La Bibia piemontèisa/Testament Neuv/Gioann/Gioann 20

←Gioann 19

La Bibia piemontèisa Gioann

Gioann 21→

Gioann

La Bìbia piemontèisa - Gioann 20

20

L’arsurression

¹Ora, la matin dël prim di dla sman-a^[1], Maria-Madlen-a a l’é vnùa al sepolcr mentre ch’a l’era ancora fros, e a l’ha vëddù che la pera ch’a sarava 'l sepolcr a l’era stàita gavà da sò pòst. ²E a l’é butasse a core e a l’é vnùa da Simon-Pero e da l’àutr dissépol che Gesù a-j j’avìa an grinor^[2], e a-j dis: “A l’han portà via ël Signor fòra dal sepolcr, ma i savoma nen andoa ch’a l’abio butalo". ³Anlora Pero a l’é partì con l’àutr dissépol e a son andass-ne al sepolcr. ⁴A corìo tùit ij dòi ansema, ma l’àutr dissépol a corìa pì prest che Pero, e a l’é rivà për prim al sepolcr. ⁵E an essend-se chinà, a l’ha bin vëddù a tèra le binde ‘d lin, ma a l’é nen intràje. ⁶Anlora, Simon-Pero, ch’a-j era dapress, a l’é rivà e a l’é intrà 'nt ël sepolcr, e a l’ha vëddù le binde ‘d lin a tèra ⁷e ‘l sudari ch’a l’avìo butaje an sla testa, che tutun a l’era nen ansema a le binde, ma ardobià da banda. ⁸Anlora l’àutr dissépol, ch’a l’era rivà për prim al sepolcr, a l’é ‘dcò intraje chiel e a l’ha vëddù, e a l’ha chërdù. ⁹(Përchè ch’a l’avio ancora nen capì la Scritura che Gesù a dovìa arsussité dai mòrt). ¹⁰E ij dissépoj a son peui tornass-ne a ca.

Gesù as fà vëdde da Maria-Madlen-a

¹¹Marìa, tutun, a stasìa davzin al sepolcr, da fòra, an piorand, e mentre ch’a piorava, a l’é chinasse 'nt ël sepolcr. ¹²E a l’ha vëddù dòi àngej vestì ‘d bianch, setà un a la testa e l’àutr ai pé andoa che ‘l còrp ëd Gesù a l’era stàit posà. ¹³E a l’han dije: “Fomna, përchè piorëss-to?”. Chila a-j dis: “Për motiv ch’a l’han portà via mè Signor, e i sai nen andoa ch’a l’abio butalo”. ¹⁴Dìt ch'a l'avìa lolì, an virand-se, chila a l’ha vëddù Gesù ch’a stasìa pròpi lì, ma a savìa nen ch’a fussa Gesù^[3].

¹⁵Gesù a l’ha dije: “Fomna, përchè piorëss-to?” Chila, an pensand ch’a col òm a fussa 'l giardiné, a-j dis: “Monsù, se ti 't l’has portalo via, disme andoa ch’it l’has butalo, e i andrai a arlevelo”. ¹⁶Gesù a-j dis: “Maria!”, e chila an virand-se, a l’ha dije: “Rabboni!”, ch’a veul dì “mè magìster”. ¹⁷Gesù a l’ha dije: “Toch-me nen, përchè i son nen ancora montà da mé Pare, ma va dai mé frej e disje: ‘I monto da mè Pare e da vòst Pare, da mè Dé e da vòst Dé’”. ¹⁸Maria-Madlen-a, anlora, a l’é vnùa a porté sta neuva ai dissépoj, visadì che chila a l’avìa vëddù Nosgnor, e che chiel a l’avìa dije ste còse.

L’aparission ëd Gesù ai dissépoj

¹⁹Cand ch’a l’é vnùa la sèira ‘d col di-lì, ch’a l’era ‘l prim ëd la sman-a, e le pòrte ‘d col pòst, andoa che ij dissépoj a l’ero radunà a j'ero sarà për càusa dla tëmma ch’a l’avìo dij cap religios^[4], Gesù a l’é vnù, a l’é mostrasse lì an tra ‘d lor, e a l’ha dije: “Che la pas a sìa con voi". ²⁰Cand ch’a l’ha dit lòn, a l’ha mostraje soe man e ij sò fianch, e ij dissépoj a l’han motobin arlegrass-ne ‘d vëdde 'l Signor. ²¹Gesù a l’ha dije ancora: “Che la pas a sìa con voi. Coma ‘l Pare a l’ha mandame, mi i mando vojàutri”. ²²Cand a l’ha dit lòn, a l’ha bufà an su 'd lor, e a l’ha dije: “Arsèive lë Spìrit Sant. ²³A tuti coj ch’i përdonereve ij pecà, a saran përdonà^[5], e a tuti coj ch’i j'artenreve, a saran artënù.

La reassion ëd Tomà

²⁴Ora Tomà (ciamà Dìdim) ch’a l’era un dij Dódes, a l’era nen ansem a lor cand che Gesù a l’é vnù. ²⁵J’àutri dissépoj a l’han dije: “I l’oma vëddù ‘l Signor”. Ma chiel a l’ha dije: “S’i vëddo nen an soe man le marche dij ciò, e s’i buto nen ël dil andoa ch’a j’ero ij ciò, e s’i buto nen la man ant ij sò fianch, i lo chërdrai mai”.

²⁶Eut di apress, ij sò dissépoj a l’ero ancora ansema 'nt la ca, e Tomà a l’era con lor e, combin che le pòrte a l’ero sarà, Gesù a l’é mostrasse lì an tra ‘d lor, e a l’ha dije: “Che la pas a sìa con voi!”. ²⁷Peui a dis a Tomà: “Buta sì tò dil e varda bin mie man; stend ëdcò la man, e bùtla an mè fianch, e fà ch’it sie pì nen un ch’a chërd nen^[6], ma ‘n chërdent”. ²⁸E Tomà a l’ha rësponduje: “Mè Signor e mè Dé!”. ²⁹Gesù a-j dis: “Për motiv ch’it l’has vëddume, Tomà, it l’has chërdù? A l'han ëd boneur coj ch’a l’han nen vëddù, e a l’han chërdù”.

³⁰Gesù a l’ha ‘dcò fàit an presensa dij sò dissépoj vàire d’àutri miràcoj, ch’a son nen ëscrit ant ës lìber-sì. ³¹Ma ste còse-sì a son ëscrite përchè i chërde che Gesù a l’é ‘l Crist, ël Fieul ëd Nosgnor e che, an chërdend, i l’abie la vita an sò nòm.

Nòte

1. La Dumìnica.
2. Gioann.
3. A l’ha nen arconossulo.
4. Cfr. Gioann 9:18-22.
5. Cfr. Maté 16:19; 18:18.
6. Ò: “Va pa fòrt a chërde nen”.