La Bibia piemontèisa/Testament Vej/Giosue/Giosue 9

←Giosuè 8

La Bibia piemontèisa Giosue

Giosuè 10→

La Bìbia piemontèisa - Giosuè 09

Giosuè

9

Aleansa con ij Gabaonita

¹La neuva ‘d coste vitòrie a l’era rivà ai rè dla banda ‘d ponent dël Giordan. A l'ero ij rè dj'Hitita, dj'Amorita, dij Canané, dij Perisita, dj'Evita e dij Gebusé. A stasìo cheidun an montagna, cheidun ant la pian-a o an sla còsta dël Mar Gròss^[1] fin-a a le montagne dël Lìban. ²Tuti loràutri a l’ero aleasse për combate contra Giosuè e j’Israelita.

³Ma j'Evita ch'a stasìo ant la sità 'd Ghibeon, sentù lòn che Giosuè a l'avìa fàit a Gérico e a Ai, ⁴a l'han pensà bin ëd fé arcors a ‘n truch. Cheidun ëd lor a l'é travestisse da nunsi. Costi-sì, a soa partensa da Ghibeon, a l'han quatà ij borich con ëd tërliss frust e a l'han ciapà për ël vin d' óiro vej e tui taconà. ⁵A l'han caussà 'd sàndole s-ciapà e dëscusìe, butasse a còl ëd vestimente slisse e fàit provìsta 'd pan arsëttà e tut a frise. ⁶A l’é parèj ch’a son presentasse da Giosuè al campament ëd Ghilgal. A l’han dije a chiel e a tuti j’Israelita: “I soma rivà da leugn për ciameve 'd fé con nojàutri un tratà d'aleansa”. ⁷J’Israelita a l’han rësponduje a coj Evita: “Vive-ne fòrsi an mes ëd nojàutri? Coma podrìo-ne fé n’aleansa con vojàutri^[2]?”. ⁸Ma lor a l'han dije a Giosuè: “I ciamoma mach d'ess-te sogetà!”. Giosuè a l’ha ansistù: “Chi sevne? Da 'ndova vnive? ⁹Coj-lì a l'han rësponduje: “I rivoma d'un pais motobin lontan. I l'avìo sentù parlé dël Signor, vòst Dé. i soma a conossensa 'd tut lòn ch'a l'ha fàit an Egit, ¹⁰e ‘d coma i l’eve tratà ij doi rè amorita ch’a stasìo da l’àutra banda dël Giordan: Chesbon e Ogh, rè 'd Basan, ch'a stasìa an Astarot^[3]. ¹¹J’ansian e tuta la gent ëd nòst pais a l’avìo consijane ‘d fé proviande pr’ ël viage e dë vnì ambelessì a rëscontresse con vojàutri. I voroma esse a vòst servissi e iv ciamoma ‘d fé con nojàutri un tratà d’aleansa. ¹²Vardè nòst pan! I j’ero partì da ca nòstra ch’a l’era ‘ncora càud: ora a l’é arsëttà e sfrisà. ¹³Nòstri óiro, cora ch'i l'oma ampinije, a l'ero neuv; vëdde bin com a son ardovù. Nòstri vestì e nòstre sàndole a son fruste për ël gran viage ch'i l'oma fàit”.

¹⁴Anlora j'Israelita a l'han acetà 'd mangé da le proviste dij Gabaonita, ma a l'han pa consultà Nosgnor për savèj còsa fé. ¹⁵A l’é parèj che Giosuè a l’ha fàit në strument con la gent ëd Gabaon për sansioné un tratà ‘d pas, e parèj a son angagiasse a lasseje vive. Ij prinsipaj ëd la comunità d’Israel a l’han confërmà l’acòrd con un sarament.

¹⁶Tutun, ant ël gir ëd tre di ch’a l’avìo sotsignà l’aleansa, j’Israelita a son vnùit a savèj che coj foresté a l’ero, an realità, ij sò vzin e ch’a vivìo da cole bande^[4]. ¹⁷Anlora a l’han levà ‘l campament e, al ters di ‘d marcia, a son rivà a le sità anté ch’a stasia cola gent. A j’ero Ghibeon, Chefira, Beròt e Chiriat-Iearim. ¹⁸Tutun, a l’han pa massaje, përchè ij prinsipaj dla comunità d’Israel a l’avìo bin fàit un giurament ant ël nòm dël Signor, Dé d’Israel. E tuta la comunità a l’é butasse a fé ‘d mormorassion contra ij cap ëd la comunità. ¹⁹Ma coj-lì a l'han rëspondù: “I soma angagiasse ant ël nòm ëd Nosgnor, e për lòn i podoma pa feje ‘d mal a cola gent-lì. ²⁰Venta lasseje vive e mantnì nòstra paròla, dësnò a sarìa na provocassion contra Nosgnor e soa ira as anvischerìa contra ‘d nojàutri”. ²¹I prinsipaj dla comunità a l’han peuj giontà: “Ch’a vivo, donca, ma ch’a dvento nòstri boscajant e portador d’eva al servissi ëd tuta la comunità”. Costa-sì a l’é stàita la decision dij prinsipaj ëd la comunità. ²²An efet, Giosuè a l’avìa convocà ij Gabaonita e a l’avìa dije: “Përchè l’eve ambrojane an costa manera? I l’avìe dit ch’i rivave da motobin lontan, antramentre ch’i seve ‘d sì, an mes a nojàutri!”. ²³D’or anans i portereve costa maledission: për sèmper i procurereve ‘d bòsch e d’eva pr’ ël templ ëd mè Dé”. ²⁴Lor a l'han rëspondù: “I soma comportasse përparèj përchè i l'avìo savù che ël Signor, vòst Dé, a l'ha comandaje ai sò sërvent Mosè ëd deve an possess tuta costa region e, antramentre ch'i vnisìe anans, ëd massé tuta la gent dël pòst. Për lòn i soma stane sburdì e i l'oma avù pau për nòstra vita. ²⁵Ora i soma an toe man: fà 'd nojàutri lòn che të smija giust!” ²⁶Giosuè, donch, a l'ha salvaje da le man dj'Israelita e a son pa stàit massà. ²⁷Ma da col di-lì a l’ha daje l’ancombensa ‘d provëdde a la comunità d’Israel e a l’autar ëd Nosgnor ëd bòsch e d’eva ant ël leugh che Nosgnor a l’ha vorsù serne, e ‘ncora d'ancheuj lor a van anans a felo.

Nòte

1. O “Mar Mediterani”.
2. Cfr. Surtìa 23:32; 34:12; Deuteronòmi 7:2.
3. Cfr. Numeri 21:21-35.
4. O “an mes a lor”.