La Bibia piemontèisa/Testament Neuv/Maté/Maté 14
14
[modifiché]La mòrt ëd Gioann Batista
[modifiché]1An col temp-là Eròde, 'l governator[1], a l'ha sentì parlé dl'arnomansa 'd Gesù. 2Anlora a dis ai sò servitor: "Col òm a l'é Gioann Batista, ch'a l'é arsussità dai mòrt. A l'é për lòn che 'd potense miracolose a agìsso an chiel". 3Përché Eròde a l'avìa fàit aresté Gioann e a l'avia falo staché e buté 'n përzon për contenté Erodìade, la fomna 'd sò frel Flip. 4Përché Gioann a disìa: "Ti 't peude nen avèila për fomna[2]". 5E a l'avrìa bin vorsù felo meuire, ma a l'avìa tëmma dël pòpol ch'a riverìa Gioann coma 'n profeta. 6Ora ël di dla festa dl'aniversari d'Eròde, la fija d'Erodìade a l'ha balà dë 'dnans a l'adunansa, e lòn a l'é piasùje pròpi tant a Eròde. 7Për lolì a l'ha promëttuje con giurament ëd deje tut lòn che chila a l'avrìa ciamaje. 8Chila, donca, cissà da soa mare, a l'ha dit al rè: "Dame sì ant un piat, la testa 'd Gioann Batista". 9Combin che lòn a-j dëspiasèissa, Eròde a l'ha dàit l'ordin ch'a-j la dèisso për motiv ëd sò giurament e 'd coj ch'a l'ero a tàula ansem a chiel. 10Ansì, a l'ha mandà a fé tajé la tèsta a Gioann an përzon. 11A l'han portà soa testa ant un piat e a l'han dajla a la fija, e chila a l'ha portajla a soa mare. 12Peui a son ëvnù ij dissépoj 'd Gioann ch'a l'han portà via sò corp e a l'han sotralo. A son peui vnù a contejlo a Gesù.
Gesù a dà da mangé ai sinch mila
[modifiché]13Ora, cand che Gesù a l'ha scotà lòn, a l'é artirasse da lì an sna barca për stess-ne për sò cont. Nopà, cand che la gent a l'ha savulo, a l'é andaje dapress a pé dai pais d'antorn. 14Apress d’ess-ne calà giù, Gesù a l'ha vëddù un baron ëd gent ch'a l'era rivaie, a l'ha avune compassion, e a l'ha varì ij malavi ch’a l’avìo portass-je ansema. 15Cand ch'a l'é fasse sèira, ij sò dissépoj a son ëvnùit e a l'han dije: "Sto-sì a l'é 'n pòst isolà e a l'é già tard. Manda via la gent, parèj ch'as në vado tuti ant le borgià për catesse da mangé". 16Ma chiel a l'ha dije: "A-i é nen da manca ch'as në vado. Deje vojàutri cheicòsa da mangé". 17E a l'han rësponduje: "Ma i l'oma mach sinch pan e doi pess!". 18"Portemje sì!", a l'ha replicà. 19Anlora a l'ha dàit istrussion a la gent ëd setesse an sl'erba. A l'ha pijà ij sinch pan e ij doi pess e, an aussand j'euj, al cel a l'ha përnunsià la benedission[3]. Peui a l'ha brisà ij pan e a l'ha daje ai sò dissépoj e ij dissépoj a la gent. 20Tùit a l'han mangiane e a son ëstane sodisfàit, e dij tòch ch'a l'é vansass-ne a l'han ampinine dódes cavagne. 21Ora, sensa contene le fomne e le masnà, a-i ero apopré sinch mila òm ch'a l'avìo mangià.
Gesù a marcia an sl'eva
[modifiché]22Sùbit apress ëd lòn, Gesù a ansistìa che ij sò dissépoj a montèisso 'nt la barca e passèisso anans ëd chiel a l'àutra riva, antramentre che chiel a l'avrìa congedà 'l pòpol. 23E cand ch'a l'ha avulo congedà, a l'é montà daspërchiel an s'un mont për preghé. Cand ch'a l'é vnua la sèira, a l'é restà là. A-i era pì gnun con chiel. 24Ant ël mentre, la barca a l'era già slontanasse da la riva e a l'era sbatùa da j’onde, për motiv che 'l vent a j'era contrari. 25E cand che la neuit a l'era press che finìa[4] Gesù a l'é vnù da lor an marciand an sl'eva dël lagh. 26E ij dissépoj, an vëddend-lo marcé an sl'eva, a son sbaruvasse e a disìo: "A l'é na carcaveja!" e dla tëmma ch'a n'avìo a son butasse a crijé. 27Nopà, tut sùbit Gesù a l'ha parlaje e a l'ha dije: "Abie 'd corage, i son mi, gnun-e tëmme!". 28E Pero a-j dis: "Signor, s'it ses ti, comanda che mi i vada da ti an marciand an sj’onde". 29E Gesù a-j dis: "Sah, ven!". E Pero, calà giu da la barca, a l'é butasse a marcé an sl'eva për andé da Gesù. 30Ma sicoma che 'l vent a l'era fòrt, a l'é sburdìsse e, mentre ch'a fongava, a l'ha crijà: "Signor, salv-me!". 31E sùbit Gesù a l'ha sporzuje la man e a l'ha ciapalo, an disand: "Òm ëd pòca fede: përchè it l'has-to dubità?". 32Cand ch'a son ëstàit montà 'nt la barca, ël vent a l'é chità. 33Anlora, coj ch'a l'ero 'nt la barca, a son prostërnass-je 'dnans e a l'han dije: "Për sicur ti 't ses ël Fieul ëd Nosgnor Dé”. 34Peui, passà ch'a son ëstàit dëdlà dël lagh, a son ëvnù 'nt ël pais ëd Genesaret. 35Cand che la gent ëd col pais a l'han arconossulo, a l'han falo savèj daspërtut tut d'antorn e a-j portavo tùit ij sò malavi. 36E a lo pregavo 'd përmëtte mach ch'a tochèisso 'l bòrd ëd soa vestimenta, e tùit coj ch'a l'avrìo tocajla a sarìo varì.
Nòte
[modifiché]- ↑ O "tetràrca".
- ↑ Cfr. Levìtich 18:16; 20:21; Luca 3:19-20.
- ↑ O "rendù grassie", a l'ha ciamà a Dé la benedission ëd Nosgnor.
- ↑ Let. "A la quarta vigilia dla neuit".