a l’era pijàssje a còl^[6]. E noi i chërdìo che chiel a fussa castigà da Nosgnor con d’aflission për lòn che chiel midem a l’avìa fàit. ⁵Nò, nen parèj! Le ferìe ‘d foèt ch’a portava an sò còrp chiel a l’ha arseivùje për motiv dij nòstri pëccà; chiel a l’é stàit crasà an càusa ‘d nòstre colpe. A l’ha patì ‘l castigh che nojàutri i soma stane salvà; chiel a l’ha ‘rseivù ‘d ferìe e nojàutri i soma stàit varì da le nòstre^[7]!

⁶Tuti nojàutri i ‘ndasìo dë dsa e dë dla tanme ‘d feje sbërgiairà^[8]; mincadun ëd nojàutri a l’avìa perdù la stra e as n’andasìa për sò cont sensa savèj andoa andé, ma Nosgnor a l’ha carià an soa schin-a le colpe ‘d tuti nojàutri. ⁷Cand ch’a l’era maltratà as umiliava e a dovertava gnanca la boca. Coma n’agnel portà ‘l masel, coma na feja dë 'dnans a chi a la toson-a, a l’é restass-ne ciuto e gnanc’ a dovertava la boca^[9]. ⁸A l’é stàit portà via e condanà da ‘n tribunal ëd canaje. Chi é-lo ch’as dasìa pen-a ‘d sò destin? Gnun as n’anfasìa ‘d chiel. A l’han rancalo da la tèra dij vivent, a l’han ferilo a mòrt për j’anfidelità ‘d sò pòpol^[10]. ⁹A vorìo sotrelo tanme ‘n malfator, ma a l’é finì ant la tomba ‘d në sgnor, chiel che a l’avìa fàit gnun-e violense e che gnun-a përfìdia a l’avìa mai avù an sij làver^[11].

¹⁰Bele se Nosgnor a l’ha vorsù craselo e crusielo, cand ch’a l’avrà smonù soa vita an sacrifissi për fé l’espiassion dël pecà^[12], chiel a vëdrà na dissendensa e a l’avrà na vita longa: për sò mojen ij propòsit ëd Nosgnor as compiran. ¹¹Mè servent, cand ch’a vëdrà tut lòn che soe aflission a l’avran compì a në sarà sodisfàit. An càusa ‘d soa esperiensa, chiel, ch’a l’é giust, tanti a-j rendrà giust, përchè a l’é cariasse chiel ëd soe colpe ‘d lor. ¹²I-j darai l’onor d’un soldà vitorios, përchè ch’a l’é sogetasse ‘d bon-a veuja a la mòrt e a l’é stàit contà an tra ij malfator^[13]. A l’ha portà ‘n sle spale ij pecà ‘d tanti e a l’ha fàit n’antërcession për ëd gent arvirosa.

Nòte

1. Cfr. Roman 10:16.
2. O: "la potensa dël brass ëd...".
3. Cfr. Gioann 12:38.
4. O “maladìe”.
5. O “che la gent a vira lë sguard da chiel për nen vardelo”.
6. Cfr. Maté 8:17.
7. Cfr. 1 Pero 2:24.
8. Cfr. 1 Pero 2:25.
9. Cfr. Arvelassion 5:6.
10. 53:7-8 cfr. At 8:32-33.
11. Cfr. 1 Pero 2:22.
12. O “fàit la restitussion”.
13. Cfr. March 15:28; Luca 22:37.