La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Sacaria/Sacaria 14
Sacarìa[modifiché]
14[modifiché]
Ël regn ëd Nosgnor[modifiché]
1Ël Signor a fà rivé ‘l di[1] che, dëdnans a vojàutri, j’abitant ëd Gerusalem, a sarà fàita la spartission dij vòstri beni tanme na ladrarìa ‘d guèra. 2Ël Signor a cheujerà ansema tùit ij pòpoj përchè ch’a-j faso guèra contra Gerusalem: a pijeran la sità, a butran a sach le ca, a faran violensa a le fomne, e la metà dla popolassion a sarà portà an esili. L’àutra metà, contut, a sarà pa taparà via da la sità.
3Apress ëd lòn, ël Signor midem a seurtirà a loté contra coj pòpoj coma ch’a l’avìa lotà anans an temp ëd guèra. 4An col di-lì ij sò pé as pianteran drit an sël Mont dj’Ulivé ch’a l’é dëdnans a Gerusalem a orient. Ël mont a së s-ciaperà an doi e as formarà na val inmensa, da levant fin-a a ponent: metà montagna as dëspiasserà fin-a al nòrd e metà fin-a a sud. 5Cola val an tra le montagne a rivrà fin-a a Assel. Vojàutri i scapereve për cola val, pròpi com a son ëscapà ij vòstri antich ant ël dì dël taramòt al temp d’Osia, rè ‘d Giuda. Antlora a rivrà ‘l Signor, mè Dé, con tùit ij sò àngej sant.
6An col di-lì a-i sarà pi nen ëd ciàir - le sorgiss ëd lus ant ël cél as dëstisseran[2]. 7Tut lolì a capiterà ant un sol di (un di che mach Nosgnor a lo conòss), pa nen ant ël di o ant la neuit, ma a la sèira a-i sarà ‘d ciàir. 8An col di-lì, a Gerusalem, d’aque vive a seurtiran da Gerusalem: la metà as arvërseran ant ël mar d’orient, ël Mar Mòrt, e l’àutra metà ant ël mar d’ocident, ël Mediterani, tant d’istà coma d’invern. 9Nosgnor a sarà ‘l Rè dla tèra antrega. An col di-lì tùit a l’arconossran coma l’ùnich Signor e a 'nvocheran mach sò nòm.
10Tut ël pais a sarà cambià ant na pian-a, da Gheba fin-a a Rimon, a sud ëd Gerusalem. Gerusalem a sarà alvà an àut e a l’abiteran da la pòrta ‘d Beniamin, fin-a a la pòrta dl’Àngol, anté ch’a j’era la pòrta antica, e da la tor ëd Hananel fin-a ai Tòrcc dël Rè. 11Ij sò abitant a-i vivran sicur: Gerusalem a patirà mai pì në stermini.
12Tutun, Nosgnor a ferirà con na pestilensa tùit ij pòpoj ch’a l’avio lotà contra 'd Gerusalem. A farà che soa carn ëd lor a vada an putrefassion mentre ch’a vivo; ij sò euj a vniran mars drinta soe càssie medésime e la lenga ant la boca. 13An col dì-lì Nosgnor a-j ampinirà dë sparm[3], as faran violensa j’un j’àutri, mincadun a atacherà sò vzin. 14Ëd pì, j’òm ëd Giuda a combateran a Gerusalem, e as ambaronerà ambelelà ‘n gran botin, le richësse dij pòpoj ch’a-i son dantorn - d’òr, d’argent e ‘d vestimente an gran abondansa. 15Na pestilensa a colpirà ij cavaj, ij muj, ij gamej, ij borich e ‘l rest ëd le bestie dij campament nemis.
16Tuti coj ch’a dzorvivran dij pòpoj ch’a l’ero vnùit për ataché Gerusalem a-i j'andran an pelerinagi minca n’ann për adoré ‘l Rè, ël Signor dl’Univers, e për selebré la festa dle Caban-e[4]. 17Ma se queidun dij pòpoj dla tèra as arfudrà ‘d monté a Gerusalem për adoré ‘l Rè, ël Signor dl’Univers, la pieuva a cascherà pì nen dzora sò teritòri. 18S’a lo faran nen j’Egissian, Nosgnor a-j mandrà un contacc, l’istess a capiterà a j’àutri pòpoj ch’as arfudran ëd monté a Gerusalem për selebré cola festa. 19A l’é parèj ch’a saran castigà l’Egit e tùit j’àutri pòpoj ch’a monteran nen a selebré cola festa.
20An col di-lì fin-a ‘n su tute le bardadure dij cavaj a-i sarà scrit: “Sacrà a Nosgnor”. Le marmite dël Templ a saran tant consacrà coma le scuele sacrà ch’a-i son dëdnans l’autar dj’olocàust. 21Tute le marmite ‘d Gerusalem e ‘d Giuda a saran consacrà al Signor dl’Univers. Coj ch’a vniran a smon-e ‘d sacrifissi a-j dovran për feje beuje la carn dij sò sacrifissi. An col di-lì a-i sarà pì gnun mërcant cananita ant ël Templ dël Signor dl’Univers.