La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Genesi/Genesi 25

Da Wikisource.

25[modifiché]

La Bibia piemontèisa - Génesi 25

Fijolansa ‘d Chetura[modifiché]

1Abraham a l’avìa pijasse 'dcò n’àutra fomna ch’a l’avìa për nòm Chetura. 2Chila a l’ha daje costi fieuj-sì: Zimram, Iocsan, Modan, Madian, Iabach e Suach. 3Iocsan a l’ha generà Sheba e Dedan e ij fieuj ëd Dedan a son ëstàit j’Assurita, ij Letusita e ij Leumita. 4Ij fieuj ëd Madian a j'ero Efa, Efer, Anoch, Abida e Elda. Tuti sti-sì a son ij fieuj ëd Chetura.

5Abraham a l’ha daje tùit ij sò beni an ardità a Isach. 6Për lòn che nopà a rësguarda ij fieuj dj’àutre fomne, soe concubin-e, che Abraham a l’ha avù, a l’ha daje ‘d present e, antramente ch’a l’era ancora an vita, a l’ha licensiaje, mandandje lontan da Isach sò fieul, anvers levant, ant la region oriental.

Mòrt d’Abraham[modifiché]

7Abraham a l’ha vivù sentestantessinch agn. 8Peui Abraham a l’é mòrt a n'età mura, apress ëd na vita longa e pien-a 'd sodisfassion. A l'é donca spirà e a l’é giontasse ai sò grand ant la mòrt. 9A l’han sotralo ij sò fieuj, Isach e Ismael, ant la balma ‘d Macpela, ant ël camp d’Efron, fieul ëd Zocar, l’Hitita, an facia a Mamre, 10E giusta ant ël camp che Abraham a l’avìa catà da j’Hitita[1] che a son ëstàit sotrà Abraham e soa fomna Sara. 11Dòp ëd la mòrt d’Abraham, Nosgnor Dé a l’ha benedì Isach, ël fieul ëd chiel, e a l’ha abità davzin al poss ëd Lacai-Roi.

Fijolansa d’Ismael[modifiché]

12Costa-sì a l’é la fijolansa d’Ismael, fieul d’Abraham, ch’a l’avìa partorije Agar, l’Egissian-a, serva ‘d Sara. 13Sti-sì a son ij nòm dij fieuj d’Ismael, con soa lista an ordin ëd generassion: ël prim nassù d’Ismael a l'é stàit Nebaiot, peui Chedar, Adbel, Mibsam, 14Misma, Duma, Massa, 15Adad, Tema, Ietur, Nafis e Chedma. 16Costi-sì a son j’Ismaelita e costi-sì a son ij sò nòm ëscond ij sò vilagi e campament. A son ij dódes fondator d’autërtante tribù.

17La durà dla vita d’Ismael a l’é stàita ëd sentetrantesset agn, peui a l’é mòrt e a l’é giontasse ai sò grand ant la mòrt. 18Chiel a l’ha abità da Evila fin-a a Sur, ch’a l’é arlongh ël confin d’Egit an diression d’Assur. Chiel a l’è stabilisse an facia a tùit ij sò frej. A l’é là ch’a son vivù da nemis ëd tùit ij sò parent, dissendent d’Abraham.

Giacòb e Esaù[modifiché]

19Costa-sì a l'é la stòria[2] d'Isach fieul d'Abraham. Abraham a l'era 'l pare d'Isach. 20Quand che Isach a l'é rivà a quarant' agn, a l'é mariasse con Rebeca, la fija 'd Betuel, l'Aramé, da Padan-Aram, e seure ëd Laban, dcò chiel Aramé. 21Isach a l'ha pregà Nosgnor për soa fomna, përché chila 'd masnà a podìa nen avèjne. Nosgnor a l'ha scotà soa preghiera e soa fomna Rebeca a l'é restà ansinta.

22Le masnà a l'era coma ch'as rusèisso andrinta a soa pansa, e a l'ha dit: "Se le còse a saran sèmper parèj, i son nen sicura ch'i vorìa esse torna an condission!" Anlora a l'ha ciamaje a Nosgnor dël përchè 'd lòn ch'a-j capitava. 23Nosgnor a l'ha rësponduje: "An tò vènter a-i son doe nassion, e doi pòpoj andrinta 'd ti a saran divìs. Un pòpol a sarà pì fòrt che l'àutr, e 'l pì vej a sarà 'l servitor dël pì giovo[3]. 24Quand ch’a l'é rivà për Rebeca 'l temp ëd caté, a son surtì da sò vènter doi binèj. 25Ël prim a l'era tut coatà 'd plucc ross coma s'a fussa na vesta 'd pèil. Anlora a l'han ciamalo Esaù. 26Aprèss a l'è surtì sò frel. Cost-sì a l'avìa na man ch'a tenìa s-ciass ël garèt d'Esaù e a l'han ciamalo Giacòb. Isach a l'avia sessant' agn quand  ch’a son nassuje cole masnà.

27Quand ch’ ij fiolin a son chërsù, Esaù a l'é dventà 'n cassador vajant, n'òm ch'a-j piasìa dë sté ant ij camp, e Giacòb a l'era pitòst n'òm pacìfich ch'a-j piasìa dë sté ant le tende. 28Isach a vorìa pì bin a Esaù, përché a chiel a-j piasìa 'l zibié, ma Rebeca a vorìa pì bin a Giacòb.

29Ore, Giacòb a l'avìa cusinà dla supa, e quand che Esaù a l'é tornà dai camp a l'avìa fam. 30Anlora a l'ha dit a Giacòb: "Dame 'n pòch ëd cola supa rossa - eh, sa ròba rossa - përch' i son afamà" (Cost-sì a l'é 'l motiv përché chiel a l'é 'dcò ciamà Edom). 31Ma Giacòb a l'ha replicà: "Prima vend-me tò drit a la primagenitura". 32"Varda," a dis Esaù, "I l'hai tanta fam da meuire. I sai nen còsa fene 'd na primagenitura[4]". 33Ma Giacòb a-j dis: "Fame adèss un giurament". Anlora Esaù a l'ha faje 'n giurament e a l'ha vendù a Giacòb sò drit a la primagenitura[5]. 34Anlora Giacòb a l'ha dàit a Esaù dël pan e dla supa 'd lentìe. Esaù a l'ha mangià e beivù, peui a l'é aussasse e a l'é surtì. A l'é parèj che Esaù a l'ha dëspresià sò drit a la primagenitura.

Nòte[modifiché]

  1. Cfr. Génesi 23:3-16.
  2. O “fijolansa”.
  3. Cfr. Roman 9:12.
  4. O "Còs i farajne mi dla primogenitura?".
  5. Cfr. Ebréo 12:16.