La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Isaia/Isaia 29

Da Wikisource.

Isaia[modifiché]

La Bìbia piemontèisa - Isaia 29

29[modifiché]

Ariel assedià[modifiché]

1Trist a ti, Ariel[1]! Ariel, la sità che David a l’avìa butaje l’assedi[2]! Va pura anans a fé toe sirimònie religiose! Fà pura toe feste cand ch’a-i në sìa ìl temp! 2I mnasserai Ariel[3]. A dventerà ‘dnans ëd mi tanme n’autar dovrà për bruseie dzora 'd sacrifissi. 3I butraj l’assedi tut dantorn[4] a chila; it cinterai ëd trincere, contra 'd ti i tirerai sù ‘d rampar[5]. 4Antlora it tomberas e it parleras da për tèra, e toe paròle fiape as alveran da la póer; toa vos[6] a smijerà a cola ‘d në spìrit evocà da l’infern[7]; lòn ch’it diras a sarà parèj d'un bësbij ch’as àussa da 'n mes a la póer.

5La burià d’invasor ch’a rivrà, a sarà parèj ëd póer fin-a e coma 'd brenn ëspatarà ant ël mugg dij tò lagosin bufà vìa dal vent. Sossì a capiterà a l’amprovista, ant un moment. 6Un giudissi a tomberà da part dël Signor ëd l’Univers[8], compagnà da tron, arbomb, ciadel ch’a strunis; a rivrà con d’orissi, tormenta e ‘d fiame 'd feu ch'a ravasa. 7A sarà parèj d'un seugn, na vision nuiteja. A-i sarà na buria ‘d tute le nassion ch'a marcio contra d'Ariel, ëd coj ch'a taco soa fortëssa con ëd màchine da guèra prontà contra 'd chila. 8A sarà parèj ëd n'afamà ch'a seugna 'd mangé, ma ch’as dësvija con lë stòmi veuid; coma un che a l'ha sèj e a seugna 'd bèive, ma as dësvìja strach e con ël gargaròt sùit: a capiterà parèj al mond ëd tute le nassion ch'a marcio contra dël mont ëd Sion.

Ël pòpol ëd Dé a l’ha gnun-a sensibilità spiritual[modifiché]

9Antlora i sareve maravijà e sburdì[9]. Vojàutri i seve dël tut bòrgno! Lor a son cioch, ma pa ‘d vin; lor a strabuco, ma nen për via dla bira. 10Përchè Nosgnor a l'ha fàit calé 'dzora 'd vojàutri në spìrit ëd la seugn, a l'ha sarà vòstri euj (vojàutri ij profeta), a l'ha coatà vòstre teste (vojàutri j'andvin)[10]. 11Për vojàutri minca na vision a sarà parèj ëd le paròle d'un lìber cacëttà: as dà a un che a sà pa lese disendje: “Léslo!”, ma chiel a rëspond ch’a peul pa përchè a l'é cacëttà. 12Opura as dà 'l lìber a un ch'a sà nen lese disendje: “Léslo!”, ma chiel a rëspond ch'a sà pa lese.

13Ël Signor a dis: Da già che 's pòpol am làuda mach con la boca e a m'onora mach con ij làver antant che sò cheur a l'é bin leugn da mi e soa religion ëd lor a l'é mach na tradission, ëd paròle mandà a memòria[11], 14vardé, mi i farai torna ‘d ròbe da fé maravijé - d’euvre dël tut strasordinàrie. Ij savant a l’avran pì nen da dì e ij savi a l’avran pa pì dë spiegassion da dé[12]”.

15Trist a coj ch’a vorìo stërmé da la vista ‘d Nosgnor ij sò progèt e ch’a travajo ant lë scur e a diso: “Chi mai an podrà vëdde?” o “Gnun an conòss!”. 16Lòn ch’i feve a l’ha gnun-a lògica! Miraco che 'l tupiné a l'é parèj dla crèja? Na ròba a peul dì 'd col ch'a l'ha fala: “Përchè ch’it l’has fame parèj?” E 'n tupin a peudrìa fòrse dì a col ch’a l’ha falo: “Ti ‘t capisse nen coma ch’as fan ij tupin![13]”.

As ancamin-o ij cangiament[modifiché]

17Sicura, ancóra për pòch e 'l Lìban as cangerà ant un vërzé e 'l vërzé a sarà piàit për na foresta. 18An col di-lì ij ciòrgn a sentiran le paròle lesùe da ‘n lìber, j'euj dij bòrgno[14] a podran s-ciairé fin-a ant lë scur pì sombr. 19La gent ch’a l’era stàita umilià as arlegrerà torna ant ël Signor e ij pì pòver a argiojiran ant ël Sant d'Israel. 20Përchè ij prepotent a-i saran pa pì, jë sbefios a dëspariran; a saran fàit fòra tuti coj ch'a l'han machinà 'd gramissie - 21coj ch’a dan ëd testimonianse fàusse[15], coj ch’a tiro 'd trabucèt al giùdess ch’a stà a le pòrte dla sità, e, con d’acuse fàusse ai nossent a-j gavo la speransa ‘d giustissia .

Nòte[modifiché]

  1. N’àutr nòm për Gerusalem, Sion.
  2. Ebràich: “la sità dova che David a l'ha butà camp”. Ël verb חָנָה (canah, “camp”) a l'ha nuansa: “buté d'assedi” ambelessì.
  3. Ël term אֲרִיאֵל (ʾariʾel, “Ariel”) a l'é sinònim ëd “foalé, fornel, cheur dl'autar, autar”.
  4. Ël test ebràich a l'ha: כַדּוּר (caddur, “parèj d'un sercc”), opura, “parèj ëd/con na muraja rionda.” A-i é 'dcò chi a coregg la resh con dàlet: כְּדָוִד (chëdavid, “coma David”), com a l'han fàit jë LXX: ως Δαυιδ (see v. 1), ma a podrìa esse 'dcò un bàilo ch'a l'ha fàit ciapé dàlet (ד) con resh (ר).
  5. Pa sicur ël significà 'd: מֻצָּב (mutsav) Dal moment che sò prim significà a l'é: “utiss d'assedi”, cheicadun a translata “tor.” Ël sostantiv a riva da נָצַב (natsav, “ciapè posission”).
  6. Ebràich: “ e toa vos a sarà parèj 'd na tampa ritual da la tèra. L'ebràich אוֹב (ʾov, “pos ritual”) a s'arferiss a 'n pos, fossà, tampa dovrà dai mascon për evoché jë spìrit da l'infern.
  7. O: “da sota la tèra”.
  8. Ebràich: “da Nosgnor dj'Armeje dël cel, ambelelà a sarà la visitassion.” Forma verbal passiva a la tersa përson-a feminin-a  תִּפָּקֵד (tippaqed, “a sarà visità”) dovrà ambelessì an sens pa përsonal.
  9. La forma הִתְמַהְמְהוּ (hitmahmhu) a l'é na coniugassion imperativa Hitpalpel  da מָהַהּ (mahah, “limocé, esité”). Da lòn a peul esse voltà con “fërmesse e resté ambajà.”
  10. Cfr. Roman 11:8.
  11. Cfr. Maté 15:8-19; March 7:6-7.
  12. Cfr. 1 Corint 1:19.
  13. Cfr. Isaia 45:9.
  14. Ebràich: “Feve bòrgno/Sborgneve e esse bòrgno!” riflessiv  Hitpalpel e forma 'mperativa Qal ëd שָׁעַע (shaʿaʿ, “esse bòrgno”) a son butà ansema për evidensié la diciarassion. J'imperativ a l'han la fòrsa 'd n'assersion enfàtica.
  15. Ebràich: “coj che a fan n'òm pecador con na paròla.” La coniugassion causativa Hiphil ëd חָטָא (cataʾ) ambelessì a l'ha un sens delocutiv: “diciaré n'òm colpèivol.”