La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Geremia/Geremia 32

←Geremìa 31

La Bibia piemontèisa Geremìa

Geremia 33→

Geremìa

La Bìbia piemontèisa - Geremia 32

32

La compra dël camp d’Anatot

¹Costa-sì a l’é la paròla che Geremìa a l’ha arseivù da Nosgnor ant l’ann ch’a fà des dël regn ëd Sedecia, rè ‘d Giuda. Col-lì a l’era ‘dcò l’ann ch’a fà disdeut dël regn ëd Nabucodenesar^[1]. ²An col temp-là Gerusalem a l’era stàita sarà da n’assedi da part dl’armeja dël rè ‘d Babilònia e Geremìa a l’era stàit butà an përzon ant la cort ëd le vardie dël palass real. ³Ël rè Sedecia a l’avia falo buté là, apress che Geremìa a seguitava a deje costa professìa: “Parèj a dis Nosgnor: I son an camin ëd buté costa sità ant le man dël rè ‘d Babilònia, ch’a l’ocuprà. ⁴Sedecia, rè ‘d Giuda, a podrà pa scapé dai Babilonèis e a sarà portà a ancontresse ‘d përson-a^[2] con ël rè ‘d Babilònia. ⁵Chiel a farà porté Sedecia a Babilònia, da ‘ndova a ‘rtornerà pa fin-a che mi i lo decidrai. S’it combatras contra ij Babilonèis it podras mai bàtje. I lo diso mi, ël Signor”.

⁶An costa situassion Geremìa a l’ha mandame un mëssagi. ⁷A l’ha dime: “Tò cusin Hanamel, fieul ëd tò barba Sialom, a vnirà a dite 'd caté 'l camp ch’a l’ha a Anatot, dagià che për drit ëd parentela a toca a ti ‘d catelo”. ⁸Anlora, pròpi coma Nosgnor a l’avìa nunsiame, Hanamel, fieul ëd mè barba, a l’é vnume a trové an përzon. A l’ha dime: “Catme ‘l camp ch’i l’hai a Anatot, ant ël teritori ëd Beniamin. Për drit ëd parentela a toca a ti ‘d catelo: donca, catlo!”. Parèj i l’hai capì che lolì a vnisìa da Nosgnor. ⁹A l’é për lòn ch’i l’hai catà ‘l camp che Hanamel, ël fieul ëd mè barba, ch'a l’avìa a Anatot, e i l’hai pagalo dissèt pesse d’argent. ¹⁰I l’hai sotsignà ‘l contrat e i l’hai butaje mè cacèt an presensa ‘d testimòni, i l’hai peisà l’argent e i l’hai dailo. ¹¹Peui i l’hai ciapà la scritura ‘d compra, tant la part cacëttà, ch’a contnìa le clàuse e le condission, che la part doverta, ¹²e i l’hai dàila a Baruch, fieul ëd Nerià, fieul ëd Maaseia, an presensa ‘d mè cusin Hanamel, dij testimòni ch’a l’avìo sotsignà ‘l contrat, e dj’àutri òm giudé ch’a l’ero lì ant la cort ëd le vardie.

¹³Peui, dë 'dnans a tuti coj-lì, a Baruch i l’hai daje cost’ancombensa: ¹⁴“Parèj a dis ël Signor ëd l’Univers: ‘Ciapa costa scritura 'd compra, tant la part cacëttà che la part doverta, e bùtla ant un vas ëd crèja përchè a sio goernà për motobin ëd temp. ¹⁵Përchè parèj a dis ël Signor ëd l’Univers, Dé d’Israel: Ancora as catran ëd ca, ëd camp e ‘d vigne an cost pais”.

La preghiera ‘d Geremìa

¹⁶Apress d’avèj dàit a Baruch, fieul ëd Nerià, lë scritura ‘d compra, a l’é parèj ch’i l’hai pregà Nosgnor: ¹⁷“Nosgnor Dé! Ti ‘t l’has fàit ij cej e la tèra con gran fòrsa e con bras poderos. A-i é nen ch’at sia 'mpossibil. ¹⁸Tò amor a dura për milanta generassion, ma ti ‘t ciames cont ëd le colpe dij pare ant la përson-a dij fieuj, Dé grand e fòrt, ch’it l’has për nòm Signor ëd l’Univers. ¹⁹Ti ‘t ses magnìfich an lòn ch’it pije ‘d decision, e poderos an lòn ch’it fase; ij tò euj a vëddo la condòta ‘d tuti për deje la paga che ciaschëdun a mérita con sò comportament e con soe euvre. ²⁰Ti ‘t l’has fàit ëd segn e ‘d portent ant ël pais d’Egit, e fin-a al di d’ancheuj it l’has vagniate ‘n nòm dë 'dnans a Israel e dë 'dnans tuta l’umanità. ²¹It l’has fàit seurte Israel, tò pòpol, dal pais d’Egit, an tra ‘d segn e ‘d prodis, con man fòrta e con bras poderos, e an mes a ‘d gest ch’a fan tëmma. ²²It l’has dàit al pòpol d’Israel cost pais ch’it l’avìe promëttuje ai sò antich, costa tèra andova ch’a scor ëd làit e d’amel. ²³A son intraje e a l’han pijane ‘l possess; tutun, apress ëd lòn, a l’han pa scotate; a son nen vivù conform a toe lege nì a l’han compì lòn ch’it l’avìe comandaje ‘d fé. A l’é për lòn ch’it l’has fàit vnì contra ‘d lor ësto dësastr.

²⁴Varda coma ij rampar ëd coj ch’a l’han butà l’assedi a la sità a son avzinasse. L’ocupassion a l’é vzin-a a rivé. La spa, la fam e la pestilensa a la faran tombé ant le man dij Babilonèis ch’a la taco. A l’é ‘n camin a rivé tut lòn ch’it l’avìe nunsià. ²⁵Pura, Nosgnor sovran, ti ‘t l’has dime ‘d caté ‘l camp e i l’hai pagalo pro dë 'dnans a ‘d testimòni, pròpi adess che la sità a l’é ‘n camin a tombé ant le man dij Babilonèis!”.

Predission ëd la crova ‘d Gerusalem

²⁶Anlora Nosgnor a l’ha comunicà soa paròla a Geremìa. A l’ha dije: ²⁷“I son ël Signor, ël Dé ‘d tùit ij viv e për mi a-i é nen ch’a sia 'mpossibil. ²⁸Parèj a dis ël Signor: ‘I buto costa sità ant le man dij Babilonèis e ‘d Nabucodenesar, rè ‘d Babilònia. Chiel a la pijerà^[3]. ²⁹Ij Babilonèis ch’a son fòra dle muraje a-i intraran e a-j daran feu. A daran feu a tute le ca andova mè pòpol a l’han provocà mia zara cand ch’a l’han brusà d’ancens an onor ëd Baal an sle trasse e cand ch’a l’han vërsà ‘d libassion a d’àutri dio për feme vnì la flin-a. ³⁰Përchè da soa gioventura, ël pòpol d’Israel e ‘d Giuda a l’han fàit nen d’àutr che ofénd-me; j’Israelita a l’han fame vnì la flin-a con tuti j’ìdoj ch’a l’han fabricasse. I lo diso mi, ël Signor. ³¹Costa sità, dal di ch’a l’han butala an pé fin-a al di d’ancheuj a l’han fàit nen d’àutr che provocheme ‘l fot. A l’é parèj ch’i l’hai da fela dësparì da dnans ëd mi.

³²I-j ciamerai cont për tuta la malignità ch’a l’ha fame vnì ‘l fot; tant ël pòpol d’Israel che col ëd Giuda, coma ij sò rè, ij sò ufissiaj, ij sò sacerdòt e profeta, la gent ëd Giuda e j’abitant ëd Gerusalem. ³³Mè popol a l’ha virame la schin-a. I son ëstracame d’amaestreje minca di; lor a l’han pa vorsume scoté nì a l’han vorsù amprende la lession. ³⁴A l’han profanà ‘l templi ch’a pòrta mè nòm an butandje andrinta ij sò ìdoj: n’abominassion^[4]! ³⁵A l’han cissà ‘l pòpol ëd Giuda a fé ‘d pëccà, an consacrand a Baal ëd cioende sacrà ant la val ëd Ben Chinom^[5], për sacrificheje ij sò fieuj e soe fije, brusàndje an onor ëd Mòloch^[6]! Cola-lì a l’é n’abominassion! I l’avìa mai ciamaje ‘d fè parèj, e gnanca mai a l’era passame për la testa!”.

Promëssa ‘d ristabiliment

³⁶Adess, contut, parèj a dis ël Signor, Dé d’Israel, a costa sità, che vojàutri i arconòsse ch’a l’é stàita butà ant le man dël rè ‘d Babilònia për la spa, la fam e la pestilensa. ³⁷Ëd sicur i-i farai artorné mè pòpol da tùit ij pais andoa ch’i l’hai dësbërgiairaje an mia zara. I farai artorné mia gent a costa sità midema e i-i lass-rai vive an pas e sensa tëmma. ³⁸Lor a saran mè pòpol e i sarai sò Dé ‘d lor. ³⁹I farai che tùit a l’àbio un cheur sol e un sol propòsit: rendme l’adorassion për sèmper, për ël bin ëd lor e dij sò dissendent. ⁴⁰Con lor i stabilirai n’aleansa eterna: i chiterai mai ‘d feje bin; i farai che lor am rendo l’adorassion con tut sò cheur e ch’a së slontan-o mai da mi. ⁴¹Mia gòj a sarà ‘d feje dël bin: con tut ël cheur e con tuta l’ànima lor a së stabiliran frem an costa tèra. ⁴²Parèj a dis Nosgnor: pròpi coma i l’hai fàit tombé sto gran’ dësastr dzora cost pòpol, i farai ëdcò ch’a-i ven-a tut ël bin ch’i l’hai promëttuje. ⁴³A tornran a caté ‘d camp ant ësto pais che adess a l’é na desolassion, sensa d’òm e ‘d bestie, e lassà ant le man dij Babilonèis. ⁴⁴Ant ël teritori ‘d Beniamin, për le stra ‘d Gerusalem e për tut Giuda, ant le borgià dle montagne, ëd Sefela e ant ël Neghev, a-i catran ëd ca pagàndne ‘l pressi, an scrivéndne ij contrat e an butàndje ‘d cacèt dëdnand a ‘d testimòni, përchè mi i arneuvrai la vita ‘d cost pòpol. I lo diso mi, ël Signor”.

Nòte

1. Cfr. 2 Rè 25:1-7.
2. O “ëd facia e a lo vëdrà con ij sò euj medésim”.
3. Cfr. 2 Rè 25:1-11; 2 Crònache 36:17-21.
4. Cfr. 2 Rè 23:10; Geremìa 7:31.
5. Cfr. 2 Rè 23:10; Geremìa 7:31.
6. Cfr. Levitich 18:21.