La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Isaia/Isaia 52

←Isaìa 51

La Bibia piemontèisa Isaìa

Isaia 53→

La Bìbia piemontèisa - Isaia 52

Isaia

52

Liberassion për Gerusalem

¹Sion! Àuss-te, tirte sù 'n pé! Che la fòrsa a sia coma 'n vestì ch'it të bute adoss! Ch'a sìa për ti, Sion, la sità santa^[1] ‘d Gerusalem, un vestì da festa, përchè gent ampura e émpia a intrerà mai pì da toe pòrte. ²Àuss-te sù da la póer, Gerusalem, e pija tò pòst d'onor. Gavte dal còl le caden-e dla s-ciavensa, fija ‘d Sìon ch’it j’ere an përzonìa. ³Përchè parèj a dis ël Signor: “Cand ch'i l’hai vendute për ch’it andèisse an esili, i l’avìa arseivù gnun pagament. Adess i peudo riscatete sensa dovèj paghé për ti”.

⁴Parèj a dis ël Signor: “A l'é an Egit che, na vira, mia gent a l'era calà për ësteie, e adess a l'é l’Assiria ch'a l'ha crasala. ⁵“Còsa ch’a l’é sossi?”, as ciama Nosgnor, “Përché mè pòpol a l’é torna dventà s-ciav? Còj ch’a-j dòmino a n’argiojisso. Tùit ij di mè nòm a l’é bëstëmmià^[2]. ⁶Ma mi i arvelerai mè nòm a mè pòpol. Alora a la fin as rendran cont che a l’é mi col ch’a-j parla”.

⁷Che bel ch'a l'é vëdde rivé dai mont^[3] un mëssagé ch'a pòrta 'd bon-e neuve, bon-e neuve ‘d pas e ‘d salvassion, la neuva che ‘l Dé d’Israel a regna! ⁸Le vardie a crijo e a canto ‘d goj, përché sota ij sò euj a vëddo che Nosgnor a l'é 'n camin a artorné a Gerusalem. ⁹Argiojì, canté ansema, ruin-e 'd Gerusalem, përchè Nosgnor a l'ha manifestà misericòrdia a soa gent, chiel a l’ha riscatà Gerusalem. ¹⁰Ël Signor a l’ha dimostrà sò podèj sant sota j’euj ëd tute le nassion. Tùit ij pòst ëd la tèra a vëdran la vitòria ‘d nòst Dé.

¹¹Seurte! Seurte e chité vòstra përzonìa, chité coj leugh anté tut lòn ch’i toche a l’é 'mpur^[4]. Seurte da là e purificheve, vojàutri ch’i pòrte a ca j’oget sacrà ‘d Nosgnor. ¹²Voi i partireve pa an pressa, coma coj ch’a scapo da na ca an fiame. Përché Nosgnor a marcerà dë 'dnans ëd vojàutri; ël Dé d’Israel av guernerà ‘dcò da darera.

Ij patiment dël servitor dël Signor

¹³Vardé, mè servent a prospererà, a montrà, a chërsrà e a vnirà avosà! ¹⁴Tanti a së sburdiran mach a vëdd-lo. Chiel a smijerà gnanca pì a n'òm, tant che sò visagi a sarà dësfigurà. ¹⁵Tanta gent as maravijerà; dë 'dnans ëd chiel ij rè a staran ciuto. Përchè a vëddo compisse n'aveniment che a lor a l'avìo pa nunsialo, e a vëddo cheicòsa ch’a l'era mai vëddusse anans^[5].

Nòte

1. Cfr. Arvelassion 21:2 ,27.
2. Cfr. Naum 1:15; Roman 10:15; Efesin 6:15.
3. O: "Coma ch'a son bej an sle montagne ij pé etc.".
4. Cfr. 2 Corint 6:17.
5. Cfr. Roman 15:21.