La Bibia piemontèisa/Testament Neuv/Roman/Roman 9

←Roman 8

La Bibia piemontèisa Roman

Roman 10→

La Bìbia piemontèisa - Roman 09

9

La sernìa che Dé a l'ha fàit d'Israel

¹Ël Crist a l'é mè testimoni che mi i diso la vrità. Mìa cossiensa e lë Spirit Sant a na dan ëdcò la conferma. ²Mè cheur a l'é pien ëd n'aflission méra e d'un torment ch'a finìss mai për motiv ëd mè pòpol, ij mè frej e seur israelita. ³I sarìa fin-a dispòst a pijeme mi na maledission eterna, visadì d'esse tajà fòra dal Crist, se mach lolì a podèissa salveje. ⁴Lor a son ël pòpol d'Israel, sernù për esse ij fieuj adotà^[1] 'd Nosgnor. Chiel a l'avìa arvelaje soa glòria. A l'avìa fàit con lor d'aleanse e a l'ha daje soa lege. A l'ha daje 'l privilegi 'd podeje rende 'l culto e d'arsèive soe promësse maravijose. ⁵Abraam, Isàch e Giacòb a son ij sò antich, e 'l Crist midem a l'era n'Israelita, për lòn ch'a riguarda soa natura uman-a. E chiel a l'é Dé, col ch'a governa tute le còse e ch'a l'é degn ëd làuda eterna! Amen!

⁶Bin, alora, é-lo che Dé a l'ha sbalià a compì la promëssa ch'a l'avìa fàit a Israel? Nen d'autut, përché a l'é pa che tuti coj ch'a nasso israelita, a son për dabon dij member ëd ël pòpol ëd Dé. ⁷Esse dissendent d'Abraam a-j rend pa tuti fieuj d'Abraam. Përchè la Scritura a dis: "A l'é an Isach ch'a dovrà consideresse soa dissendensa^[2], përché Abraam a l'avìa 'dcò d'àutri fieuj e fije. ⁸Sossì a veul dì che ij dissendent d'Abraam da la mira uman-a a son pa tuti necessariament fieuj ëd Dé. Mach ij fieuj ëd la promëssa a son da consideresse fieuj d'Abraam. ⁹Përchè Dé a l'avìa promëttù: "Da sì a n'ann i arvnirai e Sara a l'avrà na masnà^[3]".

¹⁰La masnà dont a parla a l'é Isach, nòst antich. Cand che chiel a l'era maridasse con Rebeca, chila a l'avìa butà al mond doi binej. ¹¹Tutun, anans ch' ij binej a fusso nassù e ch'a l'avèisso fàit ëd bin o 'd mal chila a l'avìa arseivù 'n mëssage da Nosgnor. (Cost mëssage a mostra che Nosgnor a sern oun o l'àutr conform ai sò propòsit; chiel a ciama 'd gent, ma pa conform a soe euvre 'd lor bon-e o grame ch'a sìo). ¹²A l'avìa dije: "Tò fieul pì vej a sarà 'l servitor ëd tò fieul pì giovo"^[4], ¹³giusta coma ch'a l'é scrit: "I l'hai vorsuje bin a Giacòb e i l'hai rigetà Esaù^[5]".

¹⁴Còsa dirom-ne donca? Che Nosgnor a fà 'd parsialità ingiuste? A l'é sicur che 'd nò! ¹⁵Përchè Nosgnor a l'ha dit a Mosè: "I l'avrai pietà 'd chi i vorerai avejne pietà e i l'avrai compassion ëd chi i vorerai avèjne compassion^[6]". ¹⁶Për conseguensa, a dipend da Nosgnor la decision ëd chi chiel a l'abia da manifesteje soa misericòrdia. A dipend nen dai desideri o da jë sfòrs uman.

¹⁷Përchè la Scritura a dis che Nosgnor a l'avìa dit a Faraon: "Ma i l’hai vorsù mantnite an vita për mostrete mè podèj e përchè mia fama a së spantièissa për tuta la tèra^[7]". ¹⁸I vëdde parèj che a l'é Dé ch'a sern ëd manifesté soa misericòrdia a cheidun e ch'a sern ëdcò d'andurì ij cheur d'àutri, che për lòn as arfudo dë scoté.

¹⁹Ma ti t’ im diras: "Përchè mai, anlora, Nosgnor ancora a rimpròcia la gent ch'a veul pa deje da ment? É-lo nen vera che lor a fan mach lòn che chiel a-j fà fé?". ²⁰Nò, i peude nen dì lolì. Chi chërdes-to d'esse, ti ch'it ses mach n'esse uman, për buté an chestion lòn ch'a fà Nosgnor? La còsa ch'a l'é stàita creà podrìa-la dì a col ch'a l'ha creala. "Përchè l'has-to fame parèj^[8]?".²¹Ël tupiné é-lo nen padron ëd fé con l'istèssa pasta 'd crèja un vas da dovresse për cheicòsa dë special e un da dovresse për cheicòsa 'd comun? ²²Ant l'istessa manera, bele se Dé a l'ha 'l drit ëd manifesté soa ira e soa potenza, a l'é motobin tolerant ëd coj ch'a-i fà tombé adoss soa ira e ch'a son destinà a la përdission. ²³Chiel a fà parèj për fé bërluse le richësse 'd soa glòria 'd manera 'ncora pì ciàira an sù coj ch'a-j manifesta soa misericòrdia e ch'a j'ero stàit predestinà a la glòria. ²⁴E nojàutri is trovoma an tra 'd coj che chiel a l'ha sernù, tant da j'Israelita che da j'àutre gent.

²⁵Second lòn ch'a dis an Osea: "I ciamrai mè pòpol col ch'a l'era nen mè pòpol e i ciamrai mè amor cola ch'a l'era nen amà^[9]. ²⁶"E a rivrà che pròpi 'ndova ch'a l'é stàit dit: 'I seve nen mia gent', ansilì a saran ciamà ij fieuj dël Dé ch’a viv^[10]". ²⁷Ëdcò Isaia a sclama al rësguard d'Israel: "Cand che 'l nùmer dij fieuj d'Israel a sarà tanme la sabia dël mar, mach n'avans a sarà salvà". ²⁸Përchè 'l Signor a dà esecussion a sòa sentensa an sla tèra ëd manera compléta e ràpida^[11]. ²⁹E com' Isaia a l'avìa profetisà: "Se Nosgnor dl'univers a l'avèissa pa lassane 'd dissendent, i sario dventà parèj 'd Sòdoma e i sario stàit compagn ëd Gomòra^[12]".

L'arfud d'Israel a l'é colpèivol

³⁰Còsa dirom-ne donca? Che j'àutre gent ch'a sercavo nen ëd conformesse ai criteri 'd giustissia 'd Dé, lor a son bin rivà a la giustissia, visadì la giustissia ch'a ven da la fede. ³¹Israel, nopà, bele s'a fasìa dë sfòrs grand për dventé giust an sla base 'd n'ubidiensa a la Lege, a l'è nen rivaje. ³²Përchè nò? Përchè a l'è nen rivaje për ël mojen ëd la fede, coma s'a fussa possibil riveje për la Lege. A l’é antrapasse contra la pera d'antrap, ³³pròpi coma ch'a l'é scrit: "Vardé, i buto an Sion na pera d'antrap ch'a farà 'ntrapé la gent, ma chicassìa ch'a chërd an chiel a l'avrà mai da vërgogness-ne^[13]".

Nòte

1. O "a lor a aparten la fijolansa", crfr. Surtìa 9:4.
2. Cfr. Genesi 21:12.
3. Cfr. Génesi 18:10.
4. Cfr. Génesi 25:23.
5. O "in l'hai avù an òdio" cfr. Malachìa 1:2-3.
6. Cfr. Surtìa 33:19.
7. Cfr. Surtìa 9:16.
8. Cfr. Isaia 29:16; 45:9.
9. Cfr. Osea 2:23.
10. Cfr. Osea 1:10.
11. Cfr. Isaia 10:22-23.
12. Cfr. Isaia 1:9.
13. Cfr. Isaia 28:16; 8:14.