La Bibia piemontèisa/Testament Neuv/Corint/1Corint 11

←1 Corint 10

La Bibia piemontèisa Litre ai Corint

1 Corint 12→

1 Corint

La Bìbia piemontèisa - 1 Corint 11

11

¹E vojàutri i l'eve da pijé mè esempi^[1], tant coma mi i pijo l'esempi dël Crist^[2].

L’òm e la fomna dëdnans a Nosgnor

²I son pròpi content ch’im m’eve sèmper ant ij vòstri pensé e ch’i ten-e da bon cont lòn^[3] ch'i l'hai mostrave.

³I veui, contut^[4], ch’i sapie che 'l cap^[5] ëd tùit j’òm a l’é 'l Crist, ël cap dla fomna a l'é l’òm^[6], e che ‘l cap dël Crist a l’é Nosgnor Dé. ⁴Cand che n’òm a prega o profetisa con la testa quatà, a fà disonor a sò cap, ël Crist, ⁵ma cand na fomna a prega o profetisa con la testa dësquatà, a fà dzonor a sò cap, përchè a sarìa l’istess ch’a fussa rapà. ⁶A l’é për lòn che se na fomna a veul nen quatesse la testa, a dovrìa pitòst tajesse tùit ij cavèj. Ora, s’a l’é n’onta për la fomna d’avèj ij cavèj tajà, o d’esse rapà, ch’a staga quatà.

⁷L’òm a l’ha nen da quatesse la testa, përchè chiel a l’é l’imàgine e 'l rifless dla glòria ‘d Nosgnor^[7], mentre che la fomna a l’è ‘l rifless ëd la glòria dl’òm. ⁸A l’é nen che 'l prim òm a sia seurtì da la fomna, ma la prima fomna da l’òm. ⁹A l’é gnanca che l’òm a sia stàit creà për la fomna, ma la fomna për l’òm^[8].

¹⁰A l’é për lòn e an càusa dj’àngej, che la fomna a l’ha da porté an sla testa na marca d’autorità. ¹¹D’àutra banda, për Nosgnor, nì la fomna a l’é sensa l’òm, nì l’òm a l’é sensa la fomna, ¹²përchè, combin che la fomna a sia seurtìa da l’òm, tùti j’àutri òm a seurto da na fomna, e tut a ven da Nosgnor.

¹³Giudichene tra 'd vojàutri midem: conven-la che na fomna a prega con la testa dësquatà? ¹⁴“Ë-lo nen vera che la natura midema a mostra ch’a l’é 'n disonor për l’òm d’avèj ij cavej longh? ¹⁵A l’opòst, a son un motiv d’onor për la fomna: la caviera a l'é dàita a chila përché ch’a-j serva da coefa”.

¹⁶Se peui cheidun a-j pias ëd fé 'd polémiche a sto rësguard, ch’a sapia che nojàutri i l'oma gnun-a d'àutra costuma che sta-sì, e gnanca j'àutre cese 'd Dé^[9]. .

La Sin-a dël Signor

¹⁷Ora, an sossì ch’i vado a dive, i l’hai gnun-e làude da feve. A smija, an efet, che cand ch’i feve d’adunanse a-i seurta pì ‘d darmagi che ‘d bin. ¹⁸An prima, i sento dì che, cand ch’i feve d’adunanse ant la comunità, a-i é ‘d division an tra ‘d vojàutri, e i lo chërdo bin. ¹⁹D’autra banda, a venta ‘dcò ch’a-i sìo 'd division^[10] tra ‘d voi, përchè parèj as podrà arconòsse mej coj ch’a son aprovà da Nosgnor.

²⁰Donca, cand ch’i feve d’adunanse, a l’é nen pròpi  la Sin-a 'd Nosgnor ch’i na feve la selebrassion? ²¹Përchè 'nt ël moment ëd mangé, mincadun a mangia la ròba ch’a l’ha portà da ca sensa fene part a j’àutri. A n’arzulta che cheidun a na seurt e ch’a l’ha ancora fam, e d’àutri as ancioco! ²²Peudeve nen mangé e bèive a ca vòstra? Opura mepriseve la cesa 'd Nosgnor an fasend avèjne onta coj ch’a l’han gnente da porté? Còsa ch’i podrìa dive? Për lòn ch’i feve spetevene forsi 'd làude? Sicur che për lolì i l’hai gnun-e làude da feve!

²³La tradission ch’i l’hai arseivù e ch’i l’hai passà a vojàutri a ven dal Signor. Gesù, 'l Signor, la neuit ch’a l’è stàit tradì, a l’ha pijà 'd pan, ²⁴e dòp avèjne rendù grassie, a l’ha falo a tochetin e a l’ha dit: “Pijene, mangene: sossì a l’é mè còrp ësmonù për vojàutri. Fé sossì an memòria 'd mi”. ²⁵L’istess, dòp sin-a, a l’ha pijà 'l càles e a l'ha dit “Cost càles a l’é la neuva aleansa^[11] sigilà con mè sangh^[12]; fé sossì tute le vire ch’i na bèivreve an memòria 'd mi”. ²⁶Përchè tute le vire ch’i mangereve dë sto pan, e ch’i beivreve da sto càles, i nunsie la mòrt dël Signor fin tant ch’a ven-a torna.

²⁷Parèj, donca, chi ch’a mangia 'l pan o ch’a bèiva dal càles dël Signor an manera nen degna, a sarà colpèivol ëd pëcché contra ‘l còrp e 'l sangh ëd Nosgnor. ²⁸Che mincadun, donch, anans ëd mangé dë sto pan e 'd bèive dal càles, ch'a fasa na disànima 'd chiel midem^[13]. ²⁹Përché col ch’a mangia e ch’a bèiv ëd manera nen degna, sensa esse consient ch’as trata dël còrp ëd Nosgnor, a mangia e a bèiv soa condan-a midéma ³⁰A l’é për lòn che diversi an tra vojàutri a son fiach e malavi, e che diversi a son fin-a mòrt.

³¹Se, contut, is giudichèisso da noi midem, i sarìo nen giudicà da Nosgnor an cola manera-lì. ³²Pura, cand ch’i soma giudicà da Nosgnor, a l’é për coregg-ne, parèj i saroma nen condanà ansem al mond.

³³Donca, mè frej, cand ch’i feve d’adunanse për la Sin-a 'd Nosgnor^[14], sie premuros j’un për j’àutri^[15]. ³⁴Se cheidun a l’ha fam, ch’a mangia a soa ca për fé che vòstre adunanse a dvento nen ëd motiv ëd condan-a. Riguard a d’àutre ròbe, iv darai peui d’istrussion cand ch’i vnirai.

Nòte

1. Cfr. 1 Corint 4:16; Filipèis 3:17.
2. O "Sie ij mè imitador coma mi i lo son dël Crist".
3. O "le tradission", visadì j’amaestrament, ij precet che ij corintian a l’avìo arseivù da l’apòstol, j’oget dla trasmission apostòlica, lòn ch’a l’avìo da chërde e da fé. A l’ero staje passà an cola época dzurtut a vos (a l’era prima ch’a seurtissa la leteratura cristian-a). Coste tradission a l’ero da consideresse d’ordinanse apòstoliche. A consistìo sia dle verità sentraj dla fej cristian-a che le manere ‘d fé dij cristian (soa condòta ‘d lor). Për lòn a l’ero ‘dcò da consideresse normative (a j’ero nen mach ëd costume d’importansa relativa). Quaidun-e dë ste tradission a l’ero d’arvelassion ispirà da Nosgnor, e d’àutre d’avis, ëd consèj ëd bon sens dla saviëssa dl’apòstol. Coste tradission-sì lor a-j seguitavo, ma, coma ch’a l’é ciàir da la discussion, nen ant la manera giusta.
4. “Contut” a l’é n’indicassion che le còse a Corint a andasìo nen pròpi coma ch’a l’avìo da andé. L’apòstol a anandia soa argomentassion an arciamandje torna a la ment (cfr. 3:23; 8:6) l’òrdin ëstabilì da l’aministrassion ëd Nosgnor për le creature uman-e.
5. Ël Testament Neuv a dovra ‘l tèrmin “cap” (Gr. kephale) për descrive “superior” an doe manere. A vòte a descriv “l’origin, la sorgiss, la rèis”, e d’àutre vòte l’autorità (capòcia, diretor, dirigent). Tùit e doi ij sens ambelessì a son ver e a l’é malfé ‘d serne ‘d precis lòn che Pàul a intenda. An favor dla mira dl’origin, a l’é vera che ‘l Crist a l’ha creà l’umanità, che Eva a deriva da Adam e che ‘l Crist a l’é vnù da Dé ‘l Pare ant l’incarnassion për realisé la redension. An favor dla mira dl’autorità, Nosgnor a l’ha creà la fomna sota l’autorità dl’òm, e che ‘l Fieul a l’é sota l’autorità del Pare. L’ideja d’autorità a l’é pì fondamental ëd cola dla sorgiss. Pì ‘l lòn, l’idèja ‘d cap coma origin a arcor pì tard an ës test (vv. 8, 12), parèj, a podrìa essere preferibil ambelessì l’idèja d’origin.
6. Sò marì o sò pare.
7. Cfr. Génesi 1:26-27.
8. 11:8-9, cfr. Génesi 2:18-23.
9. O "che nojàutri i l’oma nen sta costuma, e gnanca a l’é la costuma dj’àutre cese".
10. O “d’eresie”.
11. Cfr. Surtìa 24:8; Geremìa 31:31-34.
12. Cfr. Surtìa 24:6-8.
13. O “ch’a fasa n’esam ëd consiensa”.
14. O “për mangé ansema”.
15. O “speteve l’un l’àutr”.