La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Isaia/Isaia 28

←Isaìa 27

La Bibia piemontèisa Isaìa

Isaia 29→

La Bìbia piemontèisa - Isaia 28

Isaia

28

Nosgnor a giudicherà Efraim

¹Trista cola Samaria, la superba sità, coron-a dij cioch d’Efraim! A dòmina da l’àut ëd na valada drùa, ma sò bel ësplendrior a l’é tanme na fior ch’a ‘nfiapiss. A l’é l’orgheuj ëd gent ch’a l’ha beivù tròp e ch’a vëdd nen coma ch’a stan vreman le còse. ²Vardé coma Nosgnor a-j manda contra n’armeja fòrta e potenta. Nosgnor a rivrà parèj ëd na tempesta ‘d grele e la tèra a sarà fongà coma s'a fussa na bùria d'eve ch'a ven-o a verse: tut a sarà dësblà da soa man. ³Costa splèndida coron-a dij ciocaton d’Efraim a vnirà esse scarpisà dai sò nemis. ⁴Costa fior ch’a ‘nfiapiss con sò bel ësplendrior, ch’a dòmina da l’àut ëd na valada drùa, a sarà parèj d’un fié primiss anans ëd l’arcòlta: col che a vëdd për prim ij sò frut a-j ciapa e as-j mangia.

⁵An coj di-lì a sarà Nosgnor ëd l’Univers midem ch’a vnirà con la bela coron-a e ‘l diadéma magnifich, ma mach për la rimanensa ‘d sò pòpol. ⁶A sarà chiel a dé ai giùdess ël sens ëd la giustissia e la fòrsa ai difensor ëd la sità.

⁷A-i son fin-a d'àutri ch’a strabuco e a van fòra 'd carzà sota l'efet dël vin e dla bira ch’a bèivo: a son ij sacerdòt e ij profeta, ‘dco lor cioch ëd pianta! Lor a l'han beivù tant ëd col vin, da podèj gnanca sté ‘n pé. Ij profeta a strabuco fin-a cand ch’a l'han ëd vision profètiche, e ij sacerdòt a stravanio cand ch’a pijo ‘d decision legaj. ⁸Dabon, tute le tàule andova ch’as seto a son anflà 'd gumit: an sla tàula a-i é gnanca pì un canton ch’a sia polid.

⁹Lor a diso: “Ës Isaia, a chi ch'a chërd ëd mostré? Përchè parla-lo parèj a nojàutri? I soma pa 'd masnà pen-a dëspupà!”. ¹⁰Ma a l’é parèj! Nosgnor a sërcrà 'd mostreje létera për létera, sìlaba për sìlaba, paròla për paròla, ma për lor lolì a jë smijerà ‘n barboj ch’a l’ha gnun sens. ¹¹An efet, Dé as servirà 'd na lenga strangera che a j'orije dë sto pòpol a arsonrà parèj d'un tartajé. A l’é parèj che Nosgnor a-j darà soa lession a sta gent. ¹²Tant temp fà Nosgnor a l’avìa dije: “Costì a l'é 'l leu d'arlass, lassé arlamé coj ch'a son ëstrach; costì a l’é ‘n pòst ëd solagi”. Ma a l'han pa vorsù savèjne^[1]! ¹³A l’é parèj che la paròla ‘d Nosgnor a jë smijerà ‘n barboj ch’a l’ha gnun sens, un chëcchësé ch’as capiss pa, na sìlaba sì e na sìlaba là. L’arzultà a në sarà che, an marciand, lor as antrapran e a tomberan a tèra svers e a podran pa pì alvesse an pé.

Nosgnor a giudicherà Gerusalem

¹⁴Për conseguenza, vojàutri sbëfiard ch’i dòmine dzora 'd mè pòpol ch’a sta a Gerusalem, scoté lòn ch'av dis Nosgnor: ¹⁵Vojàutri i chërde ch'a v'ancapiterà nen ëd mal përchè i blaghe d'avèj fàit un pat con la mòrt^[2] e ch’i seve butave d’acòrd adritura con ël mond dij mòrt^[3]! I dise che l’ora che l’inondassion dël flagel a rivrà, a tomberà pa a còl ëd vojàutri, ch’i l’eve fàit ëd na busiardarìa vòstra speransa e ch’i seve stërmave darera 'd na faussarìa. ¹⁶Bin, antlora sté a sente lòn ch’a dis Nosgnor Dé: I son mach mi ch’i buto an sël mont Sion un fondament sicur, na pera 'd sosten frema e sicura che gnun a podrà mai dësbugé. Col ch'a chërd ant ësto fondament a podrà mai esse dësvërgognà^[4].

¹⁷Mi iv butrai a la preuva con la livela^[5] dla giustissia e ‘l fil a piomb ëd la dritura. Dàit che vòstra sosta a l’é fàita ‘d busiaderie, a sarà na tempesta ‘d grele a campeve giù. Dàit ch’a l’é fàita ‘d faussarìe, n’inondassion av porterà vìa. ¹⁸A sarà cassà vòstra aleansa con la mòrt e con ël mond dij mòrt. L’ora ch’a rivrà l’inondassion dël flagel, vojàutri i në sareve crasà^[6]. ¹⁹Cand ch’a passerà i sareve fongà. Pì ‘d lòn: a passerà tute le matin. A vnirà nen mach dël dì, ma ‘dcò ‘d neuit. L'ora ch’i n'ancorzreve che ës messagi a l’é vrità, tut ël pòpol a sarà ciapà da lë sparm. ²⁰Antlora iv ancorzreve che tròp curt a l'é ‘l let për ëslonghesse e tròp ëstrèita a l'é la coverta për quatesse. ²¹Nosgnor a rivrà coma ch’a l’avìa fàit contra ij Filisté an sël Mont Perasim^[7] e contra j’Amorita a Ghibeon^[8]. Chiel a rivrà për fé fin-a quaicòsa ch’a l’avìa mai fàit anans. ²²Donch, a sarìa mej ch’i chitèisse ‘d fé tant ij gadan, dësnò vòstre caden-e a podrìo dventé fin-a pì greve, përchè mi i l’hai sentù bin ciàir da Nosgnor ëd l’Univers cost mëssagi. La dëstrussion a l’é stàita decretà.

²³Sté a sente, scoté bin mia vos. Fé tension e deje da ment a mie paròle. ²⁴Miraco che 'l lauror a travaja la tèra sempe tut ël di, sensa chité mai, sèmper an ës-ciapand e sarbiand sò teren? ²⁵E cora ch'a l'ha prontà sò camp, forsi che a spantia pa 'l nèir cumin dij pra, o a sëmna nen ël cumin domésti, a buta pa 'l gran e l'òrdi e 'l far dur an sle preus pì an brova^[9]? ²⁶A l'é sò Dé ch'a-j dà 'd sust e a lo instruiss an sij prinsìpi dl’agricoltura. ²⁷Sicura, a l'é pa con la galavia che 'l cumin dij pra a sarà batù, e gnanca la roa dël chèr a virerà dzora dël cumin comun, ma a sarà con ël baròt che as bat ël cumin dij pra e con la vërga l'àutr cumin. ²⁸As bat ël gran, ma la trebiadura a l'é pa sensa fin: as fà peui passé la roa dël chèr, peui ij cavaj, ëd manera ch'a sia sfërvajà. ²⁹Ëdcò sòn a riva da Nosgnor ëd l’Univers, miràbil an sò consèj e grand an sò mojen.

Nòte

1. 2:11-12 cfr. 1 Corint 14:21.
2. O “për ambrojé”.
3. O “ël Sheòl”, “l’infern”.
4. O “dësbogià”, cfr· Salm 118:22-23; Roman 9:33; 10:11; 1 Pero 2:6.
5. O “livel a bola d’ària”.
6. O “scarpisà për tèra”.
7. Cfr. 2 Samuel 5:20; 1 Crònache 14:11.
8. Cfr. Giosuè 10:10-12.
9. שׂוֹרָה (sorah) a podrìa dcò esse voltà con: "a sò pòst", "principal",  paròla pa atestà da d'àutre part. A l'é fàcil che a sia un bàilo ëd piuma ditogràfich për na paròla ch'a-i ësmija e che a riva apress: שְׂעֹרָה (soʿrah, "òrdi, ma 'dcò gran, anet"). Pa sicur ëdcò ël significà 'd  נִסְמָן (nisman: dessignà). A podrìa 'dcò ambelessì esse un bàilo dl'emanuénse confondù con la paròla che a ven dòp (כֻסֶּמֶת (cussemet, "gran dur, far, spélta"). Ël cumin nen servaj(כַּמּוֹן ‎ cammôn: da na rèis che a veul dì ''preservé'') a servìa da condiment e për conservé 'l mangé.