La Bibia piemontèisa/Testament Neuv/Luca/Luca 21

←Luca 20

La Bibia piemontèisa Vangeli 'd Luca

Luca 22→

La Bìbia piemontèisa - Luca 21

Luca

21

L’oferta ‘d na pòvra vìdoa

¹Antant che Gesù a l’era ant ël templi, a vardava coma djë sgnor a butavo soe limòsne 'nt la bùssola. ²A l’ha ‘dcò vëddù na pòvra vìdoa ch’a-i butava doe psëtte d'aram. ³E Gesù a l’ha dit: “An vrità iv diso che cola pòvra vìdoa a n’ha butane 'd pì che tùit j’àutri. ⁴Përchè tuti costi-sì a l’han dàit mach lòn ch’a n’avìo 'd tròp; mentre, a l’opòst, cola fomna a l’ha dàit ëd lòn ch’a n’avìa da manca, tut lòn ch’a l’avìa për vive”.

Gesù a preanonsia la distrussion dël templi

⁵Cheidun dij sò dissépoj a parlava dël templi e ‘d coma ch’a fussa ornà ‘d bele pere e d’oferte votive. Ma Gesù a l’ha dit: ⁶“Ëd tut lòn ch’i varde, a vniran ij di ch’a-i sarà lassà an sù pera su pera ch’a sìa nen campà giù”.

⁷Anlora a l’han ciamaje: “Magìster, cand l’é-lo, donca, che ste còse a l’han da rivé? E che segn a-i sarà-lo cand che cole còse-lì a l’avran da rivé?”. ⁸E chiel a l’ha dije: “Pijeve varda ‘d nen esse dëstradà, përchè diversi a vniran a mè nòm an disand: ‘A l’é mi ch’i son ël Crist’ e ‘Ël temp a l’é rivà!”, ma chërdije nen, andeje nen dapress. ⁹Cand ch’i sentireve ‘d guère e d’arvire, sbaruveve nen, përchè a venta che cole còse a rivo anans ëd lòn, ma la fin a-i sarà nen tant prest”.

¹⁰Peui a l’ha giontà: “Na nassion as leverà contra n’àutra nassion, e un règn contra n’àutr règn. ¹¹E a-i sarà dij grand taramòt daspërtut, ëd famin-a e ‘d pestilense an diversi pais, e a-i saran ëd fàit afros e ‘d grand segn ant ël cel. ¹²Ma anans ch’a-i rivo tute ste còse, av buteran le man adòss, e av përseguiteran. Av rabasteran ant le sinagòghe e av butran an përzon. A vë mneran dë 'dnans a ‘d rè e a ‘d governador për càusa ‘d mè nòm. ¹³Cola-lì a sarà n’ocasion për rende testimoniansa ‘d vòstra fede. ¹⁴Sagrineve nen ëd lòn ch’i l’avreve da rësponde, ¹⁵Mi midem iv darai n’eloquensa^[1] e na saviëssa che gnun ëd vòstri aversari a saran bon a resistje o ‘d parleje contra^[2]. ¹⁶I sareve ‘dcò bandonà da vòst pare e da vòstra mare, e da vòsti frej, e da vòsti parent, e da vòsti amis; e a na faran meuire diversi an tra ‘d voi. ¹⁷I sareve an òdio a tuti për càusa ‘d mè nòm. ¹⁸Contut, gnanca ‘n cavèj ëd vòsta testa a sarà përdù. ¹⁹Con vòsta përseveransa iv salvreve la vita.

La gran tribulassion

²⁰Cand ch’i vëdreve Gerusalem anvironà d’armade, arcordeve anlora che ‘l temp ëd soa devastassion a l‘é davzin. ²¹Anlora, coj ch’a son an Giudea, ch’a scapo an sle montagne; e coj ch’a son an Gerusalem ch’a la chito, e coj ch’as treuvo 'nt ij camp, ch’a intro nen ant la sità, ²²përchè coj di-lì a son ij di dl’arvangia ‘d Nosgnor, e tut lòn ch’a diso lë Scriture as compirà^[3].

²³Ora, an coj di-lì, maleur a cole fomne ch’a speto ‘n cit, e a cole ch’a dan ël làit! Përchè a vnirà na granda dësgrassia an sël pais e l’indignassion ëd Nosgnor a së stendrà contra sto pòpol: ²⁴a tombran sota ‘l taj ëd la spa o a saran fàit përzoné për tute le nassion. Gerusalem a sarà scarpisà dai pagan, fin-a a che ij temp dij pagan a sio compì.

La vnùa dël Fieul ëd l’òm

²⁵E a-i sarà ‘d segn ant ël sol, ant la lun-a e 'nt le stèile, e ‘n tal afann ant le nassion che un a savrà pì nen còsa pensé dël gran breugg ch’a farà ‘l mar e dla violensa dj'onde^[4], ²⁶ëd manera che la gent a sarà dël tut sburdìa për lòn ch’a sarà press a rivé an sla tèra, përchè fin-a le potense dël cel a saran socrolà. ²⁷Anlora as vëdrà ‘l Fieul ëd l’òm ch’a riva an s'na nìvola con granda potensa e majestà^[5]. ²⁸Ora, cand che tut sòn a comensrà a rivé, vardé ‘n su^[6], përchè vòstra liberassion as avzin-a”.

La lession dël fié

²⁹Anlora Gesù a l’ha proponuje costa paràbola: “Vardé ‘l fié e tùit j’àutri erbo: ³⁰Cand ch’a comenso a giché, i seve da voi istess, an vardand, che l’istà a l’é già davzin-a. ³¹L’istess, quand ch’i vëdreve ch’a riva tut lòn ch’i l’hai dive, arcordeve che ‘l règn ëd Nosgnor a l’é press a rivé. ³²An vrità iv diso che sta generassion-sì a passerà nen che tute ste còse a sio rivà. ³³Ël cel e la tèra a passeran, ma mie paròle a passeran nen”.

Esortassion a vijé

³⁴“Vojàutri, donca, pijeve varda che ij vòstri cheur a sio nen antërpì da lë smangiassade o da la bronzògna, o dai crussi dla vita, për tëmma che coj di-lì av ciapo ‘d sorprèisa; ³⁵përchè a ciaprà parèj ëd na rèj tùit j’abitant ëd la tèra. ³⁶Vijé, donca, an pregand an minca ocasion, përchè ch’i sìe fàit degn dë schivié tute cole còse ch’a deuvo rivé e përchè i peusse presenteve sensa tëmma dë 'dnans al Fieul ëd l’òm”.

³⁶Ora, Gesù a dotrinava ‘d di 'nt ël templi, ma a la sèira as artirava e a passava la neuit an sël Mont ëd j’Olivé. ³⁷Contut, già a la matin bonora ël pòpol a vnisìa da chiel al templi^[7] për ëscotelo.

Nòte

1. O “na boca”.
2. 21:14-15 cfr. Luca 12:11-12.
3. Cfr. Osèa 9:7.
4. Cfr. Isaia 13:10; Esechiel 32:7; Gioel 2:31; Arvelassion 6:12-13.
5. Cfr. Daniel 7:13; Arvelassion 1:7.
6. O “aussé la testa”.
7. Cfr. Luca 19:47.