La Bibia piemontèisa/Testament Neuv/Luca/Luca 18

←Luca 17

La Bibia piemontèisa Vangeli 'd Luca

Luca 19→

La Bìbia piemontèisa - Luca 18

Luca

18

Paràbola dël giùdes e dla vìdoa

¹Gesù a l’ha ‘dcò proponuje na paràbola për feje vëdde ch’a venta sèmper preghé sensa mai strachess-ne. ²A l’ha dije: “A-i era ant na sità  un giùdes ch’a l’avìa gnun timor ëd Nosgnor, nì ‘d considerassion për j’àutri. ³Ant l’istessa sità a-i era na vidoa ch’a andasìa soens a trovelo për dije: ‘Fame giustissia contra l’òm ch’i l’hai faje na plenta’. ⁴Për vàire, col giùdes a l’ha vorsune fé nen ëd cola plenta. ⁴Tutun, apress ëd lòn, a l’ha dit an tra 'd chiel: ‘Bele s’i l’àbia gnun timor ëd Nosgnor nì ‘d considerassion për j’àutri, ⁵mach përchè costa vidoa am dà tant fastidi i-j rendrai giustissia: parèj a vnirà pì nen sì a romp-me ij ciap’. ⁶E’ l Signor a l’ha dit: “Sté a sente lòn ch’a dis sta canàja ‘d giùdes^[1]. ⁷Salacad che Nosgnor a-j rendrà nen giustissia ai sò sernù ch’a lo prego dì e neuit? É-lo che chiel a-j farà speté për nen? ⁸A l’é sicur che Nosgnor a-j rendrà giustissia dlongh. Contut, ël Fieul ëd l’Òm, cand ch’a sarà d’artorn an sla tèra, trovrà-lo ancora ‘d fede?”.

Paràbola dël Farisé e dël gablé

⁹Gesù a l’ha proponù n’àutra paràbola a certidun ch’a chërdìo d’esse giust e a meprisavo j’àutri: ¹⁰"Dòi òm a son montà al templi për preghé; un a l’era ‘n Farisé e l’àutr un gablé. ¹¹Ël Farisé tenend-se da banda, a pregava an tra 'd chiel dë sta manera-sì: ‘Nosgnor! It ringrassio ëd lòn ch’i son nen parèj dj’àutri ch’a son ëd làder, ëd gent nen giusta e ch’a comëtto d’adulteri. Ëd sicur i son nen coma col gablé là giù an fond. ¹²Mi i faso digiun dòi dì a la sman-a e i dago ‘l décim ëd tut lòn ch’i vanio o ciapo’. ¹³Tutun, ël gablé, an tnisend-se da leugn, as ancalava gnanca d’aussé j’euj anvers al cel, ma as dasìa ‘d bòte an slë stòmi për segn ëd pentiment disand: ‘Nosgnor! Përdonme, ch’i son un pecador’”. ¹⁴Iv diso ch’a l’é stossì, ël gablé, ch’a l’é tornass-ne a soa ca giustificà, pitòst che l’àutr; përchè chionque as eleva a sarà sbassà, e chionque as ësbassa a sarà elevà^[2]”.

Gesù e le masnà

¹⁵Un dì, cheidun a l’ha ‘dcò presentaje a Gesù ‘d masnà përchè ch’a-j tochèissa e a-j dèissa soa benedission. Ma ij dissépoj, cand ch’a l’han vëddù lòn, a l’han arprocìà coj ch’a-j presentavo. ¹⁶Ma Gesù, avend fàit avziné a chiel le masnà, a l’ha dit: “Lassé che le masnà a ven-o da mi, ampedije nen, përchè ‘l Regn ëd Nosgnor a l’é për coj ch’a jë smijo. ¹⁷An vrità iv diso che chionque a arseivrà nen ël Regn ëd Nosgnor parèj ëd na masnà, a podrà pa intreje”.

Gesù e lë sgnor

¹⁸Na vira në sgnor a l’ha faje a Gesù: “Signor, ti ch’it ses bon, còsa farai-ne për arsèive^[3] la vita eterna?”. ¹⁹Gesù a l’ha dije: “Përchè t’im ciames-to bon? A-i é gnun ch’a sia bon, mach un sol, visadì Nosgnor”. ²⁰Ti’t conòsses ij comandament, nen vera? Ti ‘t comëtras nen d’adulteri^[4]; ti ‘t masseras nen^[5]; ti ‘t roberas nen^[6]; ti’t rendras nen na testimoniansa fàussa^[7]; rendje onor a tò pare e toa mare^[8]”. ²¹E chiel a l’ha dije: “Mi i l’hai bin osservà tuti coj comandament-lì fin-a da mia gioventù”.

²²Cand che Gesù a l’ha sentì cola rispòsta, a l’ha dije: “At manca mach na ròba: vend tut lòn ch’it l’has e dajlo ai pòver. Anlora it l’avras un tesòr al cel. Apress ëd lòn, ven e stame dapress!”. ²³Ma cand ch’a l’ha sentì lòn, a l’é restà motobin nèch, përchè ch’a l’avìa motobin ëd richësse.

²⁴Cand che Gesù a l’ha vedù soa reassion^[9], a l’ha dit: “A l’é pròpi malfé che jë sgnor^[10] a intro ant ël Regn ëd Nosgnor! ²⁵Ëd sicur a l’é pì belfé ch’un gamel a intra për ël pertus ëd n’agucia che në sgnor a intra ant ël Regn ëd Nosgnor!”.

²⁶Coj ch’a l’han sentì lòn a l’han dit: “Donca, chi é-lo ch’a podrà mai esse salv?”. ²⁷E chiel a l’ha dije: “Lòn ch’a l’é pa possibil a j'uman a l’é possibil a Nosgnor”.

²⁸E Pero a l’ha dije: “Varda, nojàutri i l’oma chità tut e i soma vnute dapress”. ²⁹Gesù a l’ha replicà: “In vrità iv diso ch’a-i na j’é pa un ch’a l’àbia chità soa ca, o ij sò parent, o ij sò frej, o soa fomna, o soe masnà, për amor dël Regn ëd Nosgnor, ³⁰ch’a n’arsèiva nen motobin ëd pì ant cost temp-sì e, ant ël mond a vnì, la vita eterna.

Gesù a nunsia për la tersa vira soa mòrt e arsurression

³¹Peui Gesù a l’ha pijà da banda ij dódes e a l’ha dije: “Vardé, i montoma a Gerusalem, e tut lòn che ij profeta a l’han scrivù riguard al Fieul ëd l’Òm, a sarà compì. ³²Përchè chiel a sarà dàit ant le man dij pagan, a-j faran dë schergne, a l’ofendran, a-j ëscracëran an facia, ³³e apress d’avèje dàit ëd foatà, a lo faran meuire; ma chiel a 'rsussitrà ‘l ters dì”.

³⁴Tutun ij dódes antlora a l'avìo pa capì lolì. Për lor col discors a l’era motobin ëscur: a l'han pa comprendù lòn che chiel a vorìa dì.

Gesù a variss un mandiant bòrgno

³⁵Ora a l’é rivà che ant ël mentre che Gesù as avzinava a Gérico, a-i era un bòrgno setà davzin a la stra ch’a ciamava la limòsna. ³⁶Cand ch’a l’ha sentì passé la gent, a l’ha ciamà còsa ch’a-i rivèissa. ³⁷E a l’han dije ch’a l’era Gesù ‘d Nasaret ch’a passava. ³⁸Anlora ‘l mandiant a l’é butasse a crijé: “Gesù, Fieul ëd David, àbie compassion ëd mi!”. ³⁹La gent ch’a-i era là 'dnans a lo rusava përchè a stèissa ciuto, ma chiel a crijava ancora pì fòrt: “Fieul ëd David, àbie compassion ëd mi!”. ⁴⁰Anlora Gesù a l’é fërmasse e a l’ha comandà ch’a-j portèisso col òm. Cand ch’a l’é staje davzin, Gesù a l’ha ciamaje: ⁴¹“Còsa veules-to ch’it fasa?”. Chiel a l’ha rësponduje: “Ch’i l’àbia torna la vista!”. ⁴²E Gesù a l’ha dije: “Va bin, arsèiv toa vista! Toa fede a l’ha salvate”. ⁴³E su ‘l moment col òm a podìa torna vëdde, e a 'ndasìa dapress a Gesù, rendend glòria a Nosgnor. Ëdcò la gent ch’a l’avìa vëddù lolì, a laudava Nosgnor.

Nòte

1. O “ës giùdes ch’a l’é nen giust”.
2. Cfr. Maté 23:12; Luca 14:11.
3. O “avèj”, o “ardité”.
4. Cfr. Surtìa 20:14; Deuteronòmi 5:18.
5. Cfr. Surtìa 20:13; Deuteronòmi 5:17.
6. Cfr. Surtìa 20:15; Deuteronòmi 5:19.
7. Cfr. Surtìa 20:16; Deuteronòmi 5:20.
8. Cfr. Surtìa 20:12; Deuteronòmi 5:16.
9. Ch’a l’é restà motobin nech.
10. O “coj ch’a l’han ëd richesse.