La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Geremia/Geremia 31
Geremìa[modifiché]
31[modifiché]
1"An col temp-là," a dis Nosgnor, "Mi i sarai 'l Dé ëd tute le famije d'Israel, e lor a saran mè pòpol".
Israel a sarà ristabilìa e as giontrà a Giuda 'nt l'adorassion ëd Nosgnor[modifiché]
2Sossì a l'é lòn che' Nosgnor a dis: "Coj ch'a scampran da la dëstrussion ch'a vnirà, a troveran ëd benedission fin-a 'nt ël desert, përchè i darai arpòs al pòpol d'Israel". 3Tant temp fa 'l Signor a l'avìa dit a Israel: "I l'hai vorsuve bin con n'amor ch'a vnirà mai a manch; për lòn i l'hai seguità a ess-ve fedel. 4It butrai torna ‘n pé, fijëtta[1] Israel. Ti 't saras torna alégra e it danseras contenta con ij tò tambass. 5It piantras torna toe vigne an sle colin-e 'd Samarìa e 't mangeras ambelelà ij frut ëd tò vërzé.
6A vnirà 'l di che le sentinele a crijeran da la region ëd le colin-e d'Efraim: "Vnì, montoma tùit a Gerusalem për rendje, al Signor nòst Dé, l'adorassion ch'a l’é sò drit". 7Ora, sossì a l'é lòn che Nosgnor a dis: "Canté 'd gòj për Israel! Crijé për la pì granda dle nassion! Crijé giojos vòstre làude: 'Salva tò pòpol, òh Signor, salva coj ch'a son restà d'Israel!'. 8Përchè mi i-j j'armenrai dal setentrion e da ij canton pì lontan ëd la tèra. I dësmentierai nen ij bòrgno e ij sòp, le fomne ch'a speto e le pajolante. Na granda companìa a 'rtornrà! 9Lerme 'd gòj a caleran da soe ciafele e Mi i-j j'armenrai a ca con grand soagn. A marceran aranda 'd ri pacìfich e an su 'd senté sulià andoa ch'as s'antrapran pa. Përchè mi son un pare për Israel e Efraim a l'é mè fieul prim-génit. 10Scoté la paròla ‘d Nosgnor, òh nassion dël mond, e proclamela 'nt le region lontan-e dla còsta: 'Nosgnor, ch'a l'ha sbërgiairà sò pòpol, a lo samblerà torna e a lo guernerà coma ch'a fà 'n bërgé con sò strop. 11Përchè Nosgnor a l'ha riscatà Israel da coj ch'a j'ero tròp fòrt për lor. 12Lor a 'rtonran a ca e cantran 'd canson ëd gòj an sj'auture 'd Gerusalem. A spriceran ëd gòj për motiv dij generos cadò dël Signor - le fosonante mësson ëd frument, ëd vin neuv, l'euli d'oliva, jë strop e ij cabiaj san. Soa vita a sarà tanme 'n vërzé bagnà e tùit ij sò sagrin a saran andass-ne. 13Le fomne giovo a dansran për la gòj, e j'òm, vej e giovo, as giontran a la selebrassion. I cambierai sò magon an gòj. I-j consolerai e cambierai ij sò sagrin an contentëssa. 14Ij sacerdòt a godran d'abondansa e mè pòpol a farà festa për motiv dij cadò ch'i l'hai faje. Mi, ël Signor, i l'hai parlà!".
15Sossì a l'é lòn ch' ël Signor a dis: "As sent un crij ch'a ven da Rama - përfonda 'ngossa e 'd pior d'ameror. A l'é Rachele ch'a piora për soe masnà e ch'arfuda d'esse consolà. Soe masnà a-i son pì nen, a l'han portaj-je vìa. 16Adess, però, sossì a l'é lòn ch'a dis ël Signor: "Piora pì nen, përchè it darai n'arcompensa," a dis ël Signor, "ij tò fieuj a 'rtorneran da ti dal pais lontan dël nemis. 17A-i é dë speransa për ij tò fieuj," a dis ël Signor, "lor a 'rtorneran a la tèra ch'a l'é soa. 18I l'hai sentù che Israel a disìa: "Ti 't l'has castigame e mi i l'hai amprendù la lession. Mi i j'era tanme 'n beu ch'a l'era 'ncora nen abituà a esse giovà. Arpijme e butme torna 'ndoa ch'i j'era, përchè mach Ti 't ses ël Signor mè Dé. 19I j'ero slontaname da Dé, peui, però, i l'hai aringretalo. I l'hai capì d'esse stàita pròpi stùpida. I son vërgogname 'd tut lòn ch'i l'avìa fàit an gioventù'. 20É-lo forsi nen vera che Israel a l'é 'ncora mia fija, mia cara fija?" a dis ël Signor, "éh, i l'hai dë spèss da castighela, ma 'ncora i-j veuj bin. A l'é për lòn ch'i n'hai anvìa e ch'i n'avrai pietà". 21Piassa 'd cartej an sla stra, butje d'indicassion. Segna bin ël senté d'andoa ch'i ses ëvnùa. Torna a ca, Israel, fijëtta mia, artorna ambelessì a toe sità. 22Quant ancora it andras ëd sa e dlà, òh fija mia, teston-a ch'it ses? Përchè 'l Signor a farà capité quejcòsa 'd neuv - Israel a 'mbrasserà sò Dé.
Giuda a sarà ristabilìa[modifiché]
23Sossì a l'é lòn ch'a dis Nosgnor ëd j'armèja[2] dël cel, ël Dé d'Israel: "Quand ch'i j'arportarai a ca da l'esili, ël pòpol ëd Giuda e 'd soe sità a diran torna, rësguard a Gerusalem: 'Che Nosgnor at benedissa, òh santa montagna, ël leugh andoa ch'a viv la giustissia!'. 24Tùit, sitadin, paisan e bërgé con ij sò strop, a vivran ansema an pas e gòj, 25përchè i l'avrai dàit d'arpòs a jë strach e gòj a coj ch'a son ant l'aflission". 26Dòp avèj sentù ste paròle, i son dësvijame e vardame dantorn. I l'avìa pròpi fàit un bon seugn[3]!
An Israel e 'n Giuda a-i saran torna dj'abitant[modifiché]
27"A vnirà 'l di", a dis Nosgnor, "quand ch'i multiplicherai tanme dë smens la popolassion e le bestie d'Israel e 'd Giuda. 28An passà i l'avìa a pòsta dësreisà e anientà costa nassion. I l'avìa ranvërsala, dëstruvila, disastrala. Ant l'avnì, però, con autërtanta mia determinassion, i l'arpiantrai e l'arcostruvrai. Mi, ël Signor i l'hai parlà.
Nosgnor a farà na neuva Aleansa con Israel e Giuda[modifiché]
29Quand ch'a vnirà col temp, la gent a dirà pì nen: "Pare e mare a l'han mangià d'uva brusca e ij sò fieuj a l'han avune 'l voltastòmi". 30Al contrari, ciaschëdun a sufrirà le conseguense mach dij sò pecà. A l'avran ël voltastòmi mach coj j'istèss ch'a mangeran d'uva brusca e gnun d'àutri".
31"A vnirà 'l di," a dis Nosgnor, "ch'i farai n'aleansa neuva con la gent d'Israel e 'd Giuda. 32A sarà nen coma cola ch'i l'avìa fàit con ij sò antich, quand ch'i l'avìa pijaje për man e portaje fòra dal pais d'Egit. Cola aleansa lor a l'han trasgredija, combin ch'i-j vorìa bin tanme n'òm a veul bin a soa fomna", a dis ël Signor. 33Costa-sì a sarà l'aleansa ch'i farai con ël pòpol d'Israel. An col di-là, "a dis ël Signor, "i butrai mia lej an përfond ant lor, i la scrivrai an sò cheur. Mi i sarai sò Dé e lor a saran mè pòpol. 34Anlora lor a l'avran pì nen da manca 'd mostreje ai sò ëvzin e dije: 'I dovrìe conòsse Nosgnor', përchè tuti, dal pì cit al pì grand, am conoss-ran già," a dis Nosgnor, "e mi i përdonrai soa gramìssia e im arcordrai pì nen dij sò pecà".
Nosgnor a garantìss la continuassion ëd Israel[modifiché]
35Nosgnor a l'ha fàit na promëssa a Israel. A l'ha fala coma Col ch'a l'ha fissà 'l sol për anluminé 'l di e la lun-a e le stèile për anluminé la neuit. A l'ha fala coma Col ch'a tant agita 'l mar da felo breugé. Sò nòm a l'é 'l Signor ëd l'armade dël cel. 36Nosgnor a fortiss: "Ij dissendent d'Israel a chiteran pa nen d'esse na nassion dë 'dnans a mi. Lòn a podrìa rivé mach ant ël cas ch'a chiteisso le lej ch'a regolo 'l moviment ëd j'àster. 37Sossì a l'é lòn ch'a dis ël Signor: "L' istèss che ij cel a podrio nen esse mzurà e le fondassion ëd la tèra nen esse esplorà, parèj i arnegrai pa nen ij dissendent d'Israel malgré tut ël mal ch'a l'han fàit.
Gerusalem a sarà slargà[modifiché]
38"A vnirà 'l di," a dis Nosgnor, "che tuta Gerusalem a sarà 'rcostruìa për mi, da la Tor ëd Hanalel fin-a al Porton dël Caval. 39La linea 'd confin as dëstendrà bin pì anans, drita a ponent, da là a la colin-a 'd Gareb, e peui a virerà a meridion fin-a a Goah. 40L'area 'ntrega - comprèis ël simiteri e l'ossari[4] 'nt la val, e tùit ij camp là fòra 'nt la Val ëd Chidron a orient fin-a al Porton dël Caval - a sarà da consideresse santa për ël Signor. La sità a sarà mai pì conquistà o distruvìa".