La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Isaia/Isaia 40

←Isaìa 39

La Bibia piemontèisa Isaìa

Isaia 41→

La Bìbia piemontèisa - Isaia 40

Isaia

40

Nosgnor a consóla sò pòpol

¹“Consolé, consolé mia gent” a dis vòst Dé. ²“Parlé al cheur ëd Gerusalem e nunsieje che ij sò di da s-ciavandé a son rivà a la fin, ch’a l’é staje përdonà soe colpe, ch’a l’ha arseivù da Nosgnor na retribussion dobia për tùit ij sò pecà”. ³Scoté! A l’é cheidun ch’a crija: “Pronté 'nt ël desert la via che ‘l Signor a l’ha da passeie, ant la vàuda spianeje na stra a nòst Dé^[1]. ⁴Aussé ‘l livel ëd j’avalament, sbassé ij mont e le colin-e; che ij teren rudi a dvento na spianada, che ij vir ëd le stra a sio drissà. ⁵Anlora a sarà arvelà la glòria ‘d Nosgnor, e tùit ansema a vëdran che Nosgnor midem a l’ha parlà^[2]”.

⁶Na vos a dis: “Fà na crija!“. E n’àutra a rëspond: “Che crija hai-ne da fé?” . “Proclama che tùit a son coma d’erba. Soa blëssa^[3] a svaniss tòst tanme le fior ant ij camp. ⁷L’erba a sëcca e la fior a anfiapiss sota al buf ëd Nosgnor. Pròpi parèj a l’é con la gent!” ⁸L’erba a sëcca e la fior a ‘nfiapiss, vera, ma la paròla ‘d nòstr Dé a dura për sèmper^[4]”.

⁹Monta an s’un mont bin àut, ti ch’it pòrte ‘d bon-e neuve a Sion; àussa bin fòrta toa vos, ti ch’it pòrte ‘d bon-e neuve a Gerusalem. Crija, gnun-e tëmme! Dije a le sità ‘d Giuda: “Tò Dé a l’é ‘n camin ch’a riva!” . ¹⁰Nosgnor a riva con potensa, con la fòrsa ‘d sò brass chiel a dòmina sovran dzora 'd tute le còse. A lo compagna ‘l frut ëd soa vitòria; a-j van danans ij sò trofé^[5]. ¹¹Tanme ‘n bërgé^[6] chiel a pastura sò strop: A pija 'n brass j'agnej, a-j pòrta strèit al pét, a compagna con soen le feje ch'a dan ël làit..

Ël Creator, sovran dël mond

¹²Chi é-lo ch’a l’ha mai pijà le mzure dj’aque dë sto mond con la man? Chi é-lo ch’a l’é stàit bon a mzuré ‘l cel a branche? Chi d’àutri ch’a sapia col ch’a l’é ‘l pèis ëd la téra o ch’a l’abia peisà le montagne e le colin-e an s'na balansa? ¹³Chi podrìa-lo consijé, lë Spìrit ëd Nosgnor? Chi podrìa-lo deje ‘d sugeriment o mostreje 'd fé cheicòsa^[7]? ¹⁴Da chi podrìa-lo arsèive n’avis për savèj se magara a l’avèissa sbalià? Chi é-lo ch’a podrìa mostreje la sapiensa? Chi podrìa deje ‘d conossensa? Chi é-lo ch’a-j farà vëdde ‘l senté dl'anteligensa?

¹⁵Gnun, përchè për chiel le nassion a son tanme na stissa d’eva 'nt un sigilin, a valo tanme ‘d granin ëd póer ansima na balansa. Chiel a cheuj la tèra antrega coma s’a fussa ‘n granin ëd sabia. Vera, j'ìsole a son tanme ‘d póer ch’a vola. ¹⁶Tut ël bòsch ëd le foreste dël Liban e tute le bestie dël Liban a sarìo nen pro për fé n’olocàust ch’a fussa degn ëd nòst Dé. ¹⁷Dë 'dnans ëd chiel tute le nassion ansema a valo pròpi nen. Ai sò euj a conto men-o che nen - ròbe veuide e gòle ‘d savon.

¹⁸A còsa podrìe comparissioné Nosgnor? Che sòrt ëd’mistà a podrìa rapresentelo? ¹⁹Podrìe fòrse comparissionelo a n’ìdol fondù, patinà d’òr e decorà con ëd cadnin-e d’argent^[8]? ²⁰Opura, se cheidun a l’é tròp pòver për fesse fé ‘d ròba parèj, col-lì as podrìa almanch fesse fé na mistà ‘d bòsch ch’as guasta pa e ch'a staga bin an pé, scurpìa da ‘n brav artista.

²¹L’eve fòrse mai sentulo? I capisse fòrse nen? I seve fòrse ciòrgn a le paròle ‘d Nosgnor - le paròle che chiel a l’ha përnunsià anans che ‘l mond a fussa creà? Seve-ne fòrse ignorant an sla manera che chiel a sustniss la tèra? ²²Nosgnor a l’é stà dzora dla vòlta dla tèra. Për chiel la gent là an bass a smijo a ‘d furmije. A l’é chiel ch’a l’ha dëstèis ël cel coma na tèila fin-a e a l’é fasne na tenda për abitassion.

²³A l’é chiel ch’a giùdica ij pòpoj potent dël mond e a-j fà dventé na ròba bin da pòch: ²⁴A son pen-a piantà, pen-a sëmnà, pen-a a buto giù soe rèis, ch'a riva 'l vent, a-j fà arsëcché e a-j pòrta via tanme 'd fil ëd paja.

²⁵Ël Dé sant a dis: “A chi podrìe-ne mai comparissioneme? Chi ch’a podrìa mai esse coma ch’i son mi?“. ²⁶Vardé mach su an cel. Chi é-lo ch’a l’ha creà tute le stèile? Chiel a-j fà seurte tanme n’armeja, un-a apress ëd l’àutra, e a-j ciama tute për nòm. Për motiv ëd soa potensa granda e fòrsa sensa paragon, gnanca un-a ‘d lor a manca a sò apel.

²⁷Pòpol ëd Giacòb, përchè parles-to parej? Përchè, gent d'Israel, dises-to che 'l Signor a vëdd pa lòn ch'av ancàpita, ch' ël Signor as anteressa pa 'd vòstra càusa? ²⁸I lo seve pa? I l'eve mai sentulo? Nosgnor a l’é Dé për sèmper. A l’é chiel ch’a l’ha creà la tèra da ‘n cap a l’àutr. Chiel a së straca pa nen, chiel a faliss mai. Soa 'nteligensa as la peul pa sondé. ²⁹A l’é chiel ch’a dà fòrse neuve a jë strach, ch’a ‘nrobustiss coj ch’a son fiach. ³⁰Ij giovo a së straco e a ven-o fiach; ij mej guerié as antrapo e a tombo për tèra. ³¹Coj ch'a l'han fiusa an Nosgnor, nopà, a 'rtreuvo le fòrse, as alvo su coma s' a l'avèisso d'ale d'òja, a marcio sensa vnì strach e a coro sensa perde le fòrse.

Nòte

1. Ch’a l’ha castigaje doe vire. Cfr. Maté 3:3; March 1:3; Gioann 1:23.
2. 40:3-5 cfr. Luca 3:4-6.
3. O "tute soe promësse".
4. 40:6-8 cfr. Giaco 1:10-11; 1 Pero 1:24-25.
5. Cfr. Isaia 62:11; Arvelassion 22:12.
6. Cfr. Gioann 10:11.
7. Cfr. Roman 11:34; 1 Corint 2:6.
8. 40:18-19 cfr. At 17:29.