La Bibia piemontèisa/Testament Neuv/Maté/Maté 18

←Maté 17

La Bibia piemontèisa Maté

Maté 19→

18

La Bìbia piemontèisa - Maté 18

La question ëd chi ch'a peul consideresse 'l pì grand; jë scàndoj

¹An col' istèssa ora ij dissépoj a son ëvnù da Gesù e a l'han ciamaje: "Chi é-lo 'l pì grand ant ël Regn dël cel^[1]?". ²E Gesù a l'ha ciamà na masnà, a l'ha butala lì 'n mes ëd lor ³e a l'ha dije: "An vrità iv diso, che se i cambie nen e s'i dvente nen coma 'd masnà, i intrëreve pa ant ël Regn dël cel^[2]! ⁴A l'é për lòn che chionque as rendrà ùmil tanme sta masnà, a l'é col lì 'l pi grand ant ël Regn dël cel, ⁵E chionque a arsèiv na masnà parèj a mè nòm, a l'é coma s' arseivèissa mi^[3]. ⁶Ma chionque a scandolisa un-a dë ste masnà ch'a chërdo an mi, a sarìa mej për col lì ch'as tachèissa na pera da mulin al còl e ch'as campèissa ant ël mar andoa ch'a l'é 'l pì përfond. ⁷Trist al mond për motiv djë scàndoj! Jë scàndoj a-i na rivo dë spess^[4], ma maleur a col òm ch'a l'é càusa 'd në scàndol.

⁸Se toa man o tò pe at son càusa 'd pecà, trancc-je vìa: a l'é mej ch' it intre ant la vita sòp o stropià d'un bras ch' avèj doi pè o doe man e esse campà ant ël feu ch'as dëstiss-rà mai pì^[5].⁹E se tò euj a l'é càusa 'd pecà, gavlo e camplo vìa: a l'é mej intré ant la vita mach con n’euj sol ch' avejne doi e esse campà ant l'infern^[6].

La paràbola dla fèja perdùa

¹⁰Pijeve varda 'd mai meprisé un-a dë ste masnà, përché iv diso che ant ël cel ij sò àngej a son sèmper a la presensa^[7] 'd mè Pare ch'a l'é an cel. ¹¹[përché 'l Fieul ëd l'Òm a l'é vnù për salvé lòn ch'a l'era përdù^[8]]. ¹²Còs i na dise? Se n’òm a l'ha sent fèje, e se un-a 'd lor a ven a straviesse, é-lo nen vera ch' a lassërà an sle montagne le novant' e neuv për andé a serché pròpi cola ch'a l'é straviasse? ¹³E s'a ven a trovela, an vrità iv diso ch'a l'avrà pì 'd gòj për chila che për le novant' e neuv ch'a j'ero pa perdusse. ¹⁴Ant l'istèssa manera, a l'é la volontà 'd vòst Pare ch'a l'é 'n cel che gnanca un dë sti cit a vada a perdse^[9].

L'arconsiliassion tra frèj

¹⁵Se tò frel a l'ha ofendute, và a feje na rimostransa a quatr euj. S' a të scota, it l'avras vagnà tò frel^[10]. ¹⁶Se, nopà, a të scota nen, pija 'nsem a ti un o doi d'àutri, parèj che doi o tre testimòni^[11] as rendo cont ëd la còsa. ¹⁷Se peui a veul dé da ment gnanca a lor, dis-lo a la Cesa; e s'a veul nen ëscoté gnanca la Cesa, ten-lo tanme 'n pagan o un gablé^[12]. ¹⁸An vrità iv diso che tut lòn ch' i l'avreve ligà an sla tèra, a sarà ligà 'dcò 'nt ël cel; e tut lòn ch'i l'avreve dësligà an sla tèra, a sarà dësligà 'dcò ant ël cel^[13].

¹⁹Iv diso 'dcò che se doi 'd vojàutri iv butreve d'acòrdi an sla tèra, cola ch'a sìa lòn ch'a ciamëran, a-j sarà dàit da mè Pare ch'a l'é 'nt ël cel. ²⁰Përché là doa ch'a son radunà doi o tre a mè nòm, ëdcò mi i son ansema lor". ²¹Anlora Pero, avzinand-se, a l'ha ciamaje: "Signor, vàire vòlte, se mè frel am ofend, é-lo ch'i son obligà 'd përdonelo? Sarà-lo fin-a a set vòlte?". ²²Gesù a l'ha rësponduje: "It diso nen fin-a a set vòlte, ma fin-a a stanta set vòlte^[14]!".

La paràbola dël servidor ch'a vorìa nen përdoné

²³Për costa rason ël Regn dël cel a l'é tanme 'n rè ch'a l'avìa vorsù regolé ij cont con ij sò servidor. ²⁴Quand ch'a l'é 'ncaminasse a conté, a l'han presentajne un ch'a-j dovìa desmila talent. ²⁵E për càusa che col-lì a l'avìa nen ëd che paghé, sò sgnor a l'ha dàit l'ordin ch'a fussa vendù, chiel, soa fomna e soe masnà, e tut lòn ch'a l'avìa, e che dë sta manera-sì 'l débit a fussa pagà. ²⁶Anlora sto servidor a l'é campasse a tèra dë 'dnans a chiel e a lo suplicava con ste paròle: 'Signor, për carità, it l'abie 'ncora 'n pòch ëd passiensa e it arpaghërai 'd tut'. ²⁷Anlora 'l padron dë sto servidor, tocà 'd compassion, a l'ha lassalo 'ndé e a l'ha faje la grassia 'd condoneje tut ël débit. ²⁸Ma sto servidor, quand ch'a l'é surtì, a l'ha ancontrà un dij sò colega 'd servissi ch'a-j dovìa sent dné, e a l'ha ciapalo për ël còl tant ch'a mancava pòch ch'a l'avria strossalo, e a-j disìa: ‘Pagh-me lòn che ti 'm deuve!’. ²⁹Ma sò colega 'd servissi, campand-se an ginojon, a lo suplicava e a-j disìa: ‘Për carità, it l'abie 'ncora 'n pòch ëd passiensa e it paghëraj tut lòn ch'it deuvo’. ³⁰Ma a l'ha nen vorsulo scoté, a l'é 'ndassne e a l'ha falo buté 'n përzon, fin-a a tant che 'l débit a sarìa stàit saldà. ³¹Ora, j'àutri sò colega 'd servissi, quand ch'a l'han vëddù lòn ch'a l'era rivà, a l'é rinchërsuje e a son andàit a conté al padron tuta la facenda. ³²Anlora sò padron a l'ha falo vnì e a l'ha dije: 'Servidor gram ch'it ses, i l'avìa date la gràssia 'd condonete tut ësto débit përché 't l'avìe suplicame. ³³É-lo ch’a l’era nen ëdcò tò dover d’avèj pietà 'd tò colega 'd servissi, coma mi i l'avìo avù pietà 'd ti?' ³⁴E sò padron an còlera a l'ha dalo ant le man ëd le guardie dla përzon për esse suplissià fin-a a tant da paghé tut lòn ch'a-j dovìa. ³⁵A l'é parèj ch'av farà mè Pare ch'a l'é 'n cel, s’i përdon-e nen ëd bon cheur tute soe mancanse ognidun a sò frel.

Nòte

1. Cfr. Luca 22:24.
2. Cfr. March 10:15; Luca 18:17.
3. O "am arsèiv".
4. O "as peudo nen evitésse".
5. Cfr. Maté 5:30.
6. Cfr, Matè 5:29.
7. O "a vardo sèmper la facia".
8. Cfr. Luca 19:10.
9. o "a perìssa".
10. Cfr. Luca 17:3.
11. Cfr. Deuteronòmi 19:15.
12. Avèj pi gnente da fé con lor.
13. Cfr. Matè 16:19; Gioann 20:23.
14. 18:21-22 cfr. Luca 17:3-4.