La Bibia piemontèisa/Testament Neuv/At/At 1

←Gioann 21

La Bibia piemontèisa J'At dj'Apòstoj

At dj'Apòstoj 2→

J’At ëd j’Apòstoj

1

La Bìbia piemontèisa - At 01

L’assension ëd Gesù al cel

¹Mè car Teòfil, i l’hai scrivù ‘l prim racont^[1] al rësguard ëd tut lòn che Gesù a l’ha fàit e mostrà ²fin-a al di ch’a l’é stàit portà su ‘n cel, apress d’avèj dàit, për ël mojen ëd lë Spìrit Sant, ëd disposission^[2] a j’apòstoj ch’a l’avìa sernù. ³A j’istess apòstoj, apress dij sò patiment, chiel medesim a l’ha ‘dcò presentasse viv con vàire preuve përsuasive. Chiel a l’é stàit vëddù da lor vàire vire durant quaranta di e a l’ha parlaje ‘d chestion relative al règn ëd Nosgnor. ⁴Cand che chiel a l’era con lor, a l’avìa fortì: “Chité pa Gerusalem, ma speté ambelelà ch’a vada a compiment la promëssa^[3] dël Pare, cola ch’i l’eve sentù da mi. ⁵Përché Gioann a l’avìa batesà con d’eva, ma vojàutri i sareve batesà con lë Spìrit Sant^[4] da sì a pòchi di”.

⁶Ore, cand ch’a son radunasse, a l’han comensà a ciameje: “Signor, sarà-lo adess ch’it butras torna an pé 'l règn d’Israel?”. ⁷Chiel a l’ha dije: “Ël Pare a veul nen che vojàutri i conòsse ‘l temp o ‘l moment ëd lòn che chiel a l’ha stabilì ‘d manera sovran-a, ⁸ma i arseivreve potensa cand che lë Spìrit Sant a vnirà su 'd voi. Antlora im sareve testimòni^[5] a Gerusalem e an tuta la Giudèa e la Samarìa, fin-a a l’estremità dla tèra”.

⁹Dòp ch’a l’ha dit ëste còse, antramentre ch’a vardavo, Gesù a l’é stàit elevà, e na nìvola a l’ha stërmalo da la vista^[6]. ¹⁰J’euj dj’apòstoj, dòp che chiel a l’era andass-ne, a l’ero restà fiss al cel, ma a l’amprovista a son ancorzusse ch’a-i ero davzin a lor dòi òm vestì ‘d bianch ¹¹ch’a l’han dije: “Gent ëd Galilèa, përchè i seguiteve a vardé anvers al cel? Col Gesù midem ch’a l’é stàit portà an cel, a ‘rtornërà 'nt l’istessa manera ch’i l’eve vëddulo monteie”.

La sostitussion ëd Giuda

¹²Anlora a son tornass-ne a Gerusalem dal mont^[7] ch’a l’é ciamà dj’Olivé, lontan da Gerusalem la distansa ch’a l’é consentìa ‘d fé ‘d saba^[8]. ¹³E cand ch’a-i son intrà, a son montà 'nt la stansia ch’a l’é dzora dla ca andoa ch’a stasìo Pero e Giaco, Gioann e Andrea, Flip e Tomà, Bërtromé e Maté, Giaco fieul d’Alfèo, Simon ël Zelòta e Giuda, ël frel ëd Giaco^[9]. ¹⁴Tùit ësti-sì a seguitavo concòrdi a preghé, ansema a le fomne, e con Maria, mare ‘d Gesù, e con ij sò frej.

¹⁵An coj di lì Pero a l’é aussasse an pé an mes dij dissépoj, ch’a l’ero radunà an nùmer d'apopré sentevint, e a l’ha dije: ¹⁶“Frej! A j’era damanca che lòn ch’a l’é stàit ëscrivù a l’avèissa sò efet, visadì la predission che lë Spìrit Sant a l’avìa fàit për boca ‘d David, al rësguard ëd Giuda, ch’a l’é stàit la guida ‘d coj ch’a l’han ciapà Gesù. ¹⁷Pròpi chiel ch’a l’era dla nòstra companìa e a l’avìa arseivù soa part an cost ministeri". ¹⁸Ora Giuda, con ij sòld ch’a l’avìa arseivù ëd compens për sò malfé, a l’avìa catà ‘n camp e peui chiel a l’é stàit ësfracelà^[10]. Sò còrp a l’é squarsasse a metà e soe ventraje a son ëspantiasse. ¹⁹St’aveniment-sì a l’avìa peui savusse an tuta la sità ‘d Gerusalem, parèj che, an soa lenga, col camp a l’é stàit ciamà Hacheldama, ch’a veul dì “camp ëd sangh”^[11]. ²⁰Përchè a l’é scrit ant ël lìber dij Salm^[12]: “Che soa abitassion a sia bandonà, che gnun a l’àbita, e che n’àutr a pija soa posission ëd responsabilità^[13]”. ²¹“A venta, donca, che un ëd coj^[14] ch’a l’han compagnane durant tut ël temp che ‘l Signor Gesù a l'é vivù antrames ëd nojàutri, ²²an comensand dal batésim che Gioann^[15] a l’avìa aministraje fin-a al di che a l’é stàit elevà^[16] da 'nsema a noi, cheidun ëd lor a dventa 'nsema a nojàutri un testimòni ‘d soa arsuression”. ²³Anlora a l’han fàit la propòsta ‘d dòi candidà: Giusèp, ciamà Barsabba (ch'a l'avìa lë stranòm: ël Giust), e Matìa. ²⁴Peui a l’han pregà an disend: “Nosgnor! Ti, ch’it conòsse ij cheur ëd tuti, fane vëdde col ch’a sia dë sti dòi-sì ch’it l’has sernù ²⁵për pijé l’incàrich ëd cost servissi e apostolà che Giuda a l’ha bandonà për andess-ne a sò leugh”. ²⁶Peui a l’han tirà a sòrt, e la sòrt a l’é tocà a Matìa, che parèj a l’é stait contà coma un ëd j’apòstoj ansema a j’óndes.

Nòte

1. Cfr. Luca 1:1-4.
2. O ordin, comand, comission.
3. Cfr. Luca 24:49.
4. Cfr. Maté 3:11; March 1:8; Luca 3:16; Gioann 1:33.
5. Cfr. Maté 28:19; March 16:15; Luca 24:47-48.
6. Cfr. March 16:19; Luca 24:50-51.
7. O “àuta colin-a”.
8. Apopré tre chilométer (da le nòrme ebraiche).
9. Cfr. Maté 10:2-4; March 3:16-19; Luca 6:14-16.
10. Giuda a l’avìa ampicasse e a peul d'esse che, an fasend parèj, la còrda o l’erbo a fùissa s-ciapasse, e chiel a sia robatà con la facia a tèra e queicòsa a l’àbia dovertaje lë stòmi.
11. 1:18-19 cfr. Maté 27:3-8.
12. Cfr. Salm 69:25.
13. Cfr. Salm 109:8. Let. Dignità ‘d vësco, sovrintendent dla comunità.
14. O "j’òm".
15. Cfr. Maté 3:16; March 1:9; Luca 3:21.
16. Cfr. March 16:19; Luca 24:51.