La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Giosue/Giosue 10

Da Wikisource.

Giosuè[modifiché]

La Bìbia piemontèisa - Giosuè 10

10[modifiché]

Israel a buta ‘n derota na coalission amorita[modifiché]

1Ël rè ‘d Gerusalem, Adoni-Zedech, a l’era vnùit a savèj che Giosuè a l’avìa conquistà Ai e fàita andé ras a tèra, e ch’a l’avìa tratà costa sità e sò rè l’istess coma ch’a l’avìa fàit con Gérico e sò rè. A l’era ‘dcò stàit anformà che la gent ëd Ghibeon a l’avìa fàit un tratà ‘d pas con j’Israelita e che ora a vivìo an mes ëd lor. 2Ghibeon a l’era na gran sità, amportanta tanme na capital real; a l’era pì granda che Ai, e tùit ij sò òm a j’ero ‘d soldà vajant. Për lòn, a Gerusalem a l’era spantiasse në sparm gròss. 3Anlora Adoni-Zedech a l'ha mandà 'd mëssagé a Oram, rè d'Ebron, a Piram rè ëd Iarmut, a Iafia rè ëd Lachis, e a Debir rè d'Eglon 4për feje costa arcesta: “Vnìme an agiut. I tacheroma la gent ëd Ghibeon, përchè a son aleasse con Giosué e j'Israelita”. 5Parèj costi sinch rè amorita 'd Gerusalem, Ebron, Iarmut, Lachis e Eglon a son aleasse, e con ij sò soldà a l'han marcià contra 'd Ghibeon e a l'han assediala.

6Anlora ij Gabaonita a l’han mandà 'd nunsi a Giosuè ch’a l’avìa butà ‘l camp a Ghilgal për dije: “Nojàutri i soma ij tò aleà; bandón-ne pa! Ven dun-a an nòst agiut e sàlv-ne përchè a son aleasse contra ‘d nojàutri tuit ij rè amorita dla Montagna!”. 7Parèj, Giosuè a l’é partì da Ghilgal con ij sò mej guerié e con tuta soa armeja. 8Nosgnor a l’ha dije a Giosuè: “Gnun-e tëmme ‘d lor, përchè mi i-j darai an man. Gnun at podrà arziste”. 9Apress d’avèj marcià tuta la neuit da Ghilgal, Giosuè a l’ha tacà j’Amorita a l’amprovista. 10Dë 'dnans a Israel, ël Signor a l’ha faje scapé e a Ghibeon j’Israelita a l’han dël tut butaje an derota. A l’han daje dapress fin-a a la cala 'd Bet-Coron sensa deje treva fin-a a le sità 'd Macheda e Aseca. 11Ant ël moment che j'Amorita a scapavo arlongh dla cala 'd Bet-Coron, Nosgnor a l'ha fàit tombé dzora 'd lor ëd grele 'd tempesta gròsse com ëd pere, fin-a ch’a son rivà a Aseca. La tempesta a l'ha massane pì che la spa dj'Israelita.

12An col di, ant ël moment che 'l Signor a l'ha daje a Israel la vitòria an sj'Amorita, Giosuè a l'é adressasse a Nosgnor e, an presensa dël pòpol a l'ha crijà: “Sol, fërmte dzora 'd Ghibeon! E ti lun-a an sla comba d'Aialon!”. 13E 'l sol a l'é fërmasse, la lun-a a l'é restà fërma mentre che ‘l pòpol a l’ha castigà ij sò nemis. Tut sossì a lo dis ël Lìber dël Giust[1]. Ël sol, për scasi un di antregh a l'é restà àut ant ël cel, sensa anandiesse a calé, tante ore vàire ch’a-i son ant un dì. 14Na giornà come cola-lì a l'é mai pì staie, nì dòp, nì anans d'anlora, quandi che Nosgnor a l'ha ubidì a la vos d’un òm. Nosgnor medésim a l’ha combatù an favor d’Israel. 15Peui Giosuè a l'é tornà con soa armeja al campament ëd Ghilgal.

Ij sinch rè vinciù[modifiché]

16Mach che ij sinch rè amorita a l'avìo fàila a scapé e a l'ero stërmasse drinta 'd na balma a Macheda. 17 Quand ch’a l’han fàjlo savèj a Giosué, che ij sinch rè a l’avìo trovà sosta drinta na balma a Macheda, 18Giosuè a l’ha comandaje ai sò: “Fé rolé 'd gròsse pere a l'intrada dla balma, e buteie d'òm ch'a-j faso guardia. 19Vojàutri, contut, fërmeve nen, seghité a deje dapress ai vòstri nemis, e frapé le retroguàrdie. Lasseje pa intré an soe sità, përchè Nosgnor vòst Dé a l'ha butaje an vòst podèj”.

20Giosuè e j’Israelita a l’han dël tut butaje an dërota j’Amorita. Mach cheidun ëd lor a l’avìo podù scapé e trové ‘d sosta ant le sità fortificà. 21Tuta l’armèja a l’é tornà vitoriosa al campament che Giosuè a l’avìa fàit buté an pé a Macheda. Da anlora pì gnun a l’é ancalasse a banfé contra j’Israelita. 22Anlora Giosuè a l’ha comandà ch’a dovertèisso l’intrada dla balma e ch’a në fèisso seurte coj sinch rè. 23E a l’é fasse përparej. A l’han portà fòra dla balma ij sinch rè: ël rè 'd Gerusalem, ël rè d'Ebron, ël rè d'Iarmut, ël rè ëd Lachis e 'l rè d'Eglon.24Cand ch’a l’han portaje dë 'dnans a Giosuè, chiel a l’ha convocà tuti j’Israelita e a l’ha dit ai cap ëd le trupe ch’a l’avìo combatù con lor: “Avzineve e buté ij vòstri pé an sël còl ëd costi rè. Anlora lor a son acostasse e a l’han butaje ij pé an sël còl. 25Giosuè a l’ha dije: “Gnun-e tëmme! Sbaruveve pa, sie fòrt e feve corage përchè Nosgnor a farà parèj ‘dcò a tuti j’àutri nemis ch’i l’avreve da combate. 26Dòp ed lòn, Giosuè a l’ha massaje, peuj a l’ha fane pende ij còrp a sinch erbo, anté ch’a son restà pendù fin-a a sèira. 27Coma ch’ël sol a calava, Giosuè a l’ha ordinà ‘d gaveje da là e ‘d campeje ant la balma andoa ch’a l’ero ‘ndàit a stërmesse, e a l’intrada dla balma a l’han ‘mbaronà ‘d pere. Col baron a l’é ‘ncora là al dì d’ancheuj.

Giosuè a conquista ‘l meridion dël pais[modifiché]

28An col midem di, Giosué a l'é ampadronisse 'dcò ‘dla sità 'd Macheda. Tuti j'abitant a son ëstàit passà a fil dë spa ansema a sò rè. Tuti coj ch’a stasìo an cola sità a son ëstàit ëstërminà; gnun a l’é salvasse.Giosuè a l'ha tratà 'l rè 'd Macheda l’istess ch’a l'avìa fàit con ël rè 'd Gérico.

29Peui, apress ëd Macheda, Giosuè, con tuti j’Israelita, a son andàit anans fin-a a Libna, e a l’han atacala. 30Nosgnor a l’ha fala tombé an man dj’Israelita, ansema a sò rè. A l’han passà j’abitant a fil dë spa, sensa risparmiene gnun. Giosuè a l’ha tratà ‘l rè ‘d Libna l’istess ch’a l’avìa fàit con ël rè ‘d Gérico.

31Da Libna, Giosuè, con tuti j’Israelita, a son andàit anans fin-a a Lachis. A l’han assedià la sità e a l’han atacala. 32Nosgnor a l’ha fàit tombé Lachis an man dj’Israelita dlë scond dì ‘d combatiment. A l’han fàit passé a fil dë spa tuti j’abitant sensa lassene gnun an vita, precis coma ch’a l’avìa fàit a Libna. 33Anlora Coram rè 'd Gheser, a l'era rivà an socors ëd Lachis. Ma Giosué a l'ha butà an dërota soa armeja e massà tùit ij sò soldà: gnun a l'é stàit risparmià.

34Da Lachis, Giosuè, con tuti j’Israelita, a l’é rivà fin-a a Eglon. A l’han assedià la sità e a l’han atacala. 35An con medésim dì a son ampadronisse d’Eglon e, tanme Lachis, a l’han ëstërminà tuti j’abitant passandje a fil dë spa.

36Da Eglon, Giosué, con tuti j’Israelita, a son montà fin-a a Ebron. A l’han atacala 37e a në son ampadronisse. A l’han passà a fil dë spa la sità, sò rè, ij vilagi dj’anviron e a l’é restane viv gnanca pì un. A l’han tratà Ebron parèj d’Eglon: a l’han destinala a lë stërmini.

38Peui Giosuè, con tuti j’Israelita, a son portasse fin-a a Debir e a l’han atacala. 39A son ampadronisse dla sità, ëd sò rè e ‘d tuti ij vilagi dj’anviron. Ël rè e tùit ij sò abitant a son ëstàit passà a fil dë spa e gnun a l’é scampane. Debir a l'é stàita tratà parèj d'Ebron e 'd Libna e dij sò rè.

40A l’é parèj che Giosuè a l’ha conquistà tut ël pais: a l’ha butà an derota ij rè dla montagna, dla pian-a, dle colin-e e dël desert a meridion. Tùit ij rè a son ëstàit massà sensa ecession, parèj coma tuti j’esse vivent, precis coma ch’a l’avìa comandà ‘d fé ‘l Signor, Dé, d’Israel. 41Giosuè a l’ha conquistà tut ël teritòri, da Cades-Barnea a sud, fin-a a l'antrega region ëd Gasa an sël Mediterani; da Gosen a Ghibeon a tramontan-a. 42Ant na sola campagna, Giosuè a l’è ampadronisse ‘d tuti costi teritori e a l’ha butà an dërota ij sò rè, përchè ‘l Signor, Dé d’Israel, a combatìa an favor ëd sò pòpol. 43Peui Giosuè a l’é tornass-ne con tuti j’Israelita, al campament ëd Ghilgal.

Nòte[modifiché]

  1. Ël ròtol ëd bergamin-a ciamà “Ël lìber dël Giust” a l’era probàbil n’arcòlta ‘d canson e d’orassion (cfr. 2 Samuel 1:18) ch’a l’é pa stàit preservà. As peul ëdcò ciamesse:  “Ël lìber ëd Yashar (יָשָׁר)”, ch’a l’ha l’istessa significassion.