La Bibia piemontèisa/Testament Neuv/Maté/Maté 15

←Maté 14

La Bibia piemontèisa Maté

Maté 16→

15

La Bìbia piemontèisa - Matè 15

Comandament e tradission uman-e

¹Anlora certi perì ant la lege^[1] e ‘d Farisé a son ëvnù da Gerusalem a Gesù e a l'han dije: ²"Për còs' é-lo ch' ij tò dissépoj a rispeto nen la tradission dj'antich? Përchè i l’oma bin vëddù che lor as lavo nen le man ëdnans ëd mangé". ³Ma Gesù a l'ha rësponduje: "E përchè vojàutri, con vòstra tradission, rispeteve nen lòn che Nosgnor a l'ha comandà e ch'a l'é bin ciair?". ⁴Nosgnor a l'ha ‘dcò bin comandà: 'Onora tò pare e toa mare'; e a l'ha 'dcò dit: 'Chionque a dirà mal ëd sò pare o 'd soa mare a dovrà esse butà a mòrt'"^[2]. ⁵Ma vojàutri i dise: 'Chionque a l'avrà dit a sò pare o a soa mare: L'agiut ch'i l'avrìa podù deve i l'hai consacralo a Nosgnor', ⁶e col-lì a l'é pì nen obligà a giuté sò pare'. Parèj vojàutri con vòstra tradission i rende veuida la Paròla 'd Nosgnor. ⁷Ipòcrita ch’i seve! Isaia a l'ha bin profetisà 'd voi, cand ch'a l'ha dit: ⁸'Cost pòpol as avzin-a a mi mach con la boca, e am onora mach con ij làver, ma sò cheur a l'é bin lontan da mi: ⁹a l'é parèj che soa adorassion a val pròpi nen, përché lor a mostro coma s'a fussa la dotrina mach ëd comandament uman"^[3].

La vera impurità

¹⁰E peui a l'ha ciamà 'l pòpol e a l'ha dije: "Sté a sente e fé 'n manera 'd comprende lòn ch'iv diso: ¹¹A l'é nen lòn ch'a intra ant la boca ch'a spòrca na përson-a, ma a l'é lòn ch'a seurt da la boca ch'a la spòrca". ¹²Su lòn, ij dissépoj a son avzinasse a chiel e a l'han dije: "Ses-to nen ancorzute ch' ij Farisé a son ofendusse^[4] cand ch'a l'han sentì lòn ch'it l'has dije?". ¹³E chiel a l'ha replicà: "Na pianta quala ch'a sia, ch'a l'é nen stàita piantà da mè Pare, a sarà dësreisà. ¹⁴Lasseje sté: a son ëd bòrgno ch'a men-o anans d'àutri bòrgno. Se ‘n bòrgno a men-a anans n'àutr bòrgno a tombo tùit e doi ant un fòss^[5]".

¹⁵Anlora Pero a l'ha dije: "Dëspiegh-ne sta paràbola!". ¹⁶E Gesù a-j dis: "Dòp tut lòn ch'i l'hai dive, i capisse ancora nen?^{[6] 17}Eve ancora nen capì che tut lòn ch'a intra 'n boca a cala 'nt lë stòmi e peui a va 'nt ël poss nèir? ¹⁸Le còse ch'a seurto da la boca, nopà, a ven-o dal cheur e a son cole-lì le còse ch'a spòrco na përson-a^[7]. ¹⁹Përché ch’a l'é dal cheur ch'a seurt la gramìssia^[8], l'amassidi, l'adulteri, la fornicassion, ij robarissi, le fàusse testimonianse, le maldicense. ²⁰Coste-sì a son le còse ch'a spòrco na përson-a, ma mangé sensa lavesse le man a spòrca nen na përson-a.

La fede 'd na fomna cananita

²¹Anlora Gesù a l'é partì da lì e a l'é artirasse da le part ëd Tiro e Sidon. ²²Na fomna cananèa ch'a l'era vnùa da cole part-lì, a l'é butasse a crijeje fòrt dapress an disanda: ‘Signor, fieul ëd David, it ciamo pietà! Mia fija a l'é tormentà an manera orìbil da'n demòni!". ²³Ma chiel a l'ha gnanca daje na rëspòsta; e ij sò dissépoj, ch'a l'avìo avzinasse a Gesù, a lo pregavo e a disìo: "Mand-la via, përchè a chita nen ëd crijene dapress". ²⁴Ma Gesù a l'ha rësponduje: "Mi i son stàit mandà mach a le feje perdùe dla ca d'Israel". ²⁵Ma chila a l'é vnùa e a l'é campasse ai Sò pé e a l'ha dije: "Signor, giutme!". ²⁶Chiel a-j dis: "A l'é nen giust^[9] ëd pijé 'l pan dij fieuj e campelo ai cagnin". ²⁷Ma chila a-j rëspond: "Vera, Signor, però ij cagnin a mangio bin lòn ch’a tomba^[10] da la tàula dël padron". ²⁸Anlora Gesù a l'ha rësponduje: "Fomna, toa fede a l'é granda! Ch'at sia fàit conform a lòn ch'at ësta tant a cheur". E soa fija a l'é stàita varia bele an col moment lì"

La varision ëd vàire d'àutri

²⁹E Gesù a l'é partì da lì e a l'é vnù da le bande dël lagh ëd Galilea, e peui a l'é montà an sna colin-a^[11], e a l'é setasse ambelelì. ³⁰Anlora na gran' furfa a l'é vnùa da chiel an portand con lor dij sòp, dij bòrgno, dij stropià, dij mut e varie d'àutri. A l'han butaje ai pé 'd Gesù e chiel a l'ha varije, ³¹ëd manera che sta furfa a l'é stàita bin ëstupìa 'd vëdde ij mut ch'a parlavo, jë stropià arsanà, ij sòp ch'a marciavo bin e ij bòrgno ch'a-i ës-ciairavo, e tuti a dasìo glòria^[12] al Dé d'Israel.

Gesù a dà da mangé ai quatr mila

³²Anlora Gesù a l'ha ciamà ij sò dissépoj e a l'ha dije: "I l'hai compassion ëd tuta sta gent, perchè ch’a l'é già tre di ch'a l'han mai chitame dë vnime dapress e a l'han nen da mangé. I veuj nen mandeje via afamà. I l'hai tëmma ch'i l'àbio dij mancament për la strà". ³³E ij sò dissépoj a l'han dije: "Coma sarìa-lo possibil an còst desert d'avèj pro 'd pan për sodisfé 'n baron ëd gent parèj?". ³⁴E Gesù a-j dis: "Vàire ‘d pan ch'i l'eve?", e a l'han rësponduje: "Set, e pòch ëd pess". ³⁵Anlora a l'han dàit l’ordin a la furfa 'd setesse për tèra. ³⁶Gesù a l'ha pijà ij set pan e ij pess, a l'ha butaje a tòch, e apress d’avèjne rendune grassie^[13], a l'ha daje ai sò dissépoj, e sti-sì al pòpol. ³⁷A l'han tuti mangiane e a l'han avune pro, ansi, ëd lòn ch'a l'era vansane a l'han ampinì ancora set cavagne. ³⁸Coj ch'a l'avìo mangià a l'ero quatr mila òm, sensa conté le fomne e le masnà. ³⁹Apress che Gesù a l'ha congedà tuta sta gent, a l'é montà an sna barca e a l'é andàit ant la region ëd Magadan.

Nòte

1. O "scriba".
2. Cfr. Surtìa 21:17; Levìtich 20:9.
3. Cfr. Isaia 29:13.
4. O "a son stàit ëscandalisà".
5. Cfr. Luca 6:39.
6. O "ancora seve-ne tant stùpid?".
7. Cfr. Maté 12:34.
8. O "j'idèje grame".
9. O "a conven nen".
10. O “le frise”.
11. O "montagna".
12. O "a làudavo".
13. O "ringrassià Nosgnor", "pregà Nosgnor”.