La Bibia piemontèisa/Testament Neuv/Corint/1Corint 10

←1 Corint 9

La Bibia piemontèisa Litre ai Corint

1 Corint 11→

La Bìbia piemontèisa - 1 Corint 10

1 Corint

10

L’esempi d’Israel, avertiment contra l’idolatria

¹Ora, car ij mè frej e seur, i veuj nen ch’i dësmentie che ij nòstri antich a son ëstàit tuti sota na nìvola^[1] ch’a-j mostrava la diression ch’a l’avìo da andé, e ch’a l’han travërsà 'l mar^[2] a pé sùit. ²Tuti, pr’ ël mojen ëd la nìvola e dël mar, a son ëstàit batesà coma 'd dissépoj ëd Mosè^[3]. ³Tuti a l’han arseivù l’istess mangé spiritual^[4], ⁴e tuti a l’han beivù dl’istessa beivanda spiritual^[5], përchè ch’a beivìo da la pera spiritual ch’a viagiava con lor. Cola pera a l’era 'l Crist. ⁵Ma Nosgnor a l’é nen ëstàit content ëd la pì part ëd lor, coma a lo dimostra che lor a son peui mòrt ant ël desert e che ij sò còrp a son restaje spatarà^[6]. ⁶Tut lòn a l’é n’esempi për nojàutri përchè i l’àbio nen d’anvìa 'd còse grame coma ch’a l’han fàit lor^[7], ⁷e ch’i ven-o nen d’idolatra, coma vàire 'd lor a son ëstàit, tal coma ch’a dis la Scritura: “Ël pòpol a l’é setasse për mangé e bèive, e peui a son levasse për fé 'd bagord^[8]”. ⁸Vardoma 'd nen fé 'd saloparìe coma ch’a l’han fàit cheidun ëd lor che për lòn a na son mòrtje ant un di sol vintetrè mila^[9]. ⁹Butoma nen a la preuva ‘l Crist, coma cheidun ëd lor a l’ha fàit e a son mòrt mordù da le serp^[10]. ¹⁰E fé nen ëd plente coma cheidun ëd lor a fasìa e a son mòrt për man ëd lë sterminator. ¹¹Tut lòn ch’a l’é capitaje a l’era n’esempi, e a l’é stàit butà për ëscrit coma n’avertiment për nojàutri ch’i vivoma ant ij dì darié^[11].

¹²Ëd conseguensa, che col ch’as chërd dë sté drit, ch’as pija bin varda 'd nen tombé. ¹³Le preuve ch’i l’eve da soporté a son nen suruman-e. Nosgnor a l’é fedel e chiel a permëttrà pa chi sie tentà al dëdlà 'd vòstre fòrse. Ansema a la tentassion, chiel av dà sèmper la manera 'd seurtine e 'd soportela.

Comunion con ël Crist e nen con j’idoj

¹⁴Donca, car ij mè amis, scapé vìa da l’idolatrìa. ¹⁵Iv parlo coma a 'd gent ëd bon sens: giudiché vojàutri midem lòn ch’i diso. ¹⁶Cand ch’i benedissoma 'l càles a la Tàula ‘d Nosgnor, è-lo nen la comunion con ël sangh ëd Crist? E 'l pan ch’i butoma a tòch, é-lo nen la comunion con ël còrp ëd Crist^[12]? ¹⁷Përchè a-i é un pan sol e noi ch’i soma diversi i soma un còrp sol, dàit che tùit i pioma ij tòch ëd col medésim pan.

¹⁸Pensé mach al pòpol d’Israel: cand ch’a mangiavo la carn ch’a l’era stàita sacrificà an sl’autar a mostravo ch’a j’ero tuti an comunion^[13]. ¹⁹Còs é-lo donca ch’i diso? Fòrse lòn ch’a l’é sacrificà a d’ìdoj a l’ha 'n sens? O che j’ìdoj a son ëd dio génit? ²⁰Ma gnanca 'n pò! I diso che coj sacrifissi a son ësmonù pa a Nosgnor, ma a 'd demòni^[14]. ²¹I peule nen bèive dal càles ëd Nosgnor e 'dcò dal càles dij demòni; i peule nen pijé part a la tàula ‘d Nosgnor e 'dcò a cola ch’a l’é dij demòni. ²²Volom-ne fòrse provoché Nosgnor a la gelosìa^[15]? Som-ne fòrse pì fòrt che chiel?

Libertà 'd consiensa

²³Cheidun a dis: “As peul^[16] fé tut lòn ch’as veul^[17]”, ma nen tut a conven felo; “As peul fé tut lòn ch’as veul”, ma nen tut a fà bin^[18]. ²⁴Che gnun a fasa mach lòn ch’a-j conven^[19], ma ch’a pensa ‘dcò a j’àutri.

²⁵Mangé 'd tut lòn ch’as vend dal maslé^[20] sensa fé d’indàgin da 'ndoa ch’a ven për motiv ëd consiensa, ²⁶përchè la tèra e tut lòn ch’a-i é a l’é ‘d Nosgnor^[21]. ²⁷Se cheidun ch’a l’é nen cristian a v’anvita a mangé da chiel e vojàutri l’anvit i l’agradisse, mangé ‘d tut lòn ch’av butran dë 'dnans sensa avèj scrùpoj ëd consiensa. ²⁸Ma se cheidun a v’avertiss e av dis: “Cola-là a l’é 'd ròba ch’a l’é stàita sacrificà a j’ìdoj”, mangene nen, për considerassion ëd coj ch’a l’han avertive e ch’a na fan un cas ëd consiensa. ²⁹Cand ch’i diso ëd consiensa, i faso nen riferiment a la vòstra 'd consiensa, ma a la soa. An efet, për còs é-lo che mia libertà a l’avrìa da esse condanà da la consiensa 'd n’àutr? ³⁰E s’i peudo ringrassié Nosgnor pr’ ël mangé e i na gòdo, përchè son-ne dzaprovà 'd lòn ch’i na rendo grassie?

³¹Parèj, donca, sia ch’i mange, sia ch’i bèive, o ch’i fase cheicòs d’àutr, fé tut a la glòria 'd Nosgnor. ³²Contut, ch’i sie mai n'ocasion dë scàndol, nì pr’ ij Giudé,ni pr’ ij Grech, nì për la Cesa 'd Nosgnor. ³³Fé coma ch’i faso mi, ch’i serco 'd fé piasì a tuti an tut. I faso nen mach lòn ch’am fà piasì: i faso lòn ch’a l’é mej për j’àutri përch’ a sio salvà.

Nòte

1. Cfr. Surtìa 13:21-27.
2. Cfr. Surtìa 14:22-29.
3. O “an Mosè”.
4. Cfr. Surtìa 16:35.
5. Cfr. Surtìa 17:6; Numer 20:11.
6. Cfr. Numer 14:29-30.
7. Cfr. Nùmer 11: 4.
8. Cfr. Surtìa 32:6.
9. Cfr. Numer 25:1-16.
10. cfr. Numer 21:5-6.
11. Cfr. Numer 16:41-49.
12. Cfr. Maté 26:26-28; March 14:22-24; Luca 22:19-20.
13. O “an comunion con l’autar”. Cfr.Levitich 7:6.
14. Cfr. Deuteronòmi 32:17.
15. Cfr. Deuteronòmi 32:21.
16. O “a l’é consentì”.
17. Cfr. 1 Corint 6.12.
18. O “a edifica”.
19. O “sò tornacont”.
20. O “al mercà”.
21. Cfr. Salm 24:1.