La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Malachia/Malachia 2

←Malachia 1

La Bibia piemontèisa Malachìa

Malachìa 3→

Malachìa

2

L’aleansa ‘d Nosgnor con Levi

¹Ore, donch, a vojàutri sacerdòt, iv adresso cost avertiment! ²S’i scotreve nen, s’i pijeve pa a cheur ëd glorifiché mè nòm, mi iv manderai a còl na maledission^[1] afrosa. I cambiarai vòstre benedission an maledission. An efet, i l’hai già falo, përchè i lo pijeve nen a cheur. ³Ch’i sapie ch’i lasserai pa prosperé vòstra dissendensa. Iv camperai an facia jë scart ëd le bestie sacrificà an vòstre feste, e vojàutri i sareve ‘dcò campà vìa tanme dë scart. ⁴Ch’i sapie ch’i l’hai adressave cost avertiment përchè ch’as compissa l’aleansa ch’i l’hai fàit con Levi. I lo diso mi, ël Signor dl’univers. ⁵L'antension ëd cola aleansa con chiel a l’era përchè ch’i l’avèisse vita e pas. Chiel am riveriva con tëmma e a l’avìa rispet për mè nòm. ⁶Ij giudissi ch’a fasìa a l’ero conform a vrità^[2], a-i era gnente ‘d fàuss an sij sò làver. Chiel a marciava dacant ëd mi an pas e con dritura, e grassie a chiel a j’ero tanti ch’as arpentivo ‘d soe colpe ‘d lor. ⁷An efet, le paròle dël sacerdòt a l’han da esse për fé conòsse lòn che Nosgnor a veul, e la gent a-j ciama ‘n giudissi përchè chiel a l’é ‘l nunsi dël Signor dl’Univers. ⁸Tutun, vojàutri, sacerdòt, i l’eve scartà da la bon-a stra, i l’eve fàit antrapé motobin ëd gent. I l’eve dësblà l’aleansa ch’i l’avìa fàit con Levi. ⁹A l’é për lòn ch’i l’hai umiliave e ch’i l’hai fave dëspresié da tut ël pòpol, përché ch’i l’eve pa guernà mia stra a la mira ch’i vnive pi nen dapress a mi e i feve ‘d parsialità an vòstri giudissi.

Arvira dla gent: sò delit

¹⁰L’omne pa tuti nojàutri un pare ùnich? É-lo pa mach un Dé unich ch’a l’ha creane? Përchè, donch, i l’oma da esse gram j’un anvers a j’àutri an profanand parèj l’aleansa 'd nòstri antich? ¹¹Coj ëd Giuda a son ëstàit dësleal. An mes a Israel, a Gerusalem, a l’han fàit ëd còse afrose: a l’han profanà ‘l leu sant, che Nosgnor a l’ha tant car. A l’han mariasse con fomne ch’a rendo l’adorassion a ‘d divinità forestere. ¹²Che Nosgnor a bandissa dal campament ëd Giacòb tuti coj ch’a fan parèj, ansema a coj ch’a smon-o al Signor dl’Univers dj’oferte dësconveniente.

¹³Vardé ancora còsa ch’i l’eve fàit, vojàutri ch’i cheurve ‘d lerme l’autar ëd Nosgnor con plente e gëmmit përchè chiel a degna gnanca ‘d në sguard vòstre oferte nì a-j aceta con binvolensa da vòstre man. ¹⁴E vojàutri iv n'ancale fin-a a ciamé përchè ch’a sia parèj. Nosgnor a rend testimoniansa contra ‘d ti an favor ëd la fomna ch’it l’avies marià quand ch’it j’ere giovo e ch’it l’has tradìa, combin ch’a fussa toa compagna e fomna conform a la lej. ¹⁵Lolì a lo farìa gnun ch’a l’avèissa na frisa ‘d bon sens. Lòn ch’a sërca na përson-a ‘d bon sens? Na dissendensa scond Nosgnor. Pensje donca bin: sie nen dësleal a la fomna ch’it l’avie marià quand ch’it j’ere giovo. ¹⁶I veuj pa che gnun a chita soa fomna^[3]: a l’é na violensa ch’a macia vòstra bela vestimenta ‘d nòsse. I lo diso mi, ël Signor Dé d’Israel. Pensje donca bin: fé pa ‘d tradiment.

¹⁷Vojàutri i strache Nosgnor con vòstri discors! I dise: ‘An còsa i lo stracom-ne?’. I lo stracheve quand ch’i dise che tuti coj ch’a fan lòn ch’a l’é mal a son brav a j’euj ëd Nosgnor e che chiel as compias ëd cola gent-là; o ‘dcò quand ch’i ciame: “Dova é-lo ‘l Dé ‘d giustissia?”.

Nòte

1. O “ëd dësgrassie”, na maledission afrosa.  
2. O: “Le rëspòste ch’am dasìa a l’ero vrità”.
3. O “përché mi i l’hai an ghignon l’arpudi” o “ël divòrsi”.