La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Surtia/Surtia 33
Surtìa
[modifiché]33
[modifiché]1Nosgnor a l'ha dije a Mosè: "Va, part da sì, ti e 'l pòpol ch'it l'has fàit seurte dal pais d'Egit, monta vers ël pais ch'i l'hai giurà 'd dé a Abraham[1], a Isach[2], e a Giacòb[3], quand ch'i l'hai dit: 'I lo darai a toa posterità'[4]. 2I mandrai n'àngel ëdnans a ti e i taparerai via ij Cananita, j'Amorita, j'Hitita, ij Perisita, j’Evita e ij Gebusita. 3Monta vers ës pais andoa ch'a scor ël làit e l'amel. Nopà, mi i montrai nen con vojàutri[5] përch' i seve 'n pòpol da la testa dura[6]. S'i lo fèissa i podrìa 'd sicur feve fòra[7] tuti për la strà". 4 Quand che 'l pòpol a l'ha sentù ste brute neuve, a l'é sagrinasse e gnun a l'ha pì butasse adòss ij sò ornament, 5përché Nosgnor a l'avìa dit a Mosè: "Dì a j'Israelita: 'Vojàutri i seve 'n pòpol da la testa dura. Se mi i dovèissa monté con voi mach un moment sol, i podrìa feve fòra. Gaveve donca d'adòss ij vòstri ornament parèj ch'i sapia lòn chi l'hai da fé con vojàutri". 6Antlora j'Israelita a l'han gavasse d'acòl ij sò ornament dacant al Mont Horeb.
La presensa ‘d Nosgnor
[modifiché]7Mosè a l'ha ciapà la tenda e a l'ha piantala fòra dal campament, a na bon-a distansa dal campament, e a l'ha ciamala "la Tenda dël Rëscontr"[8]. Chi ch'a l'avèissa vorsù consulté Nosgnor, da adess anans a l'avrìa dovù andé fòra dal campament ant la Tenda dël Rëscontr 8E tute vire che Mosè as n'andasìa a cola tenda-là, tut ël pòpol as levava 'n pé e ciaschëdun as butava a l'intrada 'd soa tenda a vardé Mosè fin tant che chiel a fussa intrà ant la tenda. 9E quand che Mosè a l'era intrà 'nt la tenda, la colòna 'd nìvola as ësbassava e as arestava a l'intrada dla tenda, e 'l Signor a parlava con Mosè. 10Cora che tut ël pòpol a vëddia la colòna 'd nìvola ch'a stasìa dë 'dnans dl'intrada dla tenda, tuta la gent, ciaschëdun a l'intrada 'd soa tenda, as levava 'n pé e as prostrava për adoré l' Signor. 11Nosgnor a parlava con Mosè facia a facia coma cheidun ch'a parla con sò amis. Peui Mosè a 'rtornava al campament: ma sò giovo servidor, Giosuè, fieul ëd Nun, a chitava nen la tenda.
12Mosè a l'ha dit al Signor: "Varda, ti 't l'has dime: 'Fà monté ës pòpol', ma it l'has nen dime chi ch'a vnirà con mi. Ma ti 't l'has dit: ‘It conòsso për nòm e 't l'has trovà grassia dë 'dnans ai mè euj’. 13Ore, s'i l'hai trovà grassia dë 'dnans ai tò euj, fame conòsse toe vie, parèj ch'it conòssa e ch'i peussa seguité a trové grassia dë 'dnans ai tò euj. Varda, costa nassion a l'é tò pòpol". 14E Nosgnor a l'ha dit: "Mia presensa[9] at compagnerà e i 't darai d'arpòs". 15E Mosè a l'ha dije: "Se toa presensa a ven nen con nojàutri, fane gnanca parte da sì, 16përchè coma podrìa-ne savèj ch'i l'hai trovà grassia dë 'dnans ai tò euj, mi e tò pòpol, s'it ven-e pa ansema a noi, parèj ch'a-i sìa na distinsion fra nojàutri[10] e tute j'àutre nassion ch'a-i é an sla facia dla tèra?". 17E Nosgnor a l'ha dije a Mosè: "I farai lòn ch 'it am ciame, da già ch' it l'has trovà grassia dë 'dnans ai mè euj e ch'it conòsso për nòm". 18E Mosè a l'ha dit: "Fame conòsse toa glòria!". 19E'l Signor a l'ha dit: "I farai passé dë 'dnans a ti tut mè splendrior. Dë 'dnans a ti i proclamerai 'l nòm ëd Nosgnor. I l'avrai pietà 'd chi i vorerai avejne pietà e i l'avrai compassion ëd chi i vorerai avèjne compassion[11]". 20Ma a l'ha 'dcò giontà: "Ti 't peule pa vëdde mia facia, përchè gnun a peul vëdde mia facia e vive". 21Nosgnor a l'ha dit: "Varda-sì 'n leu dacant ëd mi: ti të staras an s'na rochera. 22 Quand ch'a passërà mia glòria, i 't butrai 'nt na chërpura dla rochera e i 't quatrai con la man fin tant ch'i sia passà. 23Antlora i gavrai via la man e it am vëdras da daré, ma mia facia a l'ha pa da vëdd-se".