La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Malachia/Malachia 1

←Sacarìa 14

La Bibia piemontèisa Malachìa

Malachìa 2→

Malachìa

Pàgina revisionà

1

Tìtol

¹Presagi. Paròla che ‘l Signor a l’ha adressà a Israel për man ëd Malachìa^[1], mè messagé.

Nosgnor a preferiss Israel

²Nosgnor a dis: “I l’hai vorsuve bin. Tutun, vojàutri i rësponde: ‘An che manera l'has-to vorsune bin?’. Steme a sente, i lo diso mi, ël Signor: Esaù e Giacòb a l’ero ‘d frej, ma mi i l’hai vorsù bin a Giacòb, ³i l’hai preferilo a Esaù. Dle soe montagne i l'hai fane un pòst desolà; ëd soa ardità, pasturagi për siacaj dël desert". ⁴E se j’Edomita a diso: ‘Nojàutri i soma stàit dësblà, ma i drisseroma torna nòstre ruin-e’, parèj i diso Mi, ël Signor dl’Univers: "Ch’a-j fabrichèisso pura, e mi i camprai torna giù lòn ch’a l’han fàit! A rivran a dì ‘d lor midésim: ‘Sto-sì a l’é ‘n pais colpèivol, a l’é ‘n pòpol ch’a l’ha provocà për sèmper l’andignassion dël Signor’. ⁵Ij vòstri euj a lo vedran e i direve: ‘Nosgnor a l’é grand fin-a pì dëdlà dël teritòri d’Israel!”.

Dij sacerdòt andegn

⁶A vojàutri, sacerdòt, che dëspresieve mè nòm, Mi, ël Signor dl’Univers, iv diso: ‘Un fieul a onora bin sò pare; un servent a l'ha bin tëmma 'd sò padron. Ma se mi i son pare, dova ch’a l'é l'onor për mi? S’i son padron, andova é-lo ‘l rispet ch’a l’é dovume? Ma voi i dise: ‘An còsa i l'oma dëspresià tò nòm?’ ⁷Steme a sente: A l'é che voi i smon-e ansima mè autar d’aliment pa degn. E ancora vojàutri i ciame: “Che mai han-ne 'd pa degn?’. Vojàutri i pense che la tàula ‘d Nosgnor a sia na tàula qualsëssìa! ⁸Ore, quand ch’i pòrte pr’ ij sacrifissi ‘d bestie bòrgne, loli vë smija-lo bin? Prové ‘n pò a porteje ai tò governator! It vedras se a-j'agradis, e se at sarà arconossent! I lo diso Mi, ël Signor dl’Univers. ⁹Nen mach, ma dòp ëd lòn che vòstre man a l'han fàit, iv n'ancale ancora 'd supliché 'l Signor ëd compassioneve! Chërdeve për lòn d'esse agradì a chiel? I lo diso Mi, ël Signor dl’Univers.

¹⁰A sarìa mej che queidun ëd vojàutri a sarèissa le pòrte dël Templi! Parèj i andrìe pa a visché 'l feu 'd mè autar a dzoneus! Mi i l'hai gnun piasì an vojàutri e i agradisso nen ëd pianta j’oferte ‘d vòstre man. I lo diso Mi, ël Signor dl’Univers.

¹¹Përchè dal Levant al Ponent, tùit ij pòpoj a arconosran che mè nòm a l’é grand. Ancens e oferte pure a saran smonùe daspërtut a mè nòm, përchè mè nòm a sarà grand an tra le nassion. I lo diso Mi, ël Signor dl’Univers. ¹²Vojàutri, contut, i profan-e mè nòm an pensand che la tàula ‘d Nosgnor a sia na tàula qualsëssìa, e ch’a l’àbia gnun-a 'mportansa lòn ch’as pòrta. ¹³I gionteve: ‘Che ‘d fatiga lòn ch’i foma!’ I lo diso Mi, ël Signor dl’Univers. Vojàutri im ësmon-e 'd bestie con ëd difèt, sòpe e malàvie, e im jë pòrte an oferta. Miraco ch'i peuss-ne agradije da vòstre man? I lo diso Mi, ël Signor. ¹⁴Ch’a sia maledì, col che an sò strop, a l'é padron d'un mas-cc che a l'ha dàit an vot, e che nopà, an sacrìfica na bestia tocà. Përchè mi son un gran Rè, e mè nòm a l'é considerà afros an tra le gent. I lo diso Mi, ël Signor”.

Nòte

1. Ël nòm ebràich Malachì(a) a podrìa dcò esse voltà an " mè nunsi" ,visadì nen tanme nòm personal.