La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Surtia/Surtia 34

←Surtia 33

La Bibia piemontèisa Surtìa (Èsod)

Surtìa 35→

Surtìa

La Bìbia piemontèisa - Surtìa 34

34

Le neuve tàule dla Lege

¹A Mosè Nosgnor a l’ha dije: “Taja doi tàule ‘d pera tanme cole ch’it l’avìe faje anans. Mi i-i ëscrivrai j’istess comandament ch’a-i ero an sle prime. ²Esse pront a la matin bonora a monté an sla bëcca dla montagna për presentete dë 'dnans ëd mi. ³Che gnun at compagna e gnanca ch’as fasa vëdde là da chèich banda. L’istess a val për jë strop ëd feje o ‘d vache: a l'han pa da ven-e a pasturé davzin a la montagna”.

⁴Parèj Mosè a l’é andàit a tajesse doi tàule ‘d pera parèj dle prime. A la matin bonora chiel a l’é montà an sël mont Sinai coma Nosgnor a l’avìa comandaje, portand an man doi tàule. ⁵Antlora Nosgnor a l’é calà giù an mes a na nìvola e a l’é stàit ambelelà con chiel. A l’ha pronunsià sò nòm, ch’a l’é Jahvé. ⁶Nosgnor, an passand dë 'dnans a Mosè a l’ha proclamà: “Jahvé, ël Signor! Ël Dé ‘d compassion e ‘d misericòrdia, ch’a l’é tard a dé ‘d castigh e ch’a l’é fedel ant l’amor. ⁷I manten-o mè amor fin-a a mila generassion, i përdon-o le colpe, j’eror e ij pecà, ma ‘l colpèivol i lo lasso pa sensa castigh; i ciamo cont dle colpe dij pare ai fieuj, e ai fieuj dij fieuj, fin-a a la tersa e a la quarta generassion^[1]”.

⁸Tut sùbit Mosè a l’é prostërnasse fin-a a toché la tèra con la front e a l’ha adorà Nosgnor. ⁹A l’ha dit: “Signor, dagià ch’it l’has acordame tò favor, ven, s’at pias, a compagnene. A l’é sicur che sto pòpol-sì a l’é teston e arviros, ma ti përdon-a nòstre colpe e ij nòstri pecà e fà ‘d nojàutri toa ardità”.

Arnovassion ëd l’Aleansa

¹⁰Nosgnor a l’ha replicà: “Scota, mi i stabilisso n’Aleansa. An presensa ‘d tut ël pòpol i farai ‘d portent coma ch’a në son mai stàit vëddù prima an tuta la tèra nì an qualsëssìa d'àutre nassion. Tut ës pòpol ch’a l’é d'antorn ëd ti a vëdrà coma ch’a fan ampression j’euvre ch’i farai për ti. ¹¹Contut, fà bin atension, ò Israel, a tut lòn ch’it comando ancheuj. I taparerai dë 'dnans a ti j’Amorita, ij Canané, j’Hitita, ij Perisita e ij Gebusé. ¹²Varda bin ëd nen fé dij pat con j’abitant dël pais ch’it ses an camin d’intreje. S’it jë fase, ti ‘t seguitrìe ij sò costum e lòn a dventrìa për ti un trabucèt. ¹³A l’opòst, ti 't l’has da dësblé ij sò autar, campé giù soe colon-e sacrà e rasé a tèra ij sò boschet sacrà^[2]. ¹⁴Ti ‘t l’has pa d’adoré d’àutre divinità, përchè ‘l Signor a së s-ciama "Ël Gelos", un Dé dont la relassion con ti a l’ha da esse ùnica. ¹⁵Fà gnun pat con j’abitant dël pais. Con soe divinità lor a fan ëd prostitussion e a-j ësmon-o ‘d sacrifissi. At anvitran a mangene le vìtime. ¹⁶Peuj at faran mariè ij tò fieuj con soe fije, fomne ch’a smon-o ‘d sacrifissi a d’àutri dìo. A arciarmëran ij tò fieuj tant da feje comëtte adulteri contra ‘d mi an faséndje adoré d’àutri dìo. ¹⁷It deuvras nen butete an pé d’idoj ‘d metal fondù^[3].

¹⁸It l’has da selebré la Festa dle Frascà^[4]: për set dì it mangeras pan sens’alvà, coma i l’hai comandate. Sélebra costa festa minca n'ann ant ël temp fissà dël mèis d’Abib, përchè col-lì a l’é l’aniversari ‘d toa surtìa d’Egit.

¹⁹ Ij prim-génit ëd minca na bestia a më speto^[5], comprèis ij prim-génit mas-cc dij tò strop ëd vache, ëd fèje e ‘d crave. ²⁰Un borichèt prim-génit a peul esse riscatà da Nosgnor an ësmonend n’agnel o na crava giovna a sò pòst. Ma s’it lo veule nen riscaté it l’has da s-ciapeje l’oss dël còl; contut ti ‘t l’has da riscaté minca fieul prim-génit^[6]. Gnun a podrà presentesse dë 'dnans a mi a man veuide.

²¹Ti ‘t l’has ses dì për travajé, ma ‘l sétim di ti ‘t l’has d’arposete, fin-a durant le stagion ëd laurura e cola dl’arcòlt^[7].

²²It l’has da selebré la Festa dl’Arcòlt al prinsipi dl’archeuita dël forment^[8], e selebré la Festa dl’Arcòlt ëd la Ciusa a la fin dla stagion dl’arcòlt^[9].

²³Tre vire l’ann tùit j’òm ëd tò pòpol as presentran dë 'dnans a mi, ch’i son ël Sovran, ël Signor Dé d’Israel. ²⁴I taparerai via j’àutre nassion dë 'dnans a ti e i slargherai tò teritòri e gnun a l’avrà l’anvìa ‘d tò pais e a lo conquistrà damentre ti ‘t presentras dë 'dnans al Signor tò Dé tre vire l’ann.

²⁵Compagna pa con ëd pan arlevà ij tò sacrifissi ‘d bestie^[10]. Gnente ‘d la carn dël sacrifissi ‘d Pasca a l’ha da esse conservà fin-a l'andoman.

²⁶Pòrta al Templi dël Signor, tò Dé, ël mej ëd le primissie dij tò camp^[11]. It l’has nen da fé beuje na crava giovna ant ël làit ëd soa mare^[12]”.

²⁷Apress ëd lòn, Nosgnor a l’ha dije a Mosè: “Buta për ëscrit coste istrussion, për motiv ch’a son ij termo dl’Aleansa ch’i faso con ti e con Israel.

²⁸Mosè a l’é restà 'mbelelà an sla montagna con Nosgnor quaranta dì e quaranta neuit sensa mangé nì bèive, e a l’ha butà për ëscrit an sle tàule ‘d pera ij termo dl’Aleansa: ij Des Comandament.

Mosè a torna a l’acampament

²⁹Cand che Mosè a l’é calà giù dal Mont Sinai portand an man le doi tàule ‘d pera con lë Strument dl’Aleansa, chiel as rendìa pa cont che sò visagi a l’era dventà splendrient përchè ch'a l’avìa parlà con Nosgnor. ³⁰Parèj Aron e ‘l pòpol d’Israel, an vedend la radiansa dël visagi ‘d Mosè a l’avìo tëmma d’avzinesse a chiel. ³¹Contut, Mosè a l’ha mandaje a ciamé e a l’ha dit a Aron e ai cap ëd la comunità d’avzinesse e Mosè a l’ha parlaje. ³²Antlora tut ël pòpol d’Israel a l’é avzinassje e Mosè a l’ha notificaje j’istrussion che Nosgnor a l’avìa daje an sël Mont Sinai. ³³ Quand che Mosè a l’ha terminà ‘d parleje, a l’é quatasse la facia con un vel. ³⁴Tute le vire che Mosè a intrava an presensa ‘d Nosgnor ant la Tenda dël Rëscontr për parlé con Chiel, a l’avrìa gavasse ‘l vel fin-a a tant ch’a në seurtìa. Antlora a l’avrìa notificaje al pòpol qualsëssìa istrussion che Nosgnor a-j dasìa, ³⁵e ‘l pòpol d’Israel a l’avrìa vëddù la radiansa ‘d sò visagi. Peuj Mosè a l’avrìa torna quatasse la facia fin-a ch’a fussa artornà a parlé con Nosgnor^[13].

Nòte

1. 34:6-7 cfr. Surtìa 20:5-6; Numer 14:18; Deuteronòmi 5:9-10; 7:9-10.
2. Cfr. Deuteronòmi 16:21.
3. Cfr. Surtìa 20:4; Levitich 19:4; Deuteronòmi 5:8; 27:15.
4. O "dij Pan sensa Alvà" (Masòt)". Cfr. Surtìa 12:14-20; Levitich 23:6-8; Numer 28:16-25.
5. Cfr. Surtìa 13:2.
6. Cfr. Surtìa 13:13.
7. Cfr. Surtìa 20:9-10; 23:12; 31:15; 35:2; Levitich 23:3; Deuteronòmi 5:13-14.
8. Cfr. Levitich 23:15-21; Numer 28:26-31.
9. Cfr. Levitich 23:39-43.
10. Cfr. Surtìa 12:10.
11. Cfr. Deuteronòmi 26:2.
12. Cfr. Deuteronòmi 24:21.
13. 34:29-35 cfr. 2 Corint 3:7-16.