Vai al contenuto

La Bibia piemontèisa/Testament Neuv/Corint/1Corint 10

Da Wikisource.

La Bìbia piemontèisa - 1 Corint 10

1 Corint

[modifiché]

L’esempi d’Israel, avertiment contra l’idolatria

[modifiché]

1Ora, car ij mè frej e seur, i veuj nen ch’i dësmentie che ij nòstri antich a son ëstàit tuti sota na nìvola[1] ch’a-j mostrava la diression ch’a l’avìo da andé, e ch’a l’han travërsà 'l mar[2] a pé sùit. 2Tuti, pr’ ël mojen ëd la nìvola e dël mar, a son ëstàit batesà coma 'd dissépoj ëd Mosè[3]. 3Tuti a l’han arseivù l’istess mangé spiritual[4], 4e tuti a l’han beivù dl’istessa beivanda spiritual[5], përchè ch’a beivìo da la pera spiritual ch’a viagiava con lor. Cola pera a l’era 'l Crist. 5Ma Nosgnor a l’é nen ëstàit content ëd la pì part ëd lor, coma a lo dimostra che lor a son peui mòrt ant ël desert e che ij sò còrp a son restaje spatarà[6]. 6Tut lòn a l’é n’esempi për nojàutri përchè i l’àbio nen d’anvìa 'd còse grame coma ch’a l’han fàit lor[7], 7e ch’i ven-o nen d’idolatra, coma vàire 'd lor a son ëstàit, tal coma ch’a dis la Scritura: “Ël pòpol a l’é setasse për mangé e bèive, e peui a son levasse për fé 'd bagord[8]”. 8Vardoma 'd nen fé 'd saloparìe coma ch’a l’han fàit cheidun ëd lor che për lòn a na son mòrtje ant un di sol vintetrè mila[9]. 9Butoma nen a la preuva ‘l Crist, coma cheidun ëd lor a l’ha fàit e a son mòrt mordù da le serp[10]. 10E fé nen ëd plente coma cheidun ëd lor a fasìa e a son mòrt për man ëd lë sterminator. 11Tut lòn ch’a l’é capitaje a l’era n’esempi, e a l’é stàit butà për ëscrit coma n’avertiment për nojàutri ch’i vivoma ant ij dì darié[11].

12Ëd conseguensa, che col ch’as chërd dë sté drit, ch’as pija bin varda 'd nen tombé. 13Le preuve ch’i l’eve da soporté a son nen suruman-e. Nosgnor a l’é fedel e chiel a permëttrà pa chi sie tentà al dëdlà 'd vòstre fòrse. Ansema a la tentassion, chiel av dà sèmper la manera 'd seurtine e 'd soportela.

Comunion con ël Crist e nen con j’idoj

[modifiché]

14Donca, car ij mè amis, scapé vìa da l’idolatrìa. 15Iv parlo coma a 'd gent ëd bon sens: giudiché vojàutri midem lòn ch’i diso. 16Cand ch’i benedissoma 'l càles a la Tàula ‘d Nosgnor, è-lo nen la comunion con ël sangh ëd Crist? E 'l pan ch’i butoma a tòch, é-lo nen la comunion con ël còrp ëd Crist[12]? 17Përchè a-i é un pan sol e noi ch’i soma diversi i soma un còrp sol, dàit che tùit i pioma ij tòch ëd col medésim pan.

18Pensé mach al pòpol d’Israel: cand ch’a mangiavo la carn ch’a l’era stàita sacrificà an sl’autar a mostravo ch’a j’ero tuti an comunion[13]. 19Còs é-lo donca ch’i diso? Fòrse lòn ch’a l’é sacrificà a d’ìdoj a l’ha 'n sens? O che j’ìdoj a son ëd dio génit? 20Ma gnanca 'n pò! I diso che coj sacrifissi a son ësmonù pa a Nosgnor, ma a 'd demòni[14]. 21I peule nen bèive dal càles ëd Nosgnor e 'dcò dal càles dij demòni; i peule nen pijé part a la tàula ‘d Nosgnor e 'dcò a cola ch’a l’é dij demòni. 22Volom-ne fòrse provoché Nosgnor a la gelosìa[15]? Som-ne fòrse pì fòrt che chiel?

Libertà 'd consiensa

[modifiché]

23Cheidun a dis: “As peul[16] fé tut lòn ch’as veul[17]”, ma nen tut a conven felo; “As peul fé tut lòn ch’as veul”, ma nen tut a fà bin[18]. 24Che gnun a fasa mach lòn ch’a-j conven[19], ma ch’a pensa ‘dcò a j’àutri.

25Mangé 'd tut lòn ch’as vend dal maslé[20] sensa fé d’indàgin da 'ndoa ch’a ven për motiv ëd consiensa, 26përchè la tèra e tut lòn ch’a-i é a l’é ‘d Nosgnor[21]. 27Se cheidun ch’a l’é nen cristian a v’anvita a mangé da chiel e vojàutri l’anvit i l’agradisse, mangé ‘d tut lòn ch’av butran dë 'dnans sensa avèj scrùpoj ëd consiensa. 28Ma se cheidun a v’avertiss e av dis: “Cola-là a l’é 'd ròba ch’a l’é stàita sacrificà a j’ìdoj”, mangene nen, për considerassion ëd coj ch’a l’han avertive e ch’a na fan un cas ëd consiensa. 29Cand ch’i diso ëd consiensa, i faso nen riferiment a la vòstra 'd consiensa, ma a la soa. An efet, për còs é-lo che mia libertà a l’avrìa da esse condanà da la consiensa 'd n’àutr? 30E s’i peudo ringrassié Nosgnor pr’ ël mangé e i na gòdo, përchè son-ne dzaprovà 'd lòn ch’i na rendo grassie?

31Parèj, donca, sia ch’i mange, sia ch’i bèive, o ch’i fase cheicòs d’àutr, fé tut a la glòria 'd Nosgnor. 32Contut, ch’i sie mai n'ocasion dë scàndol, nì pr’ ij Giudé,ni pr’ ij Grech, nì për la Cesa 'd Nosgnor. 33Fé coma ch’i faso mi, ch’i serco 'd fé piasì a tuti an tut. I faso nen mach lòn ch’am fà piasì: i faso lòn ch’a l’é mej për j’àutri përch’ a sio salvà.

Nòte

[modifiché]
  1. Cfr. Surtìa 13:21-27.
  2. Cfr. Surtìa 14:22-29.
  3. O “an Mosè”.
  4. Cfr. Surtìa 16:35.
  5. Cfr. Surtìa 17:6; Numer 20:11.
  6. Cfr. Numer 14:29-30.
  7. Cfr. Nùmer 11: 4.
  8. Cfr. Surtìa 32:6.
  9. Cfr. Numer 25:1-16.
  10. cfr. Numer 21:5-6.
  11. Cfr. Numer 16:41-49.
  12. Cfr. Maté 26:26-28; March 14:22-24; Luca 22:19-20.
  13. O “an comunion con l’autar”. Cfr.Levitich 7:6.
  14. Cfr. Deuteronòmi 32:17.
  15. Cfr. Deuteronòmi 32:21.
  16. O “a l’é consentì”.
  17. Cfr. 1 Corint 6.12.
  18. O “a edifica”.
  19. O “sò tornacont”.
  20. O “al mercà”.
  21. Cfr. Salm 24:1.